Nu ma zo diep ongelukkig is vraag ik me af of ze ooit een euthanasieverklaring heeft getekend. Mijn broer en ik weten het niet, daarom stuur ik ma’s voormalige huisarts een mail.
Ze reageert per omgaande: ‘Ik kan me geen gesprek herinneren met haar over euthanasie, hoewel het best zo kan zijn dat ze ooit, samen met je vader, een ondertekende verklaring van de Nederlandse Vereniging Voor Euthanasie bij mij heeft ingeleverd. Die zou dan in haar dossier zitten, en dat is naar het verpleeghuis verstuurd. Ik weet heel zeker dat ze het sinds de dood van je vader nooit over euthanasie heeft gehad. Vaak heb ik haar in onze gesprekken horen zeggen dat het leven voor haar niet meer zo hoefde, maar wanneer ik haar vroeg “Zou u dood willen?” stonden jullie altijd in de weg. Nooit is ze daarbij begonnen over euthanasie.’