190

Een-en-twintigste hoofdstuk.

Een belooning van duizend dollar en een nog veel grootere.

W e hebben Wilkes achtergelaten in de grot, waar hij beschutting had gezocht tegen de heete zonnestralen, en waar hij spoedig een tweede holte vond, waarin hij tot zijn groote verbazing de buit van de treinroovers ontdekte. Juist had hij een der

voorwerpen, een zakporte-feuille, ter hand genomen, toen hij iemand de grot hoorde naderen. Snel had hij de portefeuille in den zak gestoken en was achter een rotsblok gesprongen.

Toen hoorde hij stemmen.

Er was geen twijfel aan, Lefty en zijn bende waren teruggekeerd, om den buit te

halen.

Wilkes maakte zich zoo klein mogelijk, dook weg in een donkeren hoek. Het duurde niet lang, of hij zag schaduwen in de grotopening en langzamerhand kon hij het gesprokene verstaan.

‘ Blijf jij buiten en kijk uit, Red, ’ sprak een bekende stem, die Wilkes dadelijk als

die van Lefty herkende, ‘ de troepers mochten eens terugkomen. ’

Chr. van Abkoude, Kruimeltje