De stukjes in de krant over ma zetten mensen aan tot schrijven. Een woord dat vaak valt in die brieven is ‘herkenbaar’.
Dankzij een persoonlijke brief leer ik mijn moeder weer een klein beetje beter kennen. Riet Hoeber-Hogenbirk woonde in de jaren dertig en veertig in de Eerste Wandeloorddwarsstraat in het portiek naast ma. Ze is vijf jaar jonger dan mijn moeder. Ze schrijft over ma: ‘Een rustig, verstandig meisje dat vaak ruzietjes probeerde te sussen tussen het kleine grut.’
En ik maar denken dat alleen mijn vader – zijn bijnaam luidde Kofi Annan – het vredestichten in het bloed zat.