Hoofdstuk 69

Price gebaarde Taylor en Baldwin binnen te komen. ‘Wat hebben jullie? Lincoln vertelde me dat hij in het kadaster zoekt naar gegevens van een professor die aanvankelijk niet op de lijst stond.’

Taylor plofte in een stoel. ‘Zijn naam is Gabriel Lucas. Leraar klassieke talen op Vandy. Hij stond niet op de lijst omdat hij een sabbatical heeft genomen. De decaan vertelde ons dat hij een hersentumor heeft.’

Marcus kwam het kantoor in lopen. ‘En vrij ernstig. De arts op Vandy, Hoyt, wilde niks loslaten. Vertrouwelijkheid van patiëntgegevens. Ik liet hem het bevel zien en dreigde met een tenlastelegging wegens medeplichtigheid aan moord. Toen begon hij te praten.’

Hij sloeg zijn aantekeningen op. ‘Lucas, Gabriel, achtenveertig. 3802 West End Avenue. Kwam acht maanden geleden met hoofdpijnklachten waarvan hij dacht dat het migraine was. Een neuroloog maakte een MRI-scan, waarop een grote tumor in zijn hersenstam te zien was, iets wat hersenstamglioom heet. Tamelijk ernstige vorm van kanker. De neuroloog verwees hem door naar dokter Hoyt, maar het was te laat. De tumor kon niet operatief verwijderd worden, en een biopsie toonde aan dat het fase vier was, ongeneeslijk. De kanker was al uitgezaaid naar andere delen van zijn hersenen. Vanwege de omvang en locatie van de tumor konden ze niets doen. Ze boden aan om bestraling en chemo te proberen, maar Lucas besloot niet door de hele medische molen te gaan met zo’n minieme kans dat het iets zou uithalen. Ze schreven hem pijnstillers voor, die hij heeft opgehaald. Ze moesten vorige maand een herhaalrecept uitschrijven. Publix apotheek in Bellevue.

‘Dokter Hoyt was verbaasd dat hij nog leeft. Hij gaf Lucas een optimistisch geschatte levensverwachting van zes maanden en dacht dat hij er niet meer dan vier zou krijgen. Hij leeft in geleende tijd.’

Gefascineerd hoorde Baldwin het aan. ‘Zo’n tumor, op die plek, zou heel goed zijn persoonlijkheid, zijn spraakvermogen kunnen aantasten. Wat heet, hij zou een heel ander persoon kunnen worden. Hij zou helemaal van het padje kunnen raken. Had hij al gewelddadige neigingen en bracht de tumor die naar boven? Of was hij een doodgoeie kerel en is hij door dat gezwel krankzinnig geworden? We zullen het misschien nooit weten. Maar ik durf er geld om te verwedden dat dit onze dader is. Ik moet wat dingen opzoeken. Voor ik ga, heeft Hoyt je nog DNA-monsters gegeven?’

Marcus straalde. ‘Ja. Hij liet Pathologie het materiaal van de biopsie opzoeken. Ik belde Sam en sprak met haar af bij Private Match. Zij en Simon gaan kijken of ze een match kunnen krijgen met het sperma dat we op Shelby aantroffen.’

‘Uitstekend gedaan, Marcus. Oké, ik ben zo terug.’ En weg was Baldwin.

Taylor zag zijn rug de deur uit schieten. ‘We moeten meteen een team op het adres afsturen dat op de recepten staat. Als we –’

‘Taylor, ik heb het adres.’ Zwaaiend met een papiertje boven zijn hoofd kwam Lincoln binnen. ‘Lucas heeft een huis op Granny White Pike, vlak bij de kruising met Lipscomb Drive. Gevonden in het kiezersregister. Een brave, ouderwets geregistreerde democraat. Kocht het huis in 1996.’

Taylor griste het papiertje uit zijn hand. ‘Wacht eens even. Volgens de dokter woont hij aan West End. Wat nou weer?’ Haar mobiel ging over, en ze keek naar het scherm. Vandy, zei ze geluidloos tegen Price terwijl ze opnam. ‘Met inspecteur Jackson. Ja, Janet, bedankt dat je zo snel terugbelt. Oké, laat me dat even noteren. 6002 Hillsboro Road? Dat is zijn nieuwe adres? Heb je zijn oude adres ook nog? Aha, 3802 West End. Oké, staat genoteerd. Dank je wel.’ Ze hing op en keek Price aan. ‘Ziet ernaar uit dat hij kort geleden van West End naar Hillsboro is verhuisd.’

‘Hoe kort geleden?’

‘Zes maanden terug.’

‘Hoe zit het dan met het Granny White-adres?’

‘Al sla je me dood,’ zei Taylor. ‘Hij had diverse adressen: een voor de school, een voor de dokter en een voor de overheid.’

‘Hoe kan een leraar, iemand met een lerarensalaris, drie huizen bezitten?’

‘Uitstekende vraag. Erfenis, misschien. Wie heeft drie huizen in één stad nodig?’

Peinzend draaide Price aan de punten van zijn snor. ‘Een om in te wonen, een om in te moorden en een om zijn slachtoffers in op te sluiten?’

Taylor stond al in de startblokken. ‘Ik weet het niet, maar het dondert niet wat hij met zijn geld doet. We moeten teams naar alle drie die huizen sturen. Kun jij Bob Miller en Keith Wills oproepen? Die hebben een SWAT-training gevolgd, dus zij kunnen Granny White voor hun rekening nemen. Fitz en Marcus kunnen West End nemen, dan gaan Baldwin en ik naar Hillsboro.’

