Hoofdstuk 86

..

‘Waar is de bruid, verdomme?’ vroeg Muriel. ‘Je oom Walter en tante Enid willen weg en ik heb haar overal gezocht.’

‘Geen idee,’ zei Calum, die zich plotseling realiseerde dat hij Dawn al een tijd niet had gezien. Zijn aandacht was nogal afgeleid geweest door de bar en zijn kameraden.

‘Hebben jullie Dawn gezien?’ vroeg Muriel aan haar veel te rustige dochters.

‘Eh, nee,’ zei Demi, die een blik met haar zus wisselde.

‘Wat is er aan de hand?’ zei Muriel. Ze had haar dochters nog nooit zo rustig gezien.

‘Niets!’ riep Denise.

‘Wat is er?’ vroeg Calum, die wantrouwend van zijn zus naar zijn moeder keek.

‘Kom op, voor de draad ermee!’ Muriel zette haar handen op haar brede, in roze geklede heupen en bleef doorvragen tot een van hen begon te praten.

‘Misschien is het niets,’ begon Denise aarzelend. ‘Toen we daarstraks van het toilet kwamen en vroegen waar Dawn was en jij zei dat ze naar het toilet was gegaan...’

‘Ja?’ zei Muriel, die zichzelf voorbereidde. Ze wist nog niet wat er zou komen, maar het klonk niet goed.

‘Tja, we waren op hetzelfde tijdstip in de toiletruimte...’

‘Interessant,’ zei Calum. Hij stond op het punt om zich om te draaien en naar zijn kameraden terug te gaan. Hij hoopte dat zijn zus nooit zou besluiten om een misdaadverhaal te schrijven.

‘Ga door,’ zei Muriel. Ze vouwde haar armen over elkaar, wat betekende dat ze geen lang verhaal wilde.

‘We realiseerden ons niet dat er nog iemand in de toiletruimte was...’

‘Ga verder,’ zei Calum, die nu een en al oor was. ‘Ga verder!’

‘En we... we...’ Demi barstte bijna in tranen uit.

‘We begonnen te praten over Calum en Mandy Clamp op zijn vrijgezellenavond,’ beëindigde Denise de zin voor haar zus.

‘We weten niet zeker of zij in het hokje zat,’ vulde Demi aan.

‘Maar degene die daarbinnen was droeg een lange, witte rok,’ voegde Denise eraan toe.

‘Zijn jullie teruggegaan om het te controleren?’ vroeg Muriel terwijl ze ongelovig over haar voorhoofd wreef.

‘Eh... nee. We dachten niet dat het nodig was.’

Calum draaide zich om en woelde met zijn handen door zijn haar.

‘Jullie dachten dat het niet nodig was! Wie anders zou er een lange witte jurk dragen? Een binnenvallende engel? Aaarrgh!’ Hij vloog zijn zus aan, maar werd voordat hij haar te pakken had weggetrokken door Denises vriend Dave, die de bruidegom een stomp op zijn kaak gaf waardoor hij over de tafel vloog.

‘Het kan me niet schelen of het je trouwdag is, maat, maar je slaat verdomme geen vrouwen.’

‘Dat zijn geen vrouwen,’ schreeuwde Calum. ‘Dat zijn stomme, roddelende, idiote, stokende snollen met schijt in plaats van hersenen.’

‘Jij bent degene met schijt in plaats van hersenen, stomme lul! Alleen de bruid weet niet dat je Clampy hebt genaaid op je vrijgezellenfeest, dus hoelang denk je dat het duurt voordat ze erachter was gekomen?’ brulde Denise tegen haar broer.

‘Niemand wist het, maar nu natuurlijk wel, stomme trut!’ riep Calum terwijl hij naar de verbijsterde gezichten om zich heen keek.

‘Tja, dan had je hem maar in je broek moeten houden, dan was er ook niets te vertellen geweest, of niet soms, rukker?’

Plotseling brak de hel los. Denise rende naar voren met haar valse nagels gekromd. Empty Head kwam Calum te hulp en verkocht Demi per ongeluk een dreun. Daarna kwam Demi’s nieuwe vriend Liam tussenbeide met zijn vuisten geheven naar iedereen die bewoog. Muriel sloeg hem onmiddellijk neer met haar handtas. Iemand gooide de bovenste laag van de taart en Bette, die probeerde te ontsnappen, gleed erin uit. Het laatste dat Calum zag voordat hij met een hersenschudding wakker werd in het ziekenhuis, waren de enorme billen van Bette die op zijn hoofd terechtkwamen.

Niemand zag Mavis Marple met haar grote witte servet vol hapjes wegsluipen. Ze was naar het toilet geweest en had het servet met het eten erin op de grond gezet. Ze had de vrouwen horen praten over de bruidegom en zijn vrijgezellenavond. Er was nog veel eten over, waaronder saucijzenbroodjes, maar deze bruiloft was een beetje te asociaal voor haar.