195

trouille terugkeerde met drie gevangenen. Wilkes herkende de drie bandieten, die hij steeds in het gezelschap van Lefty had gezien.

‘ We hebben drie van de schurken, luitenant, maar de voornaamste is ons alweer

ontsnapt. ’

‘ Komaan, dat is alvast een goed begin, het heeft jaren lang geduurd, om Lefty en z'n bende te pakken te krijgen en telkens ontsnapt de aanvoerder. Ik hoop tenslotte nog eens een man te vinden, die hem dood of levend hier brengt. De Chicago en Western Railroad heeft een prijs van 1000 dollars belooning op zijn hoofd gezet. Hij is de gevaarlijkste bandiet in den Staat en heeft al meer dan vijftig treinen

aangehouden. Soms krijgen we zijn handlangers te pakken, maar Lefty zelf schijnt wel onbereikbaar voor de politie te zijn. ’

De roovers werden opgesloten en nadat Wilkes den luitenant had bedankt en van dezen nog eenige inlichtingen omtrent de naaste stad had gekregen, zette hij zijn weg voort.

‘ Drie mijlen van hier in zuidelijke richting, ’ had de luitenant gezegd, ‘ ligt Silver

Creek, waar ge een hotel vinden kunt en uw brief kunt posten. ’

Dien weg volgde Wilkes, maar hij had nog geen kwartier gereden, toen hij een

schot hoorde. Op hetzelfde oogenblik doorboorde een kogel zijn hoed.

Bliksemsnel sprong Wilkes van zijn paard en sprong achter een hoogen rots. Weer klonk een schot en de stukken vlogen van den rots, juist ter hoogte van zijn schouder. Voorzichtig gluurde hij langs den rand en zag weer een rookwolkje als van een revolver, kort daarop gevolgd door een knal. Hij dook weg en nam zijn beide revolvers.

Wilkes was een goed schutter. Hij verspilde zijn ammunitie nooit, maar wachtte

zijn kans met geduld. Een inwendig gevoel zei hem, dat

Chr. van Abkoude, Kruimeltje