52

‘Nou zeg, ik heb die zaak behoorlijk verknald!’ zei Brown, die samen met Decker en Jamison in een vergaderzaal van het wfo zat.

Bogart, Milligan en een advocaat van het ministerie van Justitie zaten met Natalie in een ander deel van het gebouw. Zij bespraken de voorlopige voorwaarden van de deal in ruil voor haar medewerking aan de zaak.

De vrouw was in tranen uitgebarsten toen ze haar meenamen vanuit Dulles Airport. Zelfs Decker kon zien dat de tranen deze keer wel echt waren.

‘Aan die mogelijkheid hadden we niet gedacht. Ze heeft haar eigen vader erin geluisd!’ zei Brown. ‘Dat kwam niet eens bij ons op! Hoe kwam jij op dat idee?’

‘Toen Alex zei dat Anne Berkshire Walter Dabney in haar macht had, dacht ik daar pas aan. Bovendien is het onmogelijk dat casino’s iemand als Natalie een gokschuld van miljoenen dollar laten opbouwen. Die hadden haar allang verboden bij hen te gokken.’

Brown keek Jamison vol respect aan. ‘Ik ging er gewoon van uit dat onze informatie over wie de gokker was waar was.’

Jamison zei: ‘Amos en ik geloven uit principe niets, tenzij we weten dat het waar is. En dat is heel moeilijk.’ Ze keek Decker aan nadat ze dit had gezegd, maar hij was in gedachten verzonken.

Brown zei: ‘Natalie heeft de man die haar benaderde beschreven en hij klonk Russisch, dacht ze. Hij stelde deze deal voor om haar schulden af te betalen. Ze vond niet dat ze het aan haar vader kon vragen, want ze had een schuld van zo’n driehonderdduizend dollar en die schuld had hij misschien wel kunnen aflossen, maar dan had ze wel moeten uitleggen waar het voor was en dat wilde ze niet. En het geld waarmee ze had gegokt, had ze geleend van niet erg aardige mensen die haar en haar gezin kwaad zouden doen als ze het niet terugbetaalde.’

Jamison zei: ‘Dus luist ze haar eigen vader erin.’

Brown zei: ‘Ze zegt dat ze niet wist dat haar vader geheimen stal.’

‘Dat kán toch niet, dat ze dat niet wist?’ zei Jamison. ‘Waar moest hij dan tien miljoen dollar vandaan halen?’

Brown zei: ‘Hij had een hypotheek op het huis kunnen nemen, zijn pensioenpotje kunnen leeghalen of al zijn aandelen kunnen verkopen. Ik vraag me af hoe die andere partij had gereageerd als hij dat had gedaan in plaats van geheimen stelen.’

Decker zei: ‘Dat risico wilden ze wel nemen. Als hij dat allemaal deed, zou hij er misschien ook voor openstaan om ondertussen wél geheimen te verkopen, want dan had hij geen cent meer voor zijn pensioen. Dus zouden ze waarschijnlijk hoe dan ook winnen. Het schijnt dat dergelijke mensen heel veel geduld hebben als ze aan het werk zijn, zij denken aan de lange termijn. Maar daar hoefden ze zich niet mee bezig te houden, omdat het zijn eerste keus was om geheimen te verkopen.’

‘Hoe moeten we die Rus vinden?’ vroeg Jamison. ‘Hij is het enige aanknopingspunt dat we hebben.’

Decker zei: ‘We hebben zijn signalement en de naam die Natalie heeft gegeven, ook al zal dat niet zijn echte naam zijn. Die informatie laten ze bij alle inlichtingendiensten in binnen- en buitenland circuleren. Misschien levert dat iets op.’

Hij keek Brown aan. ‘Jij zei dat het geld niet te traceren was?’

‘Nu we weten dat het niet om een gokschuld van tien miljoen dollar ging, gaan we er op een andere manier naar kijken. Maar verwacht er niet te veel van.’

‘Waarom niet?’ vroeg Jamison.

