66

Tony Fiori kwam langzaam bij kennis. Alles was wazig en zijn wang drukte tegen koud, vochtig beton. Zijn handen zaten strak geboeid achter zijn rug en zijn mond was afgeplakt met tape. Hij probeerde op te staan, maar zijn enkels waren ook vastgebonden.

'Goed zo, je bent wakker.'

Fiori herkende de stem. Hij rolde zich op zijn zij en zag Vincent Cardoni.

'We zijn in een pakhuis in Portland, als dat je soms interesseert,' zei Cardoni terwijl hij de boeien van zijn gevangene controleerde. Fiori probeerde zich los te wurmen, maar het was zinloos.

'Als ik jou was zou ik mijn krachten maar sparen. Je zult ze nodig hebben.'

Cardoni zag de angst in Fiori's ogen en hij glimlachte. 'O, nee, voor mij hoef je niet bang te zijn, maar als ik jou was zou ik me wel langzaam zorgen gaan maken.'

Cardoni pakte zijn mobiele telefoon uit zijn zak en toetste een nummer in.

'Ik ben Amanda Jaffe naar je huis gevolgd en heb het SWAT-team gezien en toen ben ik in de bossen blijven wachten om te kijken wat er zou gebeuren.'

Cardoni luisterde naar iemand aan de andere kant van de lijn.

'Met Cardoni. Mag ik de heer Breach van u?

Het was puur geluk dat ik je uit de tunnel zag komen,' vervolgde hij terwijl hij op Breach wachtte. 'En voor jou natuurlijk dikke pech.' Cardoni glimlachte. 'Je hebt m'n leven tot een hel gemaakt vanaf het moment dat je hebt geprobeerd mij de schuld in de schoenen te schuiven. Maar nu krijg je de kans om het weer goed te maken. Je gaat mijn naam zuiveren bij Martin Breach.'

Cardoni's aandacht richtte zich weer op de telefoon. 'Meneer Breach,' zei hij, 'heeft u al contact gehad met uw vrienden bij de politie?'

Cardoni zweeg even. 'Goed zo. Dan weet u dus dat Tony Fiori dokter Grants partner was en dat ik niets met dat hart te maken had?'

Cardoni zweeg opnieuw en hij knikte als antwoord op iets wat Breach zei. Toen hij weer sprak, keek hij naar Fiori om diens reactie te kunnen zien.

'Nee, nee, meneer Breach, ik wil geen geld. Dokter Fiori heeft me mijn hand en mijn carrière gekost, en door zijn schuld heb ik vier jaar moeten onderduiken. Als ik het goed heb begrepen zijn we allebei geïnteresseerd in wraak; een passender straf dan een snelle, pijnloze dood door een injectie.'

Cardoni zag met voldoening hoe Fiori's ogen eerst begrip en vervolgens ontzetting begonnen uit te stralen. Hij probeerde iets te zeggen, maar de tape maakte zijn woorden onverstaanbaar. Terwijl hij probeerde zich los te worstelen gaf Cardoni Breach het adres van het pakhuis en vervolgens verbrak hij de verbinding.

'Het duurt niet lang voor ze hier zijn, dus ik moet er weer 'ns vandoor,' zei Cardoni. 'Maar ik moest je nog wel een boodschap doorgeven van Breach. Het schijnt dat een van zijn contactpersonen bij de politie hem een kopie heeft gegeven van je dagboeken. Hij zei dat hij ze zo interessant vond dat hij ernaar uitkijkt om een aantal van je technieken aan de praktijk te toetsen.'

Fiori's ogen puilden uit hun kassen en hij probeerde tevergeefs zijn boeien los te rukken. Cardoni keek er nog even naar, gooide vervolgens zijn hoofd in zijn nek en begon te lachen. De lach galmde door de koude holle ruimte terwijl hij in de nacht verdween.