45

‘En zorg dat we niet worden gestoord.’

Dit had Dikes gezegd tegen de grote man in het zwarte uniform die achter in de gang stond. In deze gang was maar één deur met daarachter een slaapkamer.

De bewaker salueerde, en toen Dikes zich omdraaide en Reel voor zich uit duwde, glimlachte de man even.

Dikes deed de deur van het slot en duwde Reel, met haar handen nog steeds op de rug gebonden, door de deuropening. Hij liep naar binnen, deed de deur dicht en op slot. Hij trok zijn handschoenen uit.

Ze draaide zich om zodat ze hem kon aankijken.

‘Dat is lang geleden, Sally. Te lang.’

‘Dat vind ik ook. Ik wilde al heel lang terugkomen en je doden. Bedankt dat je me daar nu de kans voor geeft.’

Hij lachte, een kille, vreugdeloze lach. ‘Mij doden? Je weet kennelijk niets van gevechtscondities. Je bent hier volledig in mijn macht. Jij bent een vrouw, ik ben een man. Jij bent geboeid, ik heb een vuurwapen. Deze locatie wordt zwaar bewaakt door mijn mannen. Ik zal besluiten wanneer jij sterft. Ik alleen. Het is hier net een concentratiekamp. Geleid met absolute autoriteit en perfecte orde. Prachtig. Maar ik verwacht niet dat jij dat begrijpt.’

‘Wat ik begrijp en jij niet, zou een bibliotheek kunnen vullen, Leon.’

Zijn zelfvoldane grijns verdween. ‘Je weet dat ik niemand toesta me zo te noemen. Voor iedereen ben ik Der Führer.’

‘Echt? Mijn bijnaam voor jou was altijd Little Dicky Dikes. Een beschrijvend en accurate naam. Ik weet nog steeds niet hoe je me zwanger hebt gemaakt. Ik heb nooit iets gevoeld. Ik wist niet eens dat je in me zat. Maar je hebt kleine handen en voeten, en je weet wat ze zeggen.’

‘Als het je een beter gevoel geeft om dit soort onzin uit te kramen, ga je je gang maar. Dat verandert niets aan wat hier vanavond zal gebeuren.’

‘Dat ben ik met je eens.’

Hij zette zijn pet af en maakte de knoopjes van zijn overhemd los. Hij glimlachte. ‘En, heb je me gemist?’ Hij maakte zijn riem los en legde die op de tafel.

‘Waarschijnlijk niet zo erg als jij mij.’

Hij trok zijn laarzen en zijn broek uit.

Ze keek naar beneden. ‘Ik hoop dat je viagra hebt geslikt. Anders ben ik bang dat het ding dat je nodig hebt onzichtbaar blijft. Je bent immers al een oude man.’

‘Ik ben van plan je te laten zien dat ik een mán ben, keer op keer. Herinner je je de laatste keer nog, hoe je gilde? Van genot, dat weet ik zeker.’ Hij wees naar het bed. ‘Ga liggen. Nu!’

‘Ik ben niet in de stemming.’

Hij trok zijn pistool uit de holster en richtte de loop op haar hoofd. ‘Nu, Sally! Ik begin ongeduldig te worden.’

Reel ging op het bed liggen.

Hij trok haar schoenen uit, daarna haar sokken. Hij wreef over haar blote voeten. ‘Je hebt nog altijd een zachte huid.’ Met een harde ruk trok hij haar slipje op haar enkels en daarna helemaal uit. Toen gooide hij hem tegen de muur. ‘Ik was vergeten dat je het hardhandig wilde of helemaal niet. Na jou heb ik heel veel vrouwen gehad.’

‘Hoeveel heb je moeten betalen? En hoeveel heb je daarvoor moeten ontvoeren?’

‘Je hebt nooit mijn goede eigenschappen kunnen zien, wel?’

‘Waarom zou ik mijn tijd verspillen aan een dergelijke zinloze actie?’

Hij boog zich over haar heen om haar shirt uit te trekken toen ze in zijn gezicht spuugde. Hij ging rechtop staan, veegde zijn gezicht schoon met de rug van zijn hand en draaide zich om om zijn pistool te pakken.

Reel sprong van het bed en zwaaide haar gebonden handen onder haar voeten door, zodat haar handen nu voor haar lichaam waren. Ze trok het haarbandje uit haar haar en hield hem vast als een wurgtouw. Voordat Dikes zich had kunnen omdraaien, zat het wurgtouw al om zijn keel. Ze sprong op en klemde haar benen om zijn borstkas, zodat zijn armen tegen zijn zijden werden geklemd. Daarna liet ze zich achterovervallen, waardoor ze samen op het bed vielen.

Hij probeerde zichzelf te bevrijden. De veren van de matras begonnen luid te piepen.

Reed hoorde voetstappen dichterbij komen. Ze begon te hijgen en toen luid te kreunen, en de matras bleef piepen. Terwijl ze Dikes langzaam wurgde, kwam er speeksel uit zijn mond.

Toen hij probeerde om hulp te roepen, riep Reel: ‘Neuk me! O mijn god, neuk me, Führer! Neuk me!’ Ze gilde: ‘Ja, ja!’ Ze bonkte op en neer op de matras tot ze dacht dat het bed in elkaar zou zakken.

Daarna hoorde ze dat iemand op zijn tenen bij de deur vandaan liep. Ze kon zich voorstellen dat de bewaker glimlachte, omdat hij dacht dat zijn baas haar helemaal suf neukte. Misschien dacht hij zelfs dat hij de restjes zou krijgen.

Ze voelde dat Dikes slapper werd. Ze klemde haar benen om hem heen. Het wurgtouw sneed nog steeds in zijn hals, zo stevig trok ze het aan. Hij begon te kokhalzen.

‘Ja, ja!’ gilde ze, om zijn geluiden te overstemmen.

Daarna draaide ze zijn hoofd langzaam opzij, terwijl ze meer druk op zijn hals uitoefende. ‘Kom!’ riep ze uit. ‘Kom dan toch!’

Hij lag nu met zijn gezicht naar haar toe. Zijn ogen puilden uit en waren bloeddoorlopen door de bloedingen die haar wurgtouw veroorzaakte. Er kwam schuim uit zijn mond.

Met zijn laatste krachten probeerde hij haar van zich af te duwen. Daardoor viel hij van het bed, maar Reels greep werd niet losser. Ze zwaaide haar rechterbeen omhoog en zette haar voet tegen de bovenkant van zijn hoofd.

Ze fluisterde: ‘Vaarwel, Leon. En zeg tegen de Führer dat hij mijn rug op kan als je hem in de hel tegenkomt.’

Ze gilde: ‘Ja, klootzak die je bent!’ Ze duwde zijn hals naar rechts met haar handen, terwijl ze tegelijkertijd met haar voet zijn hoofd naar links trapte, zodat zijn nek brak.

Terwijl hij slap werd, ontspande ze de greep van haar benen om zijn borstkas, duwde zich van hem af en stond hijgend op.

Nog steeds met gebonden handen slaagde ze erin haar slipje en schoenen weer aan te trekken. Ze raapte zijn pistool op, beende naar de deur, telde tot vijf en schoot snel drie keer achter elkaar.

Toen brak de hel los.