De innerlijke leegte van het geheim liet haar in de steek. Het was een opluchting het bos achter zich te laten. Ze was er met knikkende knieën uit gestrompeld. Het deed haar goed om de bomen van haar rug af te gooien. Haar lichaam deed pijn door het gewicht van het kind. Ze was de grote parkeerplaats over gerend, naar het gebouw dat zich op de achtergrond langzaam tegen de lucht begon af te tekenen.

De hand die het mes vasthield, was bezweet. Ze was doodmoe. Het voelde alsof ze geen kracht meer had. Misselijkheid golfde door haar lichaam. Het kind putte haar armen uit. Droog speeksel sijpelde uit haar mondhoeken. Haar mond was een gapend, zuigend gat. De smaak van bloed zat bitter en pijnlijk onder haar tong. Elke keer dat een tak haar gezicht raakte, deed haar dat ergens aan denken.

Ze bleef even staan. De wereld was stil. Alleen een zwak geruis, als gefluister, kwam uit de boomtoppen. Verder niets.

Op de open plek keek het kind verwonderd om zich heen. Het schudden was opgehouden. Het was zwart, pikzwart. En het was koud. Zijn lippen begonnen weer zachtjes te trillen. De spieren in zijn gezichtje trokken zijn mondhoeken naar beneden. Het vochtige mondje spande zich in een grimas. Een diepe zucht ontsnapte hem. Hij hief zijn gezicht op en keek naar de vrouw die hem droeg. Toen draaide hij zich om en staarde naar het enorme, donkere bos.

Het gevoel dat ze had gehad, was weer weg. Het was niet de leegte die ze nu wilde opzoeken. Het waren niet de gedachten aan de afdelingen die achter elkaar lagen. Of het kleine stoeltje dat haar moeder had gehad. Dat altijd leeg was.

Ze dacht dat ze een geluid hoorde. Bleef staan luisteren, keerde haar gezicht naar het bos. Ze liep langzaam achteruit, draaide zich om en rende stilletjes naar het grote huis.

Ze rende langs de muur, keek naar de grote veranda. Bleef staan. Wat was er achter de veranda? Het moest een helling zijn die naar beneden naar de kloof liep. Maar die was dicht begroeid, grote bomen en palen stonden rechtop, als een hek. Wortels en gaten. Het terrein zat als een irriterende klomp in haar maag.