32

Knutas werd niet blij van het verslag van Regionalnytt die avond. Zijn gezichtsuitdrukking was gelaten terwijl hij en Karin in de koffiekamer tv zaten te kijken.

In beeld was Johan Berg, die op een bouwplaats ergens op Gotland, onmogelijk te zeggen waar, een stand-upper deed. Hij zei: 'Dit is een van de bouwterreinen waar de firma van Peter Bovide, Slite Bygg, actief is. Hier achter mij wordt een klassiek kalkstenen huis gebouwd. Er werken een paar bouwvakkers aan die door de firma tijdelijk in dienst zijn genomen. Volgens de informatie die Regionalnytt heeft, zijn het met name de tijdelijke gastarbeiders uit Polen en de Baltische staten die ontevreden zijn met de lonen en de arbeidsvoorwaarden. Volgens verschillende betrouwbare bronnen van Regionalnytt is Peter Bovide het laatste halfjaar verschillende keren bedreigd. Die bedreigingen zouden verband kunnen houden met de tijdelijke arbeidskrachten. De medewerkers van de firma hebben gezegd dat het slachtoffer verantwoordelijk was voor de loonuitbetalingen. Niemand anders van de firma Slite Bygg is bedreigd. De politie doet tot nu toe geen uitspraken over deze kwestie.'

Toen kwam de smoel van Lars Norrby in beeld voor de gevel van het politiebureau: 'We gaan natuurlijk verschillende sporen na in het onderzoek en ik kan niet zeggen of het een interessanter is dan het ander. We willen ons niet bij voorbaat ergens op vastpinnen.'

'Maar wat zegt u van het feit dat Peter Bovide bedreigd werd?'

'Daar laat ik me op dit moment niet over uit. Zoals gezegd, we gaan alles na.'

Knutas zette woedend de televisie uit toen de reportage afgelopen was.

'Hoe zijn ze verdomme aan die informatie gekomen?'

'Geen idee.'

'En dat Peter Bovide bedreigd werd door bouwvakkers uit de Baltische staten die niet tevreden zijn met hun loon? Dat is meer dan wat wij boven water hebben kunnen halen! Waarom heeft Norrby niets gezegd? Dit is ongelooflijk interessant. Ik vraag me af in hoeverre dit schadelijk is voor het onderzoek. De dader vlucht nu waarschijnlijk meteen.'

'Als hij niet een van de bouwvakkers is, ja. Dat weten we immers niet,' zei Karin zuur. 'En ik hoorde dat Johan nog maar een paar uur geleden Norrby zocht. Hij heeft het waarschijnlijk doodeenvoudig nog niet aan ons kunnen rapporteren. Je vergeet dat hij een alleenstaande vader is met twee zonen. En dit is informatie waar wij vanavond toch nog niet mee aan de slag kunnen. Dat klopt toch?'

Al vanaf het moment dat Knutas was teruggekomen, vond ze het moeilijk haar houding tegenover haar chef te bepalen. Aan de ene kant was ze blij dat hij er weer was, maar aan de andere kant had ze het onderzoek graag zelf willen leiden. Door terug te komen had hij haar die uitdaging ontnomen. Ze vroeg zich af of hij dat zelf wel doorhad.

'Hoe gaat het trouwens met het controleren van de boekhouding van de firma, dat hou je toch wel in de gaten?' vroeg hij dwingend.

'Dat is niet in een handomdraai gebeurd,' antwoordde ze. 'Ik weet zeker dat Economische Delicten er druk mee bezig is.'

Thomas Wittberg kwam binnen. Je kon aan hem zien dat er iets gebeurd was.

'Hoi, ik heb een verdomd goede tip gekregen,' zei hij enthousiast. 'Een vriendin van Vendela Bovide die in die schoonheidssalon werkt, heeft contact opgenomen. Zij vertelde dat Peter Bovide door een paar mannen is bedreigd die bij hen thuis zijn geweest, en zij vermoedt dat het zwartwerkers uit de Baltische staten zijn geweest. De laatste keer was nog maar een paar weken voor de moord.'

'Hoe weet ze dat?'

'Vendela heeft het haar verteld.'

Karin en Knutas keken elkaar aan.

'En in het verhoor heeft ze dat ontkend, keer op keer. We moeten haar weer verhoren,' zei Knutas.

Hij keek naar Wittberg.

'Mooi dat je net op dit moment binnenkwam. Dan weten we in elk geval waar Johan zijn informatie vandaan heeft. Met die vriendin moeten we absoluut praten.'