1 maart 1915

H.G. Wells pakt het vast veel handiger aan dan ik, anders zou hij zich niet in zijn huidige positie bevinden: hij is een beroemdheid naar wie wordt geluisterd en die door een ieder wordt gerespecteerd Maar als ik lees wat hij schrijft, welt soms onweerstaanbaar de gedachte in me op: wat een domkop! Hoe komt hij erbij dat mensen kunnen veranderen, dat een heel volk min of meer van de ene dag op de andere verandert? Een voorbeeld Hij beschrijft hoe het de Engelsman zal vergaan wanneer de oorlog voorbij is: 'Alle gewoonten van voor de oorlog zullen hebben afgedaan Hij zal, zoals scheikundigen zeggen, "in wordingstoestand" verkeren, onontvankelijk zijn en zich kritisch opstellen Hij zal weinig geduld hebben met een overheid die "blundert", hij zal actief willen blijven Het is naar mijn mening onwaarschijnlijk dat na afloop van de oorlog het retorische partijenspel zal terugkeren in het Britse politieke leven Hmm, we zullen zien

Hoe dan ook, de oorlog is nog niet voorbij en waarschijnlijk zal het einde ervan nog lange tijd op zich laten wachten Ik heb Swanny leren breien en voor een kind van nog geen tien kan ze het echt al heel goed Ze breit kaki sokken voor de soldaten

Haar vader zei complimenteus: 'Ik beklaag de arme drommel die al die bobbels en knopen in zijn laarzen voelt' Ze is lang voor haar leeftijd Ik probeer me daar geen zorgen over te maken Als ze een jongen was, zou ik er dolblij mee zijn Ze is al bijna even groot als Emily, en Emily is een volgroeide vrouw, zij het aan de kleine kant Rasmus aarzelt nooit om er de nadruk op te vestigen en zegt dat lange vrouwen nooit een man vinden

'Zou het dan zo erg zijn als ze er nooit een vond?' vroeg ik Hij begon te lachen 'Wat zou er van jou terecht zijn gekomen zonder man, beste meid?' vroeg hij, en hij heeft gelijk Een vrouw heeft een echtgenoot nodig, anders wordt ze niets dan een nutteloos mikpunt van spot, maar aan die opvatting schort iets - als de wereld zo in elkaar zit, kan dat niet goed zijn Ik ben The Old Curiosity Shop aan het lezen Ik wist niet dat verhalen lezen zo genoeglijk kan zijn Het is gek, maar het is alsof ik in de huid van de personages kruip en me volkomen met ze identificeer Daardoor heb ik met ze te doen en popel ik om weer verder te kunnen gaan met mijn boek