8

29 juni 1910
 

Jeg voksede op med Had til Tyskeme - eller Prüjserne og Ostrigernc som vi dengang kaldte dem Krigen mellem dem og Danmark eller skulde jeg sige Besoettelsen af Danmark var forbi i 1864, loenge fer jeg blev fodt, men jeg skal atdrig glemme, hvad min Fader fortalte mig, hvordan vi maatte give Afkald paa en Del af vores Foedreland, hele Slesvig og Holsten, til Prejsen

Ik ben grootgebracht met haat voor de Duitsers - of Pruisen en Oostenrijkers zoals we ze toen noemden De oorlog tussen hen en Denemarken, of hun invasie van Denemarken zou ik moeten zeggen, was in 1864 voorbij, lang voordat ik werd geboren, maar ik kan nooit vergeten wat mijn vader me heeft verteld: dat we een deel van ons land aan Pruisen moesten afstaan, heel Sleeswijk en Holstein Hij had een oom en tante in Sleeswijk wonen Maar het ergste was mijn eigen grootvader, de vader van mijn moeder, die in die oorlog had gevochten en een afschuwelijke verwonding had opgelopen Hij had voortdurend gangreen in zijn voet en op een dag werd de pijn zo erg dat hij naar een schuur bij het huis is gegaan en zich heeft opgehangen Mijn moeder vond hem bungelend aan een balk Ze was pas zestien

Ik haat alle Germanen dan ook Ze proberen altijd een ander volk land af te pakken Vorig jaar was het Bosnië-Herzegowina, en ze hebben het Verdrag van Berlijn verscheurd, waarop de vrede in Europa stoelde Tenminste, dat zeiden Rasmus en zijn vriend en zakenpartner, meneer Housman, vanavond Ze hebben uren zitten praten over het onderwerp waar ik het minst van houd: oorlog Ach, het is weer eens iets anders dan motorrijtuigen Als er oorlog komt, zei ik, zullen wij er niets mee te maken hebben, en Denemarken ook niet

'Vrouwen,' zei Rasmus zeer stellig, even charmant als altijd, 'wat weten die er nu van?'

Ik zag dat meneer Housman een glimlach verbeet Hij houdt zijn hand voor zijn mond als Rasmus woorden gebruikt die met een w beginnen 'Vat' en 'veten'

'Europa bereidt zich voor op oorlog, vacht maar af,' zei Rasmus 'Niet alleen Oostenrijk-Hongarije, maar Frankrijk en Rusland ook Let op mijn voorden '

Eigenlijk mag ik er niet om lachen Mijn eigen Engels is verre van volmaakt Ik bewonder en benijd de kinderen, die spreken het zo goed, alle drie Volgend jaar komt nummer vier Ik weet het bijna zeker en deze keer ben ik er gelukkig mee! De baby die is verwekt vlak nadat mijn man die eerste keer uit Denemarken terugkwam, heb ik na drie maanden verloren, en dat vond ik heel erg Ik was er zelfs te boos en te bitter over om het in mijn dagboek te noteren Sommige dingen gaan te diep om ooit zwart op wit te worden gezet Daarna ben ik om de een of andere reden - ik weet het echt niet, want de 'liefde' is vaak genoeg bedreven - niet in positie geraakt, tot nu toe Het is een mysterie wat zich bij een vrouw vanbinnen afspeelt, en ik veronderstel dat niemand het ooit helemaal zal doorgronden