30 maart 1915

De broer van mevrouw Housman is in Vlaanderen gesneuveld, drie weken nadat hij dienst had genomen

Van al de vrouwen die ik ontmoet en die een man of een familielid aan het front hebben verloren, had er geen een rekening gehouden met de mogelijkheid dat ze konden sneuvelen Het zijn de anderen die omkomen, hun dierbaren zijn onkwetsbaar Vergroot dat de schok en het verdriet, vraag ik me af? Waarschijnlijk niet, want ik heb gemerkt dat je je niet op de dood kunt voorbereiden Je weet wel dat het onvermijdelijk is en je houdt je dat elke dag voor, maar als je ervoor komt te staan is het alsof je het niet had verwacht en had gedacht dat de persoon in kwestie het eeuwige leven had

Mevrouw Housman zei aldoor: waarom hij? Waarom ik? Waarom moest het hem overkomen? Alsof honderden, duizenden niet hetzelfde overkomt En wat bedoelt ze eigenlijk? Dat het die andere mannen had moeten overkomen, maar niet deze man omdat die van haar was?

De Fransen hebben een lijst gepubliceerd met drie miljoen Duitse slachtoffers, maar onze lijst van onze mannen die bij de Dardanellen zijn omgekomen, vermeldt slechts drieëntwintig doden, achtentwintig gewonden en drie vermisten Ik geloof niet in die cijfers, ze kunnen niet kloppen