Het slotverweer van de verdediging

Heren van de jury, ik dank u voor de onafgebroken aandacht waarmee u deze zaak hebt gevolgd Ik wil u er nog even aan herinneren dat u uw oordeel - waarvoor u de verantwoordelijkheid draagt - dient te baseren niet op het betoog van de officier of de samenvatting van de geachte rechter, maar op het bewijs en niets anders dan het bewijs

De rechtspraak heeft het uitgangspunt van de onschuld nog niet terzijde geschoven, daarop is ons strafrecht gebaseerd Ik had gehoopt dat de officier tijdens de afronding van zijn betoog gezegd zou hebben dat hij de zaak seponeerde, daar ze uitsluitend op vermoedens berust Maar ik weet niet of ik dat wel betreur nu u het verweer hebt aangehoord Naar mijn bescheiden mening zult u gedwongen zijn te concluderen dat verdachte onschuldig is

Is het mogelijk dat een man een moord als deze pleegt bij klaarlichte dag, in een huis waar zich nog twee andere vrouwen en een kind bevinden? Is het mogelijk dat hij zich door de dienstbode liet opendoen, ofschoon hij in het bezit was van een sleutel? En dat hij met bloed was besmeurd maar geen poging heeft gedaan dat te verbergen door zijn hand of zijn mouw te reinigen, maar dat hij alleen een zakdoek om zijn bebloede hand heeft gewikkeld?

Is het mogelijk dat hij, nadat hij een moord had beraamd, het wapen aan het toeval overliet, zodat het verkrijgen daarvan afhankelijk werd van de onvoorspelbare kans dat zijn dienstbode zich niet op de plek bevond waar ze haar plicht gewoonlijk uitoefende?

Ik heb aandachtig gevolgd of er ergens ook maar een aanzet tot een motief te beluisteren was Er bestaan twee soorten moorden, namelijk moorden zonder motief en moorden met motief Een moord zonder motief wordt gepleegd door iemand die vrijwel krankzinnig is Ik vraag u, heren van de jury, wat is het motiefvoor deze moord?

Vermoordt een man zijn vrouw louter en alleen omdat hij niet meer van haar houdt? Bepaalde aspecten van onze samenleving zijn zo bedroevend geworden, en de ouderwetse deugden worden door velen zo slecht nageleefd, dat moord op een echtgenote waar de liefde ontbreekt aan de orde van de dag zou zijn Nee, in die omstandigheid schikt een man zich in een leven van plichtsbetrachting, of hij neemt zijn toevlucht tot de wet die hem, vooral in dit geval, snel zijn vrijheid zou hebben teruggegeven Als zijn ellende ondraaglijk wordt, wellicht aangewakkerd door jaloezie en hartstocht, komt het voor dat een man zijn vrouw in een vlaag van woede aanvalt, met haar dood als gevolg Zoiets beraamt hij niet tot en met het opzettelijk zoekmaken van sleutels en soevereinendoosjes, tot en met het vooraf bedwelmen van zijn slachtoffer en de waarborg dat alle getuigen van zijn misdrijf zich elders in huis ophouden Waar is het bewijs voor een gemoedstoestand die het plegen van deze misdaad verklaart? Heeft de aanklager getuigen opgeroepen die verklaren dat zij hebben opgevangen dat Roper de overledene bedreigde? Hebt u getuigenverklaringen gehoord over ruzies tussen beklaagde en de overledene? Had beklaagde al eerder geweld tegen de overledene gebruikt, voor de daad die haar dood teweegbracht? Op al deze vragen luidt het antwoord: nee Nee, nee en nog eens nee Wij hebben niets anders dan Alfred Ropers eigen verklaring, die u - humaan als u bent, en met uw levenservaring - wellicht als tragisch beschouwt, die u zelfs wellicht tot tranen toe beweegt

'Nee,' zei hij, 'ik houd niet meer van haar ' Dat is zijn enige commentaar geweest, heren, op de jaren van lijden en op zijn eigen gemoedstoestand ik houd niet meer van haar '

