Hoofdstuk 80

..

Dawn keek naar zichzelf in de spiegel. Ze zag er mooi uit, ook al zei ze het zelf. En hoe kon dat anders in een jurk zoals deze? Ze glimlachte echter niet naar haar spiegelbeeld.

‘Hij zit perfect,’ zei Freya. ‘Je bent vast verschrikkelijk opgewonden.’

‘Ja,’ zei Dawn, die een poging deed om haar mondhoeken naar boven te trekken. Ze kon niet verhinderen dat ze tranen in haar ogen kreeg, en even later rolden ze sneller over haar wangen dan ze ze kon wegvegen.

‘Je zou verbaasd zijn als je wist hoeveel bruidjes ik heb zien huilen,’ zei Freya, die haar een goed getimede zakdoek gaf.

‘Echt?’ vroeg Dawn, die haar niet helemaal geloofde. Bruiden waren vrolijk en lacherig en zonnig. Bruiden liepen niet naar het altaar met een hoofd vol gedachten aan gitaristen die met vliegtuigen vertrokken.

‘Ik heb ook gehuild,’ zei Freya. ‘Ik heb zoveel gehuild dat mijn vader bij de kerkdeur tegen me zei: “Freya, als je niet naar binnen wilt, keren we om en gaan we naar huis. Denk er niet aan dat je iedereen in de steek laat, concentreer je alleen op wat je wilt”.’

‘Ben je naar binnen gegaan?’

‘Ja,’ zei Freya, ‘maar ik was niet eerlijk tegen mezelf. Ik wilde niemand in de steek laten. Er was zoveel geld uitgegeven, de kerk zat vol, er waren gasten van ver gekomen en iedereen had cadeaus gekocht; ik kon de gedachte niet verdragen om de plechtigheid op het laatste moment af te blazen, dus ben ik ermee doorgegaan.’

Ze trok de rits van Dawns jurk naar beneden en hielp haar eruit.

Dawn durfde het nauwelijks te vragen.

‘En is alles uiteindelijk goed gekomen?’

‘Nee,’ hoorde ze achter zich. ‘Niet in dat huwelijk.’

‘Lieve hemel,’ zei Dawn. Dat was het laatste dat ze had willen horen.

‘Maar toen ontmoette ik de liefde van mijn leven,’ zei Freya met een glimlach. ‘En ik werd de gelukkige bruid die deze jurk het eerst heeft gedragen.’

‘Is hij van jou geweest?’ vroeg Dawn.

‘Ja,’ antwoordde Freya. ‘Hij was van mij. En toen ik voelde hoeveel geluk echte liefde brengt, was ik vastbesloten om nooit meer een ongelukkige bruid te zien.’

Dat is dan mislukt.

‘Liefde is magisch,’ zei Freya terwijl ze de jurk in vloeipapier begon te verpakken. Ze keek niet op toen ze hem in de doos legde. ‘Je kunt alles aan als je verliefd bent. Niets maakt je van streek. Wees dapper en laat de liefde je sterk maken. Als je dat gevoel in je hart toelaat, kun je naar de andere kant van de wereld vliegen.’