11
Het vuur in de haard is gedoofd en het is ijskoud in de zaal als Reidar wakker wordt op de bank. Zijn ogen schrijnen en hij denkt aan de verhalen van zijn vrouw over de Zandman. De man die zand in de ogen van de kinderen strooit zodat ze in slaap vallen en de hele nacht doorslapen.
‘Goddomme,’ fluistert Reidar en hij gaat rechtop zitten.
Hij is naakt en heeft wijn op de leren zitting gemorst. In de verte klinkt gebulder van een vliegtuig. Het ochtendlicht gloort door stoffige ramen.
Reidar staat op en ziet Veronica in elkaar gekropen op de vloer voor de haard liggen. Ze heeft zich in het tafelkleed gewikkeld. Ergens in het bos blaft een ree. Het feest op de benedenverdieping gaat voort, maar gedempter. Reidar neemt de halfvolle wijnfles mee en verlaat wankel de kamer. De hoofdpijn bonst in zijn hoofd als hij de krakende eikenhouten trap naar de slaapkamer op loopt. Halverwege stokt hij, zucht en loopt weer naar beneden. Behoedzaam tilt hij Veronica op de bank, wikkelt haar in de plaid, pakt haar leesbril op van de vloer en legt hem op het tafeltje.
Reidar Frost is tweeënzestig jaar en is de schrijver van drie internationale bestsellers, de zogeheten Sanctum-serie.
Hij is acht jaar geleden verhuisd van het huis op Tyresö, toen hij het landgoed Råcksta even buiten Norrtälje kocht. Tweehonderd hectare bos en akkerland, stallen en een prachtige paddock waar hij zijn vijf paarden soms traint. Dertien jaar geleden kwam Reidar Frost alleen te staan op een manier die niemand ooit zou mogen meemaken. Zijn zoon en dochter verdwenen spoorloos op een avond toen ze het huis uit geslopen waren om een vriendje op te zoeken. De fietsen van Mikael en Felicia werden gevonden op een wandelpad in de buurt van Badholmen. Behalve een commissaris met een Fins accent ging iedereen ervan uit dat de kinderen te dicht bij het water hadden gespeeld en waren verdronken in de Erstaviken.
De politie hield op met zoeken, hoewel de lichamen nooit gevonden waren. Reidars echtgenote Roseanna hield het niet uit met hem en haar eigen gemis. Ze verhuisde tijdelijk naar haar zus, vroeg echtscheiding aan en met het geld van de boedelverdeling vertrok ze naar het buitenland. Slechts een paar maanden na de scheiding werd ze gevonden in een badkuip in een hotel in Parijs. Ze had zelfmoord gepleegd. Op de vloer lag een tekening die Felicia voor haar had gemaakt op moederdag.
De kinderen zijn doodverklaard. Hun namen staan op een grafsteen die Reidar zelden bezoekt. Op de dag van de doodverklaring nodigde hij zijn vrienden uit op een feest en sindsdien heeft hij ervoor gezorgd dat gaande te houden zoals je een vuur smeulend houdt.
Reidar Frost is ervan overtuigd dat hij zich dood zal drinken, maar weet tegelijkertijd dat hij zich van het leven zou beroven als hij alleen werd gelaten.