Hoofdstuk 27

'Tannenbaum is vrijdagavond vermoord,' zei Ross Barrow terwijl hij het deksel van een papieren bekertje met koffie haalde. Randy Highsmith pakte een doughnut met jam uit een zak die Barrow op het bureau van Alan Page had neergezet. Buiten was het nog donker. Het was maandagochtend en achter Page stroomden de forensen die het centrum van Portland binnenreden, als een rivier van koplampen over de bruggen die de beide oevers van de Willamette met elkaar verbonden.

'Drie dagen en nog geen telefoontje,' mompelde Page, die zich maar al te goed realiseerde wat dat kon betekenen. 'Is er gisteravond nog iets bij Betsy geweest?' vroeg hij Barrow.

'Een massa condoleanties, maar geen ontvoerder.'

'Wat denk je ervan?' vroeg Page aan Highsmith.

'Eerste mogelijkheid, het is een ontvoering, maar de ontvoerder heeft geen contact opgenomen met Betsy om redenen die alleen hem bekend zijn.'

'Misschien is het kind dood,' bedacht Barrow. 'Hij wil losgeld, maar verziekt de boel en vermoordt haar.'

'Ja,' zei Highsmith. 'Of, mogelijkheid nummer twee, hij houdt Kathy gevangen en is niet in losgeld geïnteresseerd.'

'Dat is een mogelijkheid die ik niet eens wil overwegen,' zei Page.

'Wat hebben we nog meer, Ross?' vroeg Highsmith.

Barrow schudde zijn hoofd. 'Niemand heeft iemand met een meisje naar buiten zien lopen. Het moordwapen is niet gevonden. We wachten nog steeds op de uitslagen van het lab.'

Page zuchtte. Hij had de laatste dagen nauwelijks geslapen en was doodop.

'Het enige goede dat uit deze klerezooi voortkomt, is het uitstel in de zaak Darius,' zei Page. 'Wat stond er in die logboeken?'

'Niets waaraan we iets hebben,' antwoordde Barrow. 'Padovici en Kristol hebben Darius geschaduwd vanaf zeventien minuten voor zeven, toen hij zijn huis verliet. Ik heb nog eens met rechter Ryder gepraat. Hij weet zeker dat hij om halfacht met Lisa Darius aan het ontbijt zat. De teams hebben Darius voortdurend gevolgd. Trouwens, Darius heeft de hele dag op zijn kantoor met mensen zitten praten. Ik heb iedere medewerker en iedere bezoeker twee keer laten ondervragen. Als ze hem dekken, doen ze dat perfect.'

'Er moet een oplossing te vinden zijn,' zei Page. 'Heeft het team dat Gordon opspoort, al iets opgeduikeld?'

'Noppes, Al,' antwoordde Barrow. 'Niemand heeft haar gezien sinds ze dat motel verlaten heeft.'

'We weten dat ze leeft,' zei Page. Zijn stem klonk machteloos. 'Ze heeft me verdomme gebeld. Waarom komt ze niet te voorschijn?'

'We zullen er rekening mee moeten houden dat Gordon je heeft voorgelogen,' zei Highsmith. 'Het kan zijn dat Darius een onschuldig slachtoffer is van de moorden in Hunter's Point. Misschien was Waters toch de moordenaar.'

Page wilde dat hij Highsmith en Barrow mocht vertellen wat hij van Wayne Turner had gehoord. Dan zouden ze weten dat Gordon niet had gelogen.

'Ik heb al eerder gezegd dat Gordon wel eens onze dader zou kunnen zijn, Al,' ging Highsmith verder. 'Volgens mij moeten we die mogelijkheid serieus overwegen. Ik snap niet hoe ze kon weten dat we Lisa Darius in de kelder zouden aantreffen als ze

haar daar zelf niet heeft neergelegd.