‘Goed plan. Ik ga bellen. Een beetje privacy, graag?’ Het team keerde terug naar het honk.

‘Godsamme, het kan ook nooit eens makkelijk gaan, hè?’ zei Taylor. ‘O, wacht. Marcus, bel de apotheek in Bellevue. Vraag na welk adres er op zijn recept staat en kijk of ze je willen vertellen waar het voor is.’

Marcus pakte de telefoon en belde informatie om het nummer op te vragen. De rest zat toe te kijken terwijl hij het nummer intoetste. Taylor tikte ongedurig met haar voet tegen de hoek van haar bureaula. Dat viel Lincoln op, die een hand op haar knie legde om het getik te laten ophouden. ‘Rustig maar, T. We hebben hem. We hoeven alleen maar uit te vogelen waar hij is en we hebben drie plekken om te zoeken. Relax.’

Ze glimlachte en gaf hem een knipoog. Hij had gelijk – ze hadden hem. Nu hadden ze alleen Sams DNA-match en het juiste adres nog nodig, en dan, als alles meezat, zouden ze Jill Gates hopelijk levend aantreffen. Ze keek over haar schouder. Waar hing Baldwin nou weer uit?

Marcus hing op en knikte. ‘De apotheek heeft het Hillsboro-adres, en hij gebruikt morfine-injecties. Ze hebben het recept voor het middel en de spuiten een paar weken geleden klaargemaakt.’

Intussen kwam Fitz binnenslenteren. ‘Hebben we echt een verdachte in het vizier?’

Glimlachend trok Taylor haar wenkbrauwen op. ‘Volgens mij wel. Hij heeft drie adressen, maar een ervan, een huis in Hillsboro, is twee keer opgedoken. Marcus hier heeft zijn salaris verdiend door te dreigen een dokter van Vandy te arresteren als hij niet met de info op de proppen kwam.’

Marcus grijnsde van oor tot oor. Toen Fitz naar hem keek, schoot hij onwillekeurig in de lach. ‘Goed gedaan, jongen. Er is meer goed nieuws, als je het zo noemen wilt.’

‘Wat dan?’ vroeg Taylor, die haar stoel opzijschoof om ruimte voor Fitz te maken.

‘Drie dingen. Ik heb de vader van je zeventien jaar oude zelfmoordgeval gearresteerd. Hoewel het, zoals je al vermoedde, geen zelfmoord was.’

Taylors mond viel open. ‘Echt? Wat is er gebeurd?’

‘Die gast kwam hier vanmiddag binnenlopen en bekende dat hij het had gedaan. Het was precies zoals jij al dacht. Ze hadden mot, hij was dronken. Toen het joch op wilde stappen, greep hij het wapen en schoot hem neer. Zijn geweten begon uiteindelijk op te spelen. Heb hem in de cel zitten, waar nu proces-verbaal tegen hem wordt opgemaakt. En hij heeft gezelschap.’

‘Van wie?’

‘Little Man Graft. Zware jongen Little Man. Jouw jochie legde een verklaring af. Zijn moeder heeft een baan gevonden in een andere staat, dus ze hadden hun boeltje gepakt en stopten op weg naar hun nieuwe woonplaats bij het bureau. Joch vertelde me het hele verhaal. Hij zag Little Man Lashon Hall doodschieten, dat staat buiten kijf. Ik heb zijn verklaring op video vastgelegd en liet hem daarna door zijn moeder meenemen naar hun nieuwe huis. Ze gaf me een mobiel nummer waarop ik haar kan bereiken, als we hem nog een keer moeten spreken. En toen bleek Vrouwe Fortuna ons gunstig gezind. Politie binnenstad belde om te zeggen dat ze Terrence Norton hadden opgepakt. Ze hadden namelijk een melding binnengekregen dat hij betrokken was bij een schietpartij op Charlotte Pike. Blijkt dat hij op een van de daklozen had geschoten die daar bij het Exxon-tankstation auto’s openbreken.

‘Hij jammerde mijn naam op het moment dat ze hem in de boeien sloegen, smeekte om met mij te mogen praten voordat ze hem zouden vastzetten. Ze brachten hem hierheen, en ik ging met hem om de tafel. En ja hoor, Terrence herinnerde zich ineens dat Little Man Lashon Hall neerschoot, precies zoals we dachten. We hebben Little Man in de cel en hier gaat hij voor hangen, kan niet missen met twee getuigenverklaringen. Ik heb beloofd de aanklacht wegens medeplichtigheid tegen Terrence te laten vallen in ruil voor zijn getuigenis.’

‘Goed gedaan, Fitz. Dank je.’

‘Het wordt nog beter. De dakloze, God hebbe zijn ziel, overleed onderweg naar het ziekenhuis. De politie heeft het wapen te pakken dat Terrence op zak had toen ze hem aanhielden. Als het ballistisch onderzoek een match oplevert, hebben we Terrence eindelijk voor moord, honderd procent zeker.’

Taylor maakte een pompende beweging met haar arm. ‘Hoera! In één klap allebei die ploerten achter slot en grendel.’ Ze stond op en gaf hem een stevige knuffel.

Hij omhelsde haar even. ‘Ach, fluitje van een cent. Voor jou doe ik alles, mop. Er is echter nog één dingetje.’

‘Wat dan?’

‘Je vader staat bij de balie.’