Het ging niet goed met Darius Construction. Toen Darius werd gearresteerd, stond het bedrijf op het punt twee lucratieve projecten in de wacht te slepen. Beide opdrachten waren nu aan andere bouwbedrijven gegeven en er zouden geen nieuwe projecten komen zolang er een aanklacht tegen Darius liep. Darius had erop gerekend met het geld dat de projecten zouden opbrengen, de financiële problemen van zijn bedrijf te kunnen oplossen. Zonder de nieuwe inkomsten was faillissement een reële mogelijkheid.

Darius was de hele dag in conclaaf met zijn accountant, zijn jurist en zijn vice-presidenten om aan een plan te werken waarmee hij het bedrijf zou kunnen redden, maar hij had moeite om zijn hoofd erbij te houden. Hij had Betsy Tannenbaum nodig en ze had hem laten vallen. In eerste instantie had hij haar alleen ingeschakeld omdat hij dacht dat een feministische advocate de jury voor hem zou innemen. Toen won Betsy de borgzitting, en besefte hij dat ze kundig genoeg was om hem er doorheen te slepen. Hun laatste gesprek had zijn respect voor haar verhoogd. Tannenbaum was een harde. De meeste vrouwen zouden de confrontatie met hem niet hebben aangedurfd. Ze zouden een man hebben meegenomen om hen te beschermen. Darius was van mening dat Betsy nooit onder de druk van een proces zou bezwijken en hij wist dat ze tot het bittere einde zou vechten voor een cliënt in wie ze geloofde.

Toen de vergadering om zes uur afgelopen was, reed Darius naar huis. Hij toetste de code van het ijzeren hek in, waarna het krakend openzwaaide. Darius wierp een blik in de achteruitkijkspiegel. Hij zag de lichten van een passerende auto, maar daarna was er een bocht in de oprit en verloor hij hem uit het gezicht.

Darius ging via de garage het huis in en schakelde het alarm uit. Het huis lag er koel en stil bij. Toen Lisa nog bij hem woonde, waren er altijd achtergrondgeluiden. Darius leerde te leven zonder het gezoem van keukenapparaten, de gedempte stroom klanken van de televisie en het geluid van stappen als Lisa van de ene kamer naar de andere liep.

Darius deed het licht aan. De woonkamer zag er steriel uit. Hij trok zijn jasje uit, deed zijn das af en schonk een glas whisky in. Hij vroeg zich af of hij Betsy zou kunnen overhalen op haar beslissing terug te komen. Ze was duidelijk woedend, maar woede kon zakken. Betsy's besluit werd door angst ingegeven. Hij kon haar niet kwalijk nemen dat ze hem een monster vond na wat ze van Colby had gehoord. Normaal gesproken vond Darius angst bij vrouwen opwindend, maar Betsy's angst had haar van hem verwijderd en hij wist niet wat hij ertegen moest doen.

Met zijn das en jasje over zijn arm liep Darius de trap op, naar zijn slaapkamer. Hij had de hele dag nauwelijks gegeten en zijn maag knorde. Hij deed het licht in de slaapkamer aan en zette zijn glas op de ladenkast. Toen hij naar de kast wilde lopen, werd zijn aandacht getrokken door iets zwarts. Er lag een zwarte roos op zijn kussen. Onder de roos lag een blaadje papier. Darius staarde naar het briefje. Zijn maag draaide zich om in zijn lijf. Hij spurtte naar de gang, maar er was niemand. Met gespitste oren probeerde hij het geringste geluid op te vangen, maar hij hoorde alleen de normale huisgeluiden.

Darius had een revolver in de ladenkast liggen. Hij pakte hem. Zijn hart bonsde wild. Hoe kon er iemand binnen zijn gekomen zonder het alarm in werking te stellen? Alleen hij en Lisa kenden de code en... Darius verstijfde. Zijn hersenen trokken de logische conclusie en hij liep naar de kelder, terwijl hij ondertussen overal de lichten aandeed.

Bovenaan de keldertrap stond Darius even stil, wetende wat hij zou zien als hij op het lichtknopje drukte. Hij hoorde de eerste sirene toen hij halverwege de trap was. Hij overwoog terug te gaan, maar hij moest het weten. Darius stond onderaan de trap toen voor het huis een politieauto gierend tot stilstand kwam. Hij legde zijn pistool weg, omdat hij niet het risico wilde lopen neergeschoten te worden. Trouwens, hij zou het niet nodig hebben. Behalve hem was er niemand in het huis. Dat wist hij zodra hij zag hoe het lichaam erbij lag.

Lisa Darius lag op haar rug, midden in de kelder. Ze was naakt. Haar buik was opengereten en haar ingewanden puilden naar buiten door een gapend, bloederig gat. Op precies dezelfde manier was het lijk van Patricia Cross in de kelder van Henry Waters aangetroffen.