92

Haar oogleden zijn zwaar, maar ze dwingt zichzelf te kijken. Het licht van de plafondlamp is wonderlijk mistig. De stalen deur gaat open en er komt een man in witte jas binnen. Het is de jonge arts. Hij houdt iets in zijn slanke handen. De deur gaat ratelend achter hem dicht. Ze knippert met haar droge ogen en ziet dat de arts twee ampullen met gele olie op tafel zet. Voorzichtig maakt hij de plastic verpakking van een injectienaald open. Saga probeert onder het bed te kruipen, maar het gaat te langzaam. De arts krijgt haar enkel te pakken en trekt haar eronder vandaan. Ze probeert zich vast te houden en rolt op haar rug. Haar beha schuift omhoog en ontbloot haar borsten als hij haar de kamer in trekt.

‘Je ziet eruit als een prinses,’ hoort ze hem fluisteren.

‘Wat?’

Ze kijkt op en ziet zijn kleffe blik, probeert haar borsten te bedekken, maar haar handen zijn te zwak.

Ze sluit haar ogen weer, ligt stil en wacht.

Plotseling rolt de arts haar op haar buik. Hij trekt haar broek en slipje omlaag. Ze zakt weg en wordt wakker van een prik boven in haar rechterbil, gevolgd door een prik wat verder omlaag.

Saga wordt in het donker wakker op de koude vloer en merkt dat er een deken over haar heen ligt. Haar hoofd doet pijn en ze heeft nauwelijks gevoel in haar handen. Ze gaat rechtop zitten, trekt haar beha goed en herinnert zich dan de microfoon in haar maag.

Er is haast bij.

Misschien heeft ze al uren geslapen.

Ze kruipt naar het afvoerputje, duwt twee vingers in haar keel en braakt zure maagsappen op. Ze slikt hard en probeert het weer, haar maag trekt samen, maar er komt niets omhoog.

‘God...’

Ze moet de microfoon morgen hebben om hem in het dagverblijf te plaatsen. Hij mag niet in haar twaalfvingerige darm verdwijnen. Ze komt op trillende benen overeind en drinkt water uit het kraantje boven de wastafel, gaat dan weer op haar knieën zitten, leunt voorover en stopt twee vingers in haar keel. Het water golft omhoog, maar ze houdt haar vingers in haar keel. De dunne maaginhoud loopt langs haar onderarm. Ze ademt hijgend, drukt haar vingers dieper naar binnen, en wekt de braakreflex weer op. Er komt gal omhoog en haar mond raakt vervuld van de bittere smaak. Ze hoest en drukt haar vingers naar binnen en dan voelt ze eindelijk de microfoon omhoog gestoten worden haar keel in en haar mond uit. Ze vangt hem op in haar hand en verbergt hem, hoewel het donker is in de kamer, staat op, spoelt hem af onder de kraan en verstopt hem opnieuw in haar broekband. Ze spuugt gal en slijm uit, spoelt haar mond en haar gezicht, spuugt weer, drinkt wat water en gaat terug naar het bed.

Haar voeten en vingertoppen zijn ijskoud en verdoofd. Haar tenen tintelen. Als Saga in het bed gaat liggen en haar broek goed trekt, merkt ze dat haar slipje binnenstebuiten zit. Ze weet niet of ze het zelf verkeerdom heeft aangetrokken, of dat er iets anders is gebeurd. Ze kruipt onder de deken, laat haar hand voorzichtig omlaaggaan en voelt tussen haar benen. Haar geslacht is niet pijnlijk of verwond, maar voelt wonderlijk verdoofd.