Of hij, als niet-medicus, op zich had moeten nemen zijn vrouw te behandelen voor iets wat hij als een ziekte beschouwde, is niet aan mij ter beoordeling Maar één ding kunnen we wel zeggen, iets wat allen die zijn eenvoudige getuigenis hebben gehoord zouden kunnen zeggen Zijn handelwijze was milder, edelmoediger en verdraagzamer dan de daad van een man die zijn vrouw, op grond van minder bewijs dan waarover hij beschikte, voor het gerecht had gesleept om een echtscheiding te verkrijgen, of die haar, mèt zijn kinderen, had verlaten Ik moet u er met nadruk op wijzen, leden van de jury, dat u dient te beoordelen of beklaagde een moord heeft gepleegd, niet of hij onjuist heeft geoordeeld of zich medische kwalificaties heeft aangemeten Houd dat in gedachten Ofschoon dwaasheid en onvoorzichtigheid wellicht zijn aangetoond, bestaat er voor moord geen enkel bewijs, en ik tart u deze man tot de strop te veroordelen op grond van wat het Openbaar Ministerie heeft aangevoerd

Ik moet u eraan herinneren dat het precieze tijdstip waarop de dood van mevrouw Roper is ingetreden niet bekend is en nooit meer bekend zal worden Ze kan in de namiddag van 27 juli zijn omgebracht, maar aan de andere kant kan dat evengoed de volgende dag zijn gebeurd Voor het een noch het ander bestaan bewijzen, van medische noch van indirecte aard Voor zover ik het kan overzien, is het enige dat de aanklager tegen mijn cliënt kan inbrengen dat zijn hand was verbonden toen hij voor de tweede keer op station Liverpool Street aankwam Let wel, heren van de jury, er zat geen bloed aan Nee De man die door Grantham naar Liverpool Street is gebracht heeft wellicht bloed aan zijn hand gehad, maar u moet bedenken dat Grantham zijn klant niet kon identificeren Ofschoon hij wel wist te melden dat zijn klant bloed aan een van zijn handen had, wist hij niet meer wélke hand en hij herkende de klant niet Hij kon hem in deze rechtszaal niet aanwijzen

Wood, de kruier op station Liverpool Street, zag dat Roper een verband om zijn rechterhand had Bloed heeft hij niet gezien U hebt niet meer reden om aan te nemen dat Roper de man was die Grantham met bloed aan zijn hand zag, dan om aan te nemen dat het een willekeurige andere klant was die hij die avond naar Liverpool Street heeft gebracht

Afgezien hiervan is alles wat het Openbaar Ministerie tegen verdachte kan inbrengen dat hij een getrouwd man was en nu weduwnaar is Hij was een man wiens vrouw werd vermoord -ergo, zegt het Openbaar Ministerie, zal hij zich wel aan die moord hebben schuldig gemaakt Laten we maar geen aandacht schenken aan die andere mannen, die véle andere mannen waarschijnlijk, die in de loop der jaren in het leven van deze ongelukkige vrouw een rol hebben gespeeld, zowel voor als, helaas, na haar huwelijk met beklaagde Zij zijn niet in het onderzoek betrokken Zij zijn niet opgespoord Er is niet eens naar hen gezocht

Als uw oordeel uiteindelijk luidt dat de man die hier voor u staat zonder enige twijfel degene is die in de namiddag van 27 juli Elizabeth Roper van het leven heeft beroofd, dan moet u het 'schuldig' uitspreken en hem naar het schavot sturen, ook al breekt het uw hart Maar als u zich, geleid door een grotere Macht dan welke aardse macht ook, een oordeel vormt op grond van het bewijsmateriaal, en niet naar eer en geweten kunt zeggen dat het Openbaar Ministerie de schuld van deze man heeft bewezen, dan is het, zeg ik u, uw plicht zowel als uw genoegen uit te spreken - want daartoe hebt u zich immers verplicht - dat Alfred Roper onschuldig is aan de moord op zijn vrouw