DE HUISMEESTER VAN STENSGATE 21 BEVESTIGD DAT DE INTERCOMINSTALLATIE op 6 januari was stukgeslagen, precies zoals Johnny Svendsen had verteld. Hij had hem dezelfde avond weer gerepareerd. Het was een streep door de rekening van de rechercheurs, die dachten dat de wond op de hand van de verdachte afkomstig was van de moord op zijn ex-vrouw.

Ondertussen had Johnny Svendsen bekend dat hij had geprobeerd de deur open te breken om in haar flat te komen. Hij kon niet om de bewijzen heen. Op de vraag wat hij daar moest, gaf hij geen duidelijk antwoord. Maar hij verzekerde steeds weer dat hij haar niet had vermoord. En dat hij de nacht van de moord niet in de buurt was geweest.

Hij gaf ook toe dat hij vlak voor kerst te weten was gekomen waar ze woonde. Hij had haar toevallig uit Oslo City zien komen en bij haar broer in de auto zien stappen. Johnny Svendsen had een taxi genomen en hen achtervolgd. In de eerste plaats omdat hij wilde weten waar Markus was.

Eivind Stang geloofde hem. Maar de rechercheurs hielden vol dat hij had geweten dat Markus in Enger was en dat hij achter Ester Synnøve aanzat.

Bjørn Tore Lønn had Ester Synnøve naar het distributiecentrum van de posterijen gebracht, waar ze werkte. Johnny Svendsen dacht dat ze hem door het raam had gezien. Hij was met opzet midden op het plein gaan staan en had door het raam naar haar gekeken terwijl ze aan het werk was. Hij wist dat ze bang zou worden.

Een paar dagen later had hij ontdekt waar ze woonde. Hij gaf toe dat die wetenschap hem een soort machtsgevoel had gegeven. Hij vertelde dat hij had geprobeerd de deur van Ester Synnøves flat open te breken, 's nachts, toen ze sliep. Het was hem niet gelukt, en hij besloot om na Nieuwjaar terug te komen. Daar was hij niet meer aan toegekomen.

Toen hij in de krant las dat ze dood was, was hij in shock geraakt. Hij had een enorme vertwijfeling gevoeld en slechts één ding gewenst: in contact te komen met zijn zoon. Daarom had hij hem bij school opgehaald.

Met betrekking tot Lise Sommer ontkende hij in alle toonaarden dat hij haar had bedreigd of achtervolgd. Hij zei dat hij niet begreep waarom ze niets met hem te maken wilde hebben. Hij gaf toe dat hij vaak had geprobeerd met haar in contact te komen via de telefoon en dat hij ook via de intercom had gebeld en had gevraagd of ze de deur wilde openen. Maar hij had haar in geen eeuwigheid gezien, beweerde hij.

Lise Sommer op haar beurt, hield hardnekkig vol dat ze onder geen beding wilde getuigen. Ze zei dat ze zo nodig een doktersverklaring zou verschaffen om een confrontatie met die psychopaat te vermijden. Ze wilde wel een getuigenverklaring schrijven die in de rechtszaal kon worden voorgelezen.

Ellen Grue had nog een troef achter de hand. Ze wees erop dat de bewering van Svendsen, dat hij voor de kerst had geprobeerd de deur van zijn ex-vrouw open te breken en dat hij er sindsdien niet meer was geweest, niet kon kloppen. De vingerafdrukken op de deurklink waren erg duidelijk. Vingerafdrukken van voor de kerst zouden gegarandeerd helemaal of gedeeltelijk zijn uitgewist door andere afdrukken. "Hoewel vingerafdrukken niet aan een bepaald tijdstip kunnen worden gekoppeld, weten we zeker dat Johnny Svendsen een van de laatsten moet zijn geweest die de deur heeft aangeraakt", concludeerde ze.