25

Het Stockmangebouw was een dertien verdiepingen tellend pand dat vlak na de Eerste Wereldoorlog in het centrum van Portland was neergezet. Vanaf het barokke stenen krulwerk dat de gevel sierde keken granieten cherubijnen en gargouilles neer op de voorbijgangers. Het advocatenkantoor van Jaffe, Katz, Lehane en Brindisi bevond zich op de zevende verdieping. Frank Jaffes ruime hoekkantoor was ingericht met antiek. Hij zat achter een groot bureau dat hij voor een prikje had weten te bemachtigen bij een veiling. Aan een muur hingen reproducties van Currier en Ives en tegenover hem, boven een comfortabele sofa, bevond zich een negentiende-eeuws olieverfschilderij van het Columbiaravijn dat Frank tijdens een andere veiling op de kop had getikt. De enige dissonant was de computermonitor op de hoek van Franks bureau.

Vincent Cardoni toonde geen interesse in de inrichting van het kantoor. De arts, die alleen aandacht had voor zijn advocaat, schuifelde zenuwachtig met zijn voeten terwijl Frank Fred Scofields nieuwste juridische manoeuvre uitlegde.

'Dus we moeten weer naar de rechtszaal?'

'Ja. Rechter Brody heeft de zitting vastgesteld op aanstaande woensdag.'

'Wat is dat voor flauwekul? We hebben toch gewonnen?'

'Scofield wil het verzoek tot uitsluiting heropenen. Hij heeft een nieuwe

theorie; onvermijdelijke ontdekking.'

'Wat is dat nou weer?'

'Het komt uit Nix contra Williams, een uitspraak van het Hooggerechtshof. Rond Kerstmis 1968 is uit een YMCA-gebouw in Des Moines, Iowa, een tienjarig meisje verdwenen. Vlak na de verdwijning heeft iemand Robert Anthony Williams de YMCA zien verlaten met een groot voorwerp dat in een deken was gewikkeld. Een jonge knul die Williams hielp de deur van zijn auto te openen zag onder de deken twee dunne witte benen.

De volgende dag is de wagen van Williams gevonden in Davenport, Iowa, ongeveer tweehonderdzeventig kilometer ten oosten van Des Moines. Later zijn op een parkeerplaats tussen Des Moines en Davenport kledingstukken van het meisje gevonden en een deken die leek op de deken die Williams bij zich had toen hij de YMCA verliet. De politie concludeerde dat Williams het lichaam van het meisje ergens tussen Des Moines en de parkeerplaats had achtergelaten.

In een poging het lichaam van het slachtoffer te vinden heeft de politie tweehonderd vrijwilