Hoofdstuk 59

..

‘Hallo, kijk eens wie we daar hebben!’ Bruce floot toen Anna ’s avonds om tien over zeven het huis van Vladimir Darq binnen liep.

‘Wat? Wat is er aan de hand?’ vroeg ze snel.

‘Jij. Dat is er aan de hand!’ zei Bruce. ‘Je ziet er anders uit.’

‘Je draagt een V-hals en niet eens in het zwart, goed zo!’ zei Jane, die haar de gebruikelijke twee kussen op haar wang gaf. ‘Ik denk dat deze kleur blauw absoluut jouw kleur is. Wat vind jij ervan, Vladimir?’

Anna begon te blozen door alle aandacht, vooral toen Vladimir naar haar toe kwam en haar intens bestudeerde.

‘Ja, de kleur staat je goed, Anna.’ Daarna kreunde hij. ‘Je schouders, Anna, ze zakken weer naar beneden. La dracu! Je maakt me stapelgek!’ Met die woorden stormde hij weg alsof hij een erg slecht humeur had.

Bruce trok een gezicht. ‘Wat is er met hem aan de hand?’ fluisterde hij tegen Jane, die haar schouders ophaalde.

‘Hij loopt al tien minuten te ijsberen,’ fluisterde ze tegen Anna.

‘Het was mijn schuld niet dat we laat zijn. We moesten omrijden omdat de weg was geblokkeerd door een vrachtwagen,’ legde Anna uit.

‘Misschien heeft hij last van de volle maan,’ grinnikte Bruce. Jane gaf hem een speels tikje.

‘Je ziet er inderdaad anders uit,’ zei Jane glimlachend. ‘Je hebt een rechte rug en je kijkt zelfverzekerd. En ben je afgevallen?’

‘Dat kan toch niet?’ antwoordde Anna. ‘Dat mag niet van Vladimir. Ik heb mezelf vanochtend gewogen en ik weeg nog precies evenveel als de andere weken.’

‘Dan is het fantastisch spul,’ grinnikte Jane. ‘Ik denk dat je bent geraakt door de “Darq”-magie.’

‘We willen vanavond beeldmateriaal van jou in de bodyshaper, en daarna in hoger geprijsde korsetten, Anna,’ zei Mark. ‘En Leonid wil wat foto’s maken.’

Anna kleedde zich uit en trok haar badjas aan. Het was inmiddels een heel natuurlijk gevoel. De crew had alles gezien wat er te zien was en ze had het overleefd. Het was net of ze zich op het strand uitkleedde en in een bikini rondliep, als je erover nadacht. Afgezien van een vampier die met regelmatige tussenpozen haar borsten schikte.

Maria begon op haar stuurse, stille maar heerlijk efficiënte manier aan Anna’s gezicht. Daarna kwam Vladimir binnen om ‘het kant-en-klare product’ te bekijken.

‘Je hebt je glimlach deze week onder controle,’ merkte hij op. ‘Ik neem aan dat je niets meer van Tony hebt gehoord sinds dat bord.’

Hij was zo heerlijk hooghartig, dat Anna wilde giechelen, maar ze hield zich in.

‘Hij heeft een roos voor me achtergelaten. Een rode. Op mijn stoep.’

Vladimir stond stijfjes voor haar, zijn benen gespreid, zijn armen gevouwen en zijn prachtige haar achterovergekamd. Zijn stem klonk erg chagrijnig toen hij begon te praten. ‘Die moet ik onthouden. De volgende keer dat ik het hart van een vrouw door de modder sleur, stuur ik haar een bord en een roos en dan vergeeft ze me alles.’

‘Ik heb niet gezegd dat ik hem alles...’

‘Blijkbaar woont hij nog steeds bij die andere vrouw. Hij gaat nog elke avond met haar mee naar huis en dan bedriegt hij haar een keer per week door cadeautjes op jouw stoep achter te laten.’

Au! Hij doorboorde Anna’s hernieuwde levenskracht met een deskundig geworpen dartpijl. Een voltreffer in de roos van haar ego. Anna voelde haar lichaam in elkaar zakken alsof iemand haar ruggengraat had verwijderd.

Vladimir trok Anna voor zich en toen ze opkeek, zogen hun blikken zich aan elkaar vast.

‘Waarom doen mensen dit?’ siste Vladimir. ‘Waarom verkopen ze zichzelf zo goedkoop en vragen ze zich daarna af waarom ze zich ondergewaardeerd voelen? Ik begrijp het niet!’ Zijn stem werd vriendelijker. ‘Anna, deze Tony schenkt je een beetje aandacht en je bloeit op, hij negeert je en je verschrompelt – je bent een emotionele marionet! Ik wil dat je je waarde hier voelt.’ Hij legde zijn handpalm op haar borst, boven haar hart, en toch was het op geen enkele manier een seksueel gebaar.

Natuurlijk had hij gelijk. Als Tony terugkwam zou ze zich geweldig voelen, in elk geval zolang hij zich tussen haar benen bevond. En de volgende ochtend? Zou ze zich nog zo voelen als zijn honger was gestild, hij zich aankleedde en terugging naar Lynette Bottom met haar borsten die de zwaartekracht tartten?

Vladimir legde zijn hand onder Anna’s kin en hief haar hoofd. Hij zag dat zijn woorden waren aangekomen en was tevreden, in elk geval tijdelijk. Anna had een serieuze poging gedaan om haar rug recht te houden en haar trillende onderlip zoveel mogelijk in bedwang te houden.

‘We zijn klaar,’ riep Vladimir naar Mark.

Leonid maakte foto’s terwijl Anna poseerde, daarna trok ze een paar prachtige korsetten aan met weelderig fluweel en zwaar satijn. Vladimir maakte de korsetten vanavond niet voorzichtig dicht, maar ze was niet van plan hem het plezier te gunnen dat ze klaagde. Ze nam aan dat zijn excuus ‘artistiek temperament’ was.

‘En, hoe voelde je je van de week toen je je oude lingerie hebt weggegooid en alleen de Darqone hebt gedragen?’ vroeg Jane voor de camera.

‘De mensen hebben het zonder meer gemerkt en hebben me gevraagd of ik was afgevallen,’ antwoordde Anna volkomen eerlijk. ‘De Darqone zit erg comfortabel en ik had meer zelfvertrouwen omdat alles op de plek zit waar het zat toen ik veel jonger was.’

‘En was het lastig om naar het toilet te gaan?’

‘Verrassend gemakkelijk,’ antwoordde Anna. ‘De drukknopen in het kruis zijn erg goed. Ik heb eerder body’s gehad die heel lastig vast gingen. En als ik ze in de wasmachine en in de droger stop, komen ze er zo goed als nieuw weer uit.’

Jane leek verbaasd over de extra informatie. Anna beantwoordde haar opgetrokken wenkbrauwen. ‘Tja, jullie hebben me voor dit programma uitgekozen omdat ik een gewone vrouw ben, en ik vind het belangrijk hoe de Darqone zich in de was houdt. Natuurlijk zou ik de duurdere modellen niet in de droger stoppen, maar als ik een Darqone koop wil ik niet dat hij na een paar keer wassen uit elkaar valt.’

Mark stak zijn duim omhoog en riep dat ze klaar waren.

‘Dank je wel, Anna,’ zei Vladimir iets minder gepikeerd. ‘Dat was waardevolle informatie.’

‘Ik ben blij dat ik kan helpen,’ zei Anna, die probeerde niet te laten blijken dat ze aan Tony dacht en zich afvroeg of hij langs was geweest terwijl zij aan het filmen was.

‘Dat is het voor vandaag, bedankt allemaal.’ Mark klapte in zijn handen.

Volgende week zou Anna voor de laatste keer naar Vladimir Darqs huis gaan. Het verbaasde haar hoe verdrietig die gedachte haar maakte. De weekends zouden niet meer hetzelfde zijn. Ze wist niet hoe het volgende hoofdstuk in haar levensverhaal zou verlopen. Misschien zou ze over twee zaterdagen een afhaalmaaltijd delen met Tony? Ze wist niet of haar schouders dan zouden hangen of niet.