Ma heeft altijd goed kunnen luisteren. Soms moest ik haar iets vertellen wat zo zwaar woog dat ik onder de last dreigde te bezwijken.
Mijn zoon, nog geen vier jaar oud, werd gediagnosticeerd met PDD-NOS. De eersten aan wie mijn vrouw en ik vertelden dat hij een vorm van autisme had, waren mijn ouders. Zodra ik mijn moeder zag, moest ik huilen. Ik weet nog waar ik stond: naast de fotowand. Ik was midden dertig en mijn moeder luisterde, en toen ik brak, sloeg ze haar armen om me heen. Ik voelde mij weer een kleine jongen. Als er wereldkampioenschappen troosten bestonden dan zou mijn moeder op het ereschavot staan. Toen ik haar losliet, had ze het ergste verdriet geabsorbeerd als een schoon keukendoekje het water uit een omgevallen glas.