64
Karin had pech. De politiehelikopter was bezet en de Kustwacht was op dit moment bezig met een grootscheepse oefening ver weg. Om die te onderbreken en een boot naar Fårösund te laten varen om Karin op te pikken zou meer tijd kosten dan wanneer ze de reguliere veerboot nam naar Gotska Sandön. De volgende boot vertrok al om halfdrie 's middags. Iemand op het politiebureau was zo vooruitziend geweest om de persoonsgegevens van Morgan Larsson en een kopie van zijn pasfoto alvast door te faxen voor ze de steengroeve verliet.
Toen Knutas terugkwam op de rechercheafdeling heerste er veel bedrijvigheid. Zijn collega's renden door elkaar en heen en weer tussen de kamers, intussen informatie uitwisselend. Kihlgård kwam op hem af lopen: 'Wat gebeurt hier in hemelsnaam allemaal? Dit zogenaamde zomerparadijs is je reinste Sicilië!'
Dat was misschien wat vergezocht, maar Knutas, die de moorden van vorig jaar nog in zijn geheugen had zitten, waarbij zelfs paarden waren onthoofd, begreep de associaties van Kihlgård. Hij verkoos geen antwoord te geven, maar trok zijn collega gewoon aan de arm mee naar de vergaderruimte.
"Vergadering - rechercheteam - nu!' schreeuwde hij in het luchtledige terwijl hij haastig door de gang liep. Ondanks het rumoer leken zijn woorden door de muren heen te dringen, want binnen enkele minuten was iedereen verzameld in de vergaderruimte.
Evenals Karin ontbrak ook Erik, die nog steeds bezig was op de plaats delict.
'Om 11:52 kreeg de dienstdoende agent een telefoontje dat er een man doodgeschoten was gevonden in een houten gebouwtje in de grootste steengroeve in Slite, die Fila Hajdar heet en die het meest westelijk ligt,' begon Knutas. 'Hij werd gevonden door de mannen die samen met hem toezicht hielden op de explosie. Hij lag op de vloer in het schuilhokje en was in zijn voorhoofd geschoten. En dat niet alleen, hij was ook een aantal malen in zijn buik geschoten. Net als Peter Bovide.'
'Wie is het slachtoffer?' vroeg Smittenberg.
'De man heet Morgan Larsson. Hij is eenenveertig jaar oud, ongetrouwd, geen kinderen. Hij werkte als springmeester op de fabriek en was daar al twintig jaar in dienst. Hij woonde in een appartement in het centrum van Slite. Veel meer weten we niet. Behalve dat Erik Sohlman bij hem in de klas heeft gezeten.'
'O jee, ze kenden elkaar dus. Hoe goed?' vroeg Kihlgård.
'Niet zo goed, geloof ik. Erik is daar nu nog, in elk geval. Trouwens, we kwamen er ter plaatse achter dat Morgan Larsson dit weekend Gotska Sandön heeft bezocht. Dat was dus het laatste wat hij heeft gedaan voordat hij vermoord werd. Karin is met de middagboot naar Gotska Sandön vertrokken. Welnu, we hebben een groot gebied rondom de steengroeve afgezet. Het bos erboven is met hondenpatrouilles doorzocht en rondom Slite zijn wegversperringen geplaatst. Alles duidt erop dat we met dezelfde moordenaar te maken hebben. De lege patroonhulzen die op de plaats delict zijn gevonden komen overeen met die van de vorige moord, en volgens Sohlman lijken ze uit hetzelfde wapen te komen, dat Russische legerpistool uit de jaren twintig dus.'
'Wie gebruikt er in vredesnaam zo'n oud wapen?' vroeg Kihlgård zich af. 'Dat is toch puur antiek.'
'Het klinkt niet als een prof, maar het rijmt wel met de manier waarop de moord is gepleegd,' zei Wittberg. 'En trouwens, dit betekent dat we de Esten als verdachten voor de moord kunnen afschrijven. Zij zitten immers vast.'
