December

Nickie

Nickies spullen waren ingepakt.

Het was rustig in het stadje. Dat was altijd zo met de winter in aantocht, maar kwam ook doordat veel mensen waren weggetrokken. Patrick Townsend rotte weg in zijn cel (ha!) en zijn zoon was ervandoor gegaan om rust te vinden. Ze wenste hem daar veel succes mee. Mill House stond leeg, want Lena Abbott en haar tante waren naar Londen verhuisd. Ook de Whittakers waren weg; het huis had bijna een week te huur gestaan, had ze gehoord, en toen waren er mensen met een Range Rover, drie kinderen en een hond in getrokken.

Het was ook rustiger in haar hoofd geworden. Jeannie praatte lang zo hard niet meer, en als ze toch haar mond opentrok was het voor een kletspraatje en geen tirade. Nickie bracht tegenwoordig ook minder tijd door voor het raam en meer in bed. Ze was erg moe en haar benen deden meer pijn dan ooit.

De volgende ochtend zou ze naar Spanje gaan, twee weken naar de zon. Rust en ontspanning, dat had ze hard nodig. Het geld was een verrassing: Nel Abbott had tienduizend pond nagelaten aan ene Nicola Sage in Marsh Street in Beckford. Wie had dat nou kunnen denken? Maar misschien had Nickie niet zo verbaasd hoeven zijn, want Nel was de enige die wél had geluisterd. De arme ziel. Echt goed was dat niet afgelopen.