53
Maggie kon haast niet geloven dat die heerlijke geuren uit haar keuken kwamen. Zelfs Harvey was naar beneden gekomen om eens goed te ruiken. 'Waar heb jij zo leren koken?'
'Ik ben een Italiaan, hoor.' Hij sprak met een accent dat op alles behalve op Italiaans leek en roerde in de tomatensaus. 'Zolang je het maar niet aan Christine verklapt, oké?'
'Bang je reputatie te verliezen?'
'Ik wil gewoon niet dat ze ophoudt me te eten te vragen.'
'Is dit genoeg knoflook?' Ze stopte met snipperen om hem te laten zien hoe ver ze was.
'Nog één teentje.'
'Hoe is het eigenlijk met Christine en Timmy?' In de korte periode die ze in Nebraska had doorgebracht, was ze op Nicks zus en neefje gesteld geraakt.
'Prima. Heel goed. Bruce is weer in Platte City komen wonen. Hij huurt er een appartement. Maar Christine laat hem niet zomaar in hun leven terugkomen. Ik denk dat ze zich er eerst van wil overtuigen dat hij zijn wilde haren kwijt is. Hier, proef eens.' Hij hield haar de pollepel voor, met zijn hand eronder voor het morsen.
Voorzichtig nam ze een likje. 'Nog een klein beetje zout en beslist meer knoflook.'
'Vertel me eens iets over die Tess waar Will zo gek op is? Enig idee wat er met haar is gebeurd?'
Maggie wist niet goed waar ze moest beginnen of hoeveel ze kwijt wilde. Het was immers allemaal slechts giswerk.
Ze keek toe terwijl hij wat zout in zijn handpalm nam, een vuist maakte en het in de pruttelende saus strooide. Ze vond het wel wat, zoals hij in haar keuken rondliep alsof hij al jaren voor haar kookte. Harvey volgde hem op de voet; voor hem was Nick de heer des huizes.
'Tess was mijn makelaar,' zei ze. 'Ze heeft me dit huis verkocht, en nog geen week later was ze verdwenen.' Zou hij het verband uit zichzelf leggen of was zij de enige voor wie het zo duidelijk was?
Hij liep naar de bar, waar ze op een knik de knoflook zat te snipperen. Nadat hij hun wijnglazen opnieuw had gevuld en een slok had genomen, keek hij haar aan. 'Jij denkt dat Stucky haar heeft vermoord?' Hij vroeg het kalm en rechtuit.
'Ja. En als hij haar niet heeft omgebracht, wenst ze op dit moment misschien dat hij dat wél zou doen.'
Om zijn blik te mijden, deed ze of ze druk met de knoflook bezig was. Ze probeerde het beeld van Stuc,ky die Tess met een mes bewerkte en zijn sadistische spelletjes speelde met haar geest en haar lichaam, weg te duwen. Ongemerkt was haar snipperen overgegaan in fanatiek hakken. Abrupt stopte ze, en ze wachtte tot de opkomende razernij wegebde. Toen gaf ze de snijplank aan Nick. Zonder commentaar op haar bevende handen nam hij deze van haar over. Hij schoof de knoflooksnippers in de dampende saus, waarop de keuken direct werd gevuld met een nieuw, sterk aroma. 'Will zei dat er die ochtend dat hij bij Tess wegging een auto voor haar huis geparkeerd stond.'
'Manx heeft via het kenteken de eigenaar achterhaald.' Dat was een van de weinige dingen die Manx tegenover haar had losgelaten, met duidelijke tegenzin. 'Hij was van Daniël Kassenbaum, de vriend van Tess.'
'Haar vriend?' Nick keek om. 'Is hij al verhoord?'
'Ja, door mijn partner. Vluchtig. Manx heeft beloofd dat hij het nog uitvoeriger zou doen.'
'Als hij Will bij haar weg heeft zien gaan, zal hij wel de smoor in hebben gehad. Misschien heeft Stucky helemaal niets met haar verdwijning te maken.'
'Ik denk niet dat het zo simpel ligt, Nick. Die vriend schijnt zich er niet zo druk om te maken dat Tess wordt vermist of dat ze hem mogelijk heeft bedrogen. Mijn gevoel zegt me dat Stucky er alles mee te maken heeft.'
Het geluid van Maggies mobiele telefoon deed hen beiden opschrikken.
Vlug pakte ze haar jasje en haalde het toestel uit haar borstzak. 'Maggie O'Dell.'
'Met Tully.'
O, hemel! Ze was Tully helemaal vergeten. Ze had hem niet meer gebeld, zelfs geen boodschap voor hem achtergelaten. 'Tully...' Ze was hem een excuus schuldig of op zijn minst een verklaring. Maar voor ze kans kreeg iets te bedenken, zei hij: 'Er is weer een lichaam gevonden.'