'Als we nu wat gerichter gaan kijken,' onderbrak Knutas hem. 'Er is een getuige. Een van de voormannen die bij de explosie aanwezig waren, heeft de dader gezien. Weliswaar van een afstand, hij bevond zich aan de andere kant van de groeve, en door een verrekijker, maar toch. Hij zegt dat de dader donker gekleed was. Hij was ongeveer een meter vijfenzeventig lang en waarschijnlijk loopt hij een beetje mank.'
'Een meter vijfenzeventig lang,' zei Wittberg. 'Dan is het niet zo vreemd dat je schoenmaat eenenveertig hebt.'
'Het is een vrij duidelijk signalement en we moeten maar hopen dat het ons helpt om hem snel te pakken,' vervolgde Knutas. 'Iedereen is gewaarschuwd en er is een opsporingsbericht verzonden, onder andere naar de radio. In de tussentijd moeten we onderzoeken welke verbanden er kunnen zijn tussen Morgan Larsson en Peter Bovide. Kenden ze elkaar? Verkeerden ze in dezelfde kringen?'
'Heeft Morgan Larsson een strafblad?' vroeg de officier van justitie.
'Nee,' antwoordde Knutas. 'Dat hebben we al nagetrokken.'
De deur ging open en Erik Sohlman kwam binnen.
'Hoe is het?' vroeg Kihlgård meelevend, pakte zijn arm even beet terwijl Erik naast hem ging zitten.
'Goed,' antwoordde Erik. 'Prima.'
Hij wendde zijn blik naar de anderen. Het was duidelijk te zien dat de situatie hem niet onberoerd had gelaten.
'We kunnen er vrij zeker van zijn dat het om dezelfde dader gaat die ook Peter Bovide heeft vermoord. Morgan is neergeschoten met een schot in zijn voorhoofd en zeven in zijn buik - precies zoals bij Peter.'
'Wat hebben jullie voor technische sporen gevonden?' vroeg Knutas.
'Schoensporen die identiek zijn met die op het strand van Sudersand. Ook maat eenenveertig, hetzelfde schoentype, een doodgewone goedkopere variant van een gymschoen die overal gekocht kan zijn. Uit de bloedvlekken in het schuilhokje is af te leiden dat hij op de plek waar hij is gevonden ook neergeschoten is. Waarschijnlijk eerst in zijn hoofd en daarna in zijn buik. Op de vloer lagen enkele hulzen en die komen overeen met de hulzen die we bij Peter Bovide hebben gevonden. Uiteraard worden die, en ook de kogels die we nog vinden, naar het lab gestuurd, maar ik kan nu al zeggen dat ze zeer waarschijnlijk uit hetzelfde wapen komen.'
'Hoe zeker ben je?' vroeg Wittberg.
'Vrij zeker, aangezien het wapen zo uniek is. Een Russisch legerpistool uit 1926, een Korovin met dat speciale kaliber. De dader heeft ook deze keer het magazijn leeggeschoten.'
'Hoe goed kende je Morgan Larsson?' vroeg Kihlgård.
'Niet zo goed, eigenlijk. We zaten in dezelfde klas op de lagere school en we woonden niet zo ver bij elkaar vandaan. Maar we zijn nooit dikke vrienden geweest.'
'Hij was ongetrouwd, had geen kinderen en geen vriendin volgens zijn collega's. Weet jij of hij met iemand uitging?'
'Ik geloof het niet. Hij woonde in een appartement in Slite. Alleen, voor zover ik weet.' 'Heb je enig idee of hij contacten had in de bouwwereld of Peter Bovide kende?'
Erik Sohlman haalde zijn schouders op.
'Geen flauw idee.'
'We gaan meteen aan de slag om het verband met Peter Bovide in kaart te brengen,' sloot Knutas de vergadering af. 'Het verband tussen de twee slachtoffers heeft nu prioriteit. En wat Morgan Larsson op Gotska Sandön te zoeken had, vooral waarom hij er zo op gebrand was om ernaartoe te gaan.'