48

Maandag 17 juli

Knutas werd wakker in zijn bed thuis in Bokströmsgatan en keek tegen Lines rug vol sproeten aan. Ze ademde diep en rustig. Voorzichtig kuste hij haar ene schouder en ze begon te knorren.

De vorige avond was goed geweest. Line en hij hadden buiten op de veranda gezeten in de zwoele zomeravond, witte wijn gedronken en gepraat zoals ze sinds lange tijd niet hadden gepraat. Ze hadden doorgenomen wat er op Furillen gebeurd was. Pas toen hij de woorden hardop had uitgesproken, was het alsof hij zich in volle ernst realiseerde wat hij had meegemaakt.

Ze hadden het over het geluk dat hij had gehad. Het drama was goed afgelopen, ook al waren de drie mannen met al het witgoed en alle andere dingen ontkomen. Knutas realiseerde zich weer wat hij en Line eigenlijk samen hadden. Wat speelde een beetje onbevredigend seksleven nu voor rol wanneer hij dacht aan de verbondenheid en de intimiteit die ze deelden? Ze hadden het leuk samen, lachten vaak en hij hield van haar vrijmoedige manier van doen. Line was zo gemakkelijk om mee te leven.

Hij zou beter zijn best gaan doen, meer doen om de liefde nieuw leven in te blazen. Eigenlijk waren er niet zulke grote veranderingen nodig om het veel beter te doen worden. Hij was gisteravond al begonnen. Had ervoor gezorgd dat ze op tijd in bed lagen, lang voordat ze zo moe waren dat ze gewoon in slaap vielen.

Toen hij een paar uur later de vergaderruimte van het rechercheteam binnenstapte, hing er een bijzonder gespannen sfeer. Hoewel hij een paar minuten te vroeg was, zat iedereen al op zijn plek en leek opvallend geconcentreerd. Knutas opende de vergadering.

'De hoofdverdachten zijn dus drie mannen die volgens de informatie van Peter Bovides compagnon Johnny Ekwall uit Estland afkomstig zijn. Aangezien ze zonder papieren hier aan het werk waren, heeft het bouwbedrijf alleen maar een mobiel nummer van een van hen, ene Andres, en via dat nummer zoeken we hem nu in Estland. Ik kon ook het kenteken van de bestelbus opschrijven voordat ze me ontdekten en gelukkig hebben ze dat niet gevonden toen ze mijn zakken doorzochten. De auto staat op naam van ene Ants Otsa. Maar de bus kan net zo goed een vals kenteken hebben gehad, dat weten we nog niet. We hebben hulp gekregen van de Estse politie en ze worden nu alle drie gezocht als verdachte van de moord op Peter Bovide. We hebben een verklaring van een getuige die gistermiddag rond lunchtijd drie Baltische mannen en een grote witte bestelbus op de boot naar Nynäshamn heeft gezien. Als dat inderdaad klopt, dan kunnen ze op dit moment heel goed alweer terug in Estland zijn.'

'Wat weten we van deze mannen?' vroeg Wittberg.

'Ik heb met Interpol gesproken en heel wat informatie gekregen,' zei Kihlgård. 'Ants Otsa is bekend bij de Estse politie voor het in bezit hebben van verdovende middelen en medeplichtigheid aan een brute overval een paar jaar geleden. De andere twee zijn niet bekend; we hebben immers niet eens hun achternaam.'

'Hoelang hebben ze voor Slite Bygg gewerkt?'

'Ongeveer een halfjaar, volgens Johnny Ekwall,' antwoordde Knutas.

'Heeft die Johnny een idee wat hierachter zit?' vroeg Karin.

'Hij blijft erbij dat hij niet zoveel weet, dat hij alleen maar zijn werk deed en dat hij zich niet bemoeide met hoe de firma verder werd geleid. Volgens hem had nu net een onderaannemer de bouw van de villa op Furillen voor zijn rekening genomen, maar het is ons nog niet gelukt om een verantwoordelijke te pakken te krijgen. Hij had uiteraard wel een vermoeden dat er zaken niet helemaal volgens het boekje gingen, maar, zo redeneerde hij, zolang de firma goed liep en hij zijn salaris kreeg, zou hij zich er niet mee bemoeien.'

'Typisch iets voor mannen,' snoof Karin. 'Als je je kop maar in het zand steekt en weigert te zien wat er om je heen gebeurt, heb je ook geen enkele verantwoordelijkheid.'

'Hij had in elk geval ontzettend veel moeite om uit te leggen hoe het kon dat de firma zoveel meer projecten had vergeleken met het personeel dat ze in dienst hadden. Ik denk dat zodra het onderzoek van de boekhouding afgerond is, we hem en ook de dame op kantoor, Linda Johansson, wel kunnen aanklagen voor belastingfraude,' ging Knutas verder. 'Het is toch vrijwel onmogelijk dat ze helemaal niets heeft geweten van wat er zich allemaal afspeelde, hoewel ze misschien haar kop ook in het zand heeft gestoken. Voor het geval dat geen eigenschap is die alleen aan mannen is voorbehouden.'

'Hebben we met haar man gesproken?' vroeg Kihlgård.

'Ja, maar dat heeft niets opgeleverd, heb ik begrepen,' zei Karin. 'Ik heb hier geen uitdraai, maar we kunnen nog wel een keer naar het verhoor kijken.'

'Goed.' Knutas trommelde ongeduldig met zijn vingers op het tafelblad. 'Iets anders. Hoe gaat het met het zoeken naar de eventuele kluis?'

'We hebben zowel de woning als het kantoor nog een keer nauwkeurig onderzocht,' zei Dolman. 'Er is geen enkel spoor van een kluis of verstopt geld.'

'Het onderzoek van Economische Delicten loopt nog, de molens malen langzaam,' zei Knutas. 'Ze hebben nu in elk geval alle bankrekeningen onderzocht, zowel die van de onderneming als die van de Bovides privé. Wat de onderneming betreft is het overduidelijk dat Peter Bovide op vrij grote schaal gebruik heeft gemaakt van zwartwerkers, gedurende de laatste twee jaar. Hij heeft kennelijk grote risico's gelopen, is grote projecten aangegaan en heeft veel geld uitstaan. Maar als BV is de onderneming gescheiden van de privé-fïnanciën, en daar zijn geen bijzonderheden gevonden, niet te veel en ook niet te weinig geld. Alles klopt, zoals zijn vrouw al heeft gezegd.'

'De vraag is hoe eerlijk zij is,' zei Knutas peinzend. 'Of zijn compagnon Johnny Ekwall wat dat betreft. We moeten ze beiden maar weer voor verhoor ophalen.'