‘Ten eerste is het in ons digitale tijdperk veel gemakkelijker om geld te verplaatsen en veel moeilijker om dat te traceren. En volgens mij heeft degene die deze deal met Natalie sloot haar schulden afbetaald. Die tien miljoen dollar voor de geheimen die Dabney heeft gestolen, was waarschijnlijk een schijntransactie. We weten dat er geld van eigenaar is verwisseld, maar dat spoor zijn we in de digitale wereld ook kwijtgeraakt. Het kan van één rekening zijn afgeschreven en de hele wereld zijn rondgesluisd voordat het op een andere rekening van diezelfde partij terechtkwam. Het bewijs voor Dabney dat het geld op de juiste bestemming terecht was gekomen, was waarschijnlijk dat Natalie en haar gezin ongedeerd waren.’

Jamison knikte, zichtbaar teleurgesteld. ‘Dat klinkt logisch.’

‘Als Natalie nu de waarheid vertelt, ziet het er niet naar uit dat ze meer weet waar wij iets aan hebben.’

‘Wat voor soort deal krijgt ze?’ vroeg Jamison aan Brown.

Brown haalde haar schouders op. ‘Als ze geloven dat Natalie niet wist wat haar vader van plan was, zijn ze misschien heel mild. Het is geen misdaad om je ouders te vragen je te helpen je schulden af te betalen. En waar zij gokte, was dat legaal. Zonder die spionage hoeft ze misschien niet eens de gevangenis in.’

‘Dat lijkt niet echt fair voor wat zij heeft gedaan.’

‘Daardoor is ze haar vader kwijtgeraakt,’ zei Brown, ‘en daar zal ze de rest van haar leven mee moeten leven. Dat is misschien wel een ergere straf dan in een gevangeniscel zitten.’

Decker zei: ‘Maar dit alles verklaart absoluut niet de kernvraag waarmee deze zaak voor ons is begonnen: waarom heeft Dabney Berkshire vermoord en vervolgens zelfmoord gepleegd? Die reden moet iets te maken hebben met wat Natalie heeft gedaan. Maar wat hebben die twee zaken met elkaar te maken? Als we die vraag niet beantwoorden, beantwoorden we geen enkele vraag. Verdomme, wat hebben we daar nu aan?’ Daarna stond hij op en verliet het vertrek.

‘Hij is laaiend,’ zei Brown.

Jamison keek de andere vrouw aan en zei: ‘Hij houdt niet van nonsens. Daar ploegt hij het liefst dwars doorheen om bij de waarheid te komen.’ Ze zweeg even. ‘Hoe zit dat met u?’

‘Hoe zit wat met mij?’

‘Hebt u meer op met nonsens dan met de waarheid?’

Brown keek haar met een kille blik aan. ‘Kan ik uit uw agressieve toon opmaken dat Amos u heeft verteld wat er vannacht tussen mij en Melvin is gebeurd? En stoort u dat?’

‘Dat heeft hij me inderdaad verteld en dat stoorde me. Maar jullie zijn allebei volwassen, dus dat is dat. Nee, ik had het erover dat u deze zaak had verknald, zoals u net zelf zei wat betreft die gokschulden. Ik dacht dat u geacht werd ervaring te hebben en zo’n goede agent was. Amos heeft u daarbij geholpen. Maar wat ik u wel kan vertellen is dat hij nooit meer iets van wat u zegt zal geloven. Want de man met het perfecte geheugen zal nooit vergeten dat een ervaren rot in het vak zoals u een beginnersfout heeft gemaakt door aan te nemen dat iets waar was, terwijl u niet de moeite had genomen te bewijzen dát het waar was. Hij zei dat uw vader op een soort eremuur bij de dia staat. Misschien wilt u dat ook, maar naar mijn bescheiden mening zult u dan iets meer uw best moeten doen. Maar ach, misschien kan het u niets schelen. Ik laat u nu alleen, dan kunt u zich even afvragen of het u iets kan schelen. En doe Melvin de hartelijke groeten als u hem weer ziet. Maar als u hem op welke manier dan ook kwetst, weet ik u te vinden.’

En na die bijtende opmerkingen stond Jamison op en liep achter Decker aan naar buiten.