Stel dat ze bij Lisa op bezoek is gegaan en haar heeft overgehaald bij Martin te helpen inbreken om bewijzen tegen hem te vinden. Ze lopen door het bos. Lisa weet hoe ze het alarm moet uitschakelen. Martin Darius is de hele dag aan het werk en het huis ligt er verlaten bij. Ze doodt Lisa om Darius in de val te laten lopen, wacht tot ze hem thuis ziet komen en belt dan jou. De enige zwakke plek in die redenering is dat Gordon niet op de hoogte is van de surveillance.

'Nancy Gordon heeft die vrouwen niet vermoord,' hield Page vol. 'Darius heeft ze vermoord en hij zal me niet ontglippen.'

'Ik zeg niet dat Darius onschuldig is. Ik zeg alleen dat deze zaak voor mijn gevoel steeds minder begint te deugen, hoe meer ik erover nadenk.'

Alan Page keek op zijn horloge. In Washington DC was het nu half elf.

'Dit is een vruchteloze discussie. Ik wil naar de begrafenis van Rick Tannenbaum en, geloof het of niet, ik heb ook nog werk te doen dat niets te maken heeft met Martin Darius of de moord op Rick Tannenbaum. Als er nieuwe ontwikkelingen zijn, laat me dat dan onmiddellijk weten.'

'Moet ik een doughnut voor je laten liggen?' vroeg Barrow.

'Welja. Waarom niet? Dan overkomt me vandaag in ieder geval nog iets goeds. En nu wegwezen, ik wil werken.'

Ross Barrow gaf Alan een doughnut met stroop en liep achter Highsmith de kamer uit. Zodra de deur achter hen dichtviel, draaide Page het telefoonnummer van het kantoor van senator Colby en vroeg naar Wayne Turner.

'Meneer Page, wat kan ik voor u doen?' vroeg Turner. Page hoorde de spanning in de stem van de assistent van de senator.

'Ik heb het hele weekend aan die informatie van de senator zitten denken. Mijn situatie is hopeloos. Zelfs mijn eigen medewerkers beginnen nu aan de schuld van Darius te twijfelen. We weten dat Darius drie vrouwen in Hunter's Point heeft vermoord, waaronder zijn eigen vrouw en dochter, maar de rechter begint hem zo langzamerhand als een onschuldig slachtoffer te zien en mij als zijn kwelgeest. Als Darius vrijkomt, zal hij opnieuw moorden, daar twijfel ik niet aan. Ik geloof niet dat er een alternatief is. Ik moet de senator wel vragen te getuigen over dat pardon.'

Het was even stil. Toen Wayne Turner weer sprak, klonk hij berustend.

'Ik verwachtte uw telefoontje al. In uw plaats zou ik hetzelfde doen. Darius moet tegengehouden worden. Maar ik denk dat er een kans is dat we de senator kunnen beschermen. Betsy Tannenbaum schijnt wel betrouwbaar te zijn.'

'Dat is ze ook, maar ik zou er niet op rekenen dat ze de zaak Darius blijft doen. Vrijdag is haar man vermoord en haar dochtertje ontvoerd.'

'Mijn god! Hoe is het met haar?'

'Ze houdt zich goed. Haar man wordt vanmiddag begraven.'

'Dan wordt het misschien moeilijk. Ik hoopte eigenlijk dat we haar konden overhalen rechter Norwood binnenskamers over het pardon in te lichten. Dan kan hij de informatie gebruiken om vrijlating op borgtocht te weigeren zonder dat het in de openbaarheid komt.'

'Ik weet het niet,' zei Page aarzelend. 'Je krijgt te maken met allerlei constitutionele problemen als je de pers erbuiten probeert te houden. Trouwens, Darius zou het er ook mee eens moeten zijn. Ik kan me niet voorstellen dat hij niet zal proberen senator Colby in zijn val mee te slepen.'

'Je kunt het altijd proberen. De senator en ik hebben het uitgebreid besproken. Het kan zijn dat de storm wel overwaait, maar dat willen we liever niet riskeren als het niet nodig is.'