ELLEN GRUE LIEP OP EEN SUKKELDRAF DOOR DE GANG. DIT WILDE ze Cato Isaksen persoonlijk vertellen. De vrouw in het moeras was vermoord. Ellen Grue was zojuist in het gerechtelijk laboratorium geweest in verband met een andere zaak. De patholoog had haar op de hoogte gebracht. Het was niet de taak van Ellen Grue om conclusies te trekken. Zij moest sporen vinden, vingerafdrukken, haren, huidschilfers, al dat soort dingen. Ze moest details en concrete sporen onthullen, de interpretatie was het werk van de tactische rechercheurs. Maar ook zij kon één en één bij elkaar optellen. Johnny Svendsen was in de buurt geweest rond het tijdstip dat Vesla Mortensen verdween. Ellen Grue vertrouwde niet op Rakel Mandals getuigenis. En Lise Sommer? Ze had het gevoel dat ze werd achtervolgd. Dat had ze bij het eerste verhoor in januari al gezegd. Cato Isaksen had het haar laten lezen. Ze kon het zich nog goed herinneren, de beschrijving van de angst, het gevoel dat iemand haar achtervolgde en in de gaten hield.

Cato Isaksen was niet in zijn kamer. Randi Johansen vroeg of zij iets kon doen. Ellen schudde het hoofd; ze wilde het hem zelf vertellen. "Hij is in een restaurant in Grünerlokka", zei Randi. "Hij verhoort Florian Rosati weer; we vertrouwen zijn alibi niet helemaal. Hij heeft een verhouding met een van de serveersters, met Anna. Maar je kunt hem bellen op zijn mobiele telefoon."

Ellen Grue knikte even.

Cato Isaksen kreeg het bericht via zijn mobiele telefoon. Hij brak onmiddellijk het verhoor van een vermoeide Florian Rosati af en reed terug naar het politiebureau. De volgende dag lag een nieuw rapport op zijn bureau. De vrouw in het moeras was met een stomp voorwerp op haar hoofd geslagen. De schedel vertoonde verschillende breuken en barsten. Er was geen twijfel mogelijk. Hier kon absoluut geen sprake zijn van zelfmoord. Naar de vorm van de breuken te oordelen, meenden de pathologen met vrij grote zekerheid te kunnen zeggen dat de vrouw met een grote steen op het hoofd was geslagen. De vrouw had tussen de 20 en 24 maanden in het moeras gelegen.

"Wie heeft Vesla Mortensen vermoord?" Zo gauw het rapport was verschenen, had Cato Isaksen iedereen voor een spoedvergadering bijeen geroepen. De identiteit van de vermoorde was weliswaar nog niet vastgesteld, maar dat was slechts een formaliteit.

Hij keek naar het groepje dat behalve uit de bekende rechercheurs, ook uit twee nieuwe personen bestond. Zij waren aan het team toegevoegd omdat de zaak opeens een nieuwe wending had gekregen, en Thorsen, Billington en Anne Grethe Juvik waren met vakantie.

"Nu hebben we dus met nóg een moord te maken", informeerde Cato Isaksen. "Dat kan erop duiden dat de moord op Ester Synnøve Lønn toch in verband staat met de verdwijning van en de moord op Vesla Mortensen. We denken natuurlijk aan Johnny Svendsen. Maar het hoeft niet dezelfde moordenaar te zijn", voegde hij eraan toe. "We moeten onze scherpte niet verliezen. Het meest waarschijnlijke is dat we met twee moordenaars te maken hebben. Zelf verdenk ik Steinar Malling. Ik heb hem niet te veel aan zijn hoofd willen zeuren. Hij is erg onevenwichtig, maar ik denk dat ik wel iets uit hem kan krijgen."

Roger Høibakk schudde somber het hoofd. "Johnny Svendsen, de Polen, Steinar Malling, een totaal onbekende. We kunnen verdomme alle namen wel afgaan. We moeten een motief zien te vinden."

"Ik heb het de hele tijd al gezegd", onderbrak Randi Johansen hem. "Johnny Svendsen hééft Ester Synnøve Lønn vermoord. Misschien is hij ook betrokken bij de dood van Vesla Mortensen."

"Waarom zou hij Vesla Mortensen vermoorden?" Roger Høibakk keek Randi Johansen, die opeens onzeker werd, vragend aan.

"Steinar Malling kan Vesla Mortensen hebben vermoord, terwijl Johnny Svendsen de moordenaar van Ester Synnøve Lønn is. Aan de andere kant zijn er toen ze jong waren dingen gebeurd die in beide gevallen in de richting van Johnny Svendsen kunnen wijzen", zei Cato Isaksen.

"Vergeet niet dat Lise Sommer voelde dat ze werd achtervolgd." Preben Ulriksen vouwde zijn bruine armen over elkaar. "Vlucht, jacht, vernieling. Wat is er eigenlijk aan de hand? Ik heb geprobeerd de dingen op een andere manier te analyseren."

"Ik begrijp precies wat je bedoelt", onderbrak Cato Isaksen hem. "Ook bij Tilla Mortensen klopt er iets niet. Ik weet alleen niet wat. Maar ik geloof dat ze zowel Ester Synnøve Lønn als Johnny Svendsen haatte."

"Johnny Svendsen is er op de een of andere manier bij betrokken." Randi Johansen gaf zich niet gewonnen. "Lise Sommer is nu aan de beurt. Ik denk dat zij het volgende slachtoffer zal zijn. Johnny Svendsen voelde zich waarschijnlijk diep vernederd toen Ester hem verliet. Misschien denkt hij dat de meiden tegen hem samenzwoeren. Hij is er gek genoeg voor. En Steinar, misschien weet hij iets wat hij niet zou moeten weten. Misschien is hij ook in gevaar."

"Maar Vesla Mortensen werd vermoord rond dezelfde tijd dat Ester Synnøve Johnny verliet." Preben Ulriksen keek vermoeid naar zijn chef. "Wat betekent dit verdomme allemaal? Wat zien we niet?"

"En die oude man, Sivert Malling, kan hij er iets mee te maken hebben?" Roger Høibakk stopte een pastille in zijn mond. "Stel je voor dat hij iets met Vesla heeft geprobeerd."

"Laten we ook Florian Rosati niet vergeten." Asle Tengs boog over de tafel naar voren. "Hij was tenslotte bij Ester Synnøve Lønn op de avond dat ze werd vermoord. En hij was de ex-vriend van Lise Sommer."

"Maar hij had niets met Vesla Mortensen te maken." Preben Ulriksen was ernstig. "Als er tenminste niet iets is wat we nog niet weten."

"Die Pool kunnen we wel vergeten", zei Cato Isaksen. "Het is onmogelijk om hem terug te vinden. De Polen die bij Sivert Malling aan het werk waren, zijn weg. Ik denk dat ze logen toen ze zeiden dat ze wisten wie de potloodventer was."

"Die Pool kan in het bos zijn geslachtsdeel aan Vesla Mortensen hebben laten zien of hij is nog verdergegaan en heeft haar aangerand of verkracht. Daarna heeft hij haar vermoord en begraven in het moeras. Met of zonder hulp van de twee anderen", concludeerde Randi Johansen. "Ester Synnøve werd echter vermoord door haar psychopathische ex-man. Ik denk dat we ons moeten richten op de achtervolging van Lise Sommer", ging Randi Johansen verder. "Voordat het te laat is, bedoel ik. Ze zegt toch dat Johnny Svendsen steeds maar weer bij haar aan de deur was. En hij heeft geprobeerd het slot van Ester Synnøves flat open te breken. Ik denk dat het hem is gelukt, dat hij binnen is geweest."

"Maar waarom heeft hij dan de deur van Lise Sommer niet opengebroken?" Asle Tengs pakte een pen van de tafel.

"Lise Sommer moet Ester hebben gehaat", zei Cato Isaksen zacht. "Ze heeft haar vriend ingepikt. Ze gaf toe dat ze Vesla hebben gepest. Lise Sommer heeft een merkwaardige uitstraling. Stel je voor dat zij haar beste vriendin heeft omgebracht."

"Maar Lise Sommer wist niet waar Ester woonde", zei Roger Høibakk. "Niemand wist waar ze woonde, behalve Johnny Svendsen, die het vlak voor kerst ontdekte.

Ingeborg Myklebust stond opeens in de deuropening. Een hevige tocht trok door de kamer. Ze glimlachte warm naar het team. Haar gezicht was bleek. Het haar had wat van zijn glans verloren. Ze was mager, maar beheerst. "Hallo", zei ze, "ik hoop niet dat ik stoor."