In ma’s medische dossier – dat de huisarts na ma’s verhuizing aan de arts van het Verpleeghuis heeft overgedragen – is geen euthanasieverklaring aanwezig.
‘Kennelijk speelde dat toch niet heel erg,’ zegt mijn broer Laurens.
Ik vertel hem dat ik het jaren geleden met ma weleens over het onderwerp euthanasie heb gehad. Ze zei natuurlijk dat ze hoopte niet te lijden zoals haar zussen en broer.
Laurens knikt. Allebei hebben we haar regelmatig horen zeggen dat ze liever doodgaat dan hetzelfde te moeten doormaken, maar het heeft dus niet geleid tot het invullen van allerlei paperassen.
Mocht ma een hartstilstand krijgen dan wordt ze niet gereanimeerd. De dokter van het Verpleeghuis bracht het ter sprake, ze vroeg het bij het intakegesprek: of we wilden dat ma – in de wetenschap dat ze lijdt aan alzheimer – na een hartstilstand zou worden gereanimeerd. Mijn broer en ik willen dat niet.