Wim wil ons vermoorden (2016)

Wout Morra, onze advocaat die ons vanaf het moment dat wij daadwerkelijk moesten beslissen of we zouden getuigen met raad en daad bijstaat, belt ons, en vertelt dat het beveiligingsteam een afspraak wil. Ze willen Sonja, Peter de Vries en mij een mededeling doen.

Dat kan niet goed zijn, het kan maar twee dingen betekenen. Of ze hebben een poging tot liquidatie verijdeld of hij gaat een liquidatie laten uitvoeren, en gelet op de samenstelling van het gezelschap dat is uitgenodigd, zal dat om Peter, Sonja en mij gaan.

Piet neemt het woord en vertelt ons dat hij er lang over heeft nagedacht hoe hij dit moet brengen. De boodschap is dat Wim erin is geslaagd opdracht te geven ons te laten liquideren. Hij heeft bevolen dat ik eerst moet gaan, en daarna Peter en Sonja.

Ik voel mijn bloeddruk stijgen en het begint te bonzen in mijn kop. Ik heb dit voorspeld, maar nu het zover is, wil ik niet dood. Het beeld van mijn prachtige kleinkinderen doemt voor mij op, en ik kan mijn tranen nauwelijks bedwingen.

Ik wil niet huilen ten overstaan van iedereen en al helemaal niet omdat ik zelf altijd degene ben geweest die dit heeft voorspeld. Dan had ik er niet aan moeten beginnen. Maar het doet me wel wat: mijn eigen broer die me wil vermoorden.

Niet eerder was de dreiging zo dichtbij.

Er zit volgens Piet echter ook een andere kant aan dit verhaal. Met deze daad bevestigt Wim immers alles wat wij over hem hebben verklaard.

‘Ik wil toch ook graag de positieve kanten benadrukken,’ zegt Piet daarom.

‘Ja, doe dat vooral,’ zeg ik luchtig.

‘Uit deze daad blijkt dat hij eigenlijk nooit uit de EBI mag.’

‘Daar ben ik het volledig mee eens,’ zeg ik. ‘Hij creëert zijn eigen grond om hem daar te houden. En hij bevestigt alles wat ik al over hem heb verklaard.’

Zeker, er zijn ook positieve elementen aan deze situatie. Maar die wegen niet op tegen de treurigheid van het verhaal. Het treurigst vind ik zijn voorspelbaarheid, dat zijn enige manier om te reageren moord is. Het feit dat zijn gedrag altijd wordt ingegeven door wraak, een emotie die alles in hem overheerst en hem onvoorzichtig maakt.

Hij moet zijn honger naar wraak stillen en kan zich niet beheersen.

Bij sommigen had hij er wel tien jaar over gedaan. Dat wist ik, en dat verwachtte ik. Het feit dat ik boven aan zijn lijstje sta, maakt duidelijk dat hij mij het meest haat, mij het meest zijn situatie verwijt.

Het is de eerste keer dat hij mij met de dood bedreigt, en ik kan me nu pas voorstellen waarom Sonja hem al die tijd niet zielig heeft gevonden. Ik had alleen maar aangehoord hoe hij haar en anderen met de dood bedreigde, maar was nog niet door hemzelf met de dood bedreigd. Nu hij dat doet, is mijn medelijden met hem over.

Ook dat is positief.

Judas
cover.html
half.html
title.html
copy.html
front.html
toc.html
chap01.html
part01.html
chap02.html
chap03.html
chap04.html
chap05.html
chap06.html
chap07.html
chap08.html
chap09.html
chap10.html
chap11.html
chap12.html
chap13.html
chap14.html
chap15.html
chap16.html
chap17.html
chap18.html
chap19.html
chap20.html
chap21.html
chap22.html
chap23.html
chap24.html
chap25.html
chap26.html
chap27.html
chap28.html
chap29_split_000.html
chap29_split_001.html
chap29_split_002.html
chap29_split_003.html
chap29_split_004.html
chap29_split_005.html
chap29_split_006.html
chap29_split_007.html
chap29_split_008.html
chap29_split_009.html
chap29_split_010.html
chap29_split_011.html
chap29_split_012.html
chap29_split_013.html
chap29_split_014.html
chap29_split_015.html
chap29_split_016.html
chap29_split_017.html
chap29_split_018.html
chap29_split_019.html
chap29_split_020.html
chap29_split_021.html
chap29_split_022.html
chap29_split_023.html
chap29_split_024.html
chap29_split_025.html
chap29_split_026.html
chap29_split_027.html
chap29_split_028.html
chap29_split_029.html
chap29_split_030.html
chap29_split_031.html
chap29_split_032.html
chap29_split_033.html
chap29_split_034.html
chap29_split_035.html
chap29_split_036.html
chap29_split_037.html
chap30.html
chap31.html
chap32.html
chap33.html
chap34.html
chap35.html
chap36.html
chap37.html
chap38.html
chap39.html
part02.html
chap40.html
chap41.html
chap42.html
chap43.html
chap44.html
chap45.html
chap46.html
chap47.html
chap48.html
chap49.html
chap50.html
chap51.html
chap52.html
chap53.html
chap54.html
chap55.html
chap56.html
chap57.html
chap58.html
chap59.html
chap60.html
chap61.html
chap62.html
chap63.html
chap64.html
chap65.html
chap66.html
chap67.html
chap68.html
chap69.html
chap70.html
chap71.html
chap72.html
chap73.html
chap74.html
chap75.html
chap76.html
chap77.html
chap78.html
chap79.html
a15e1d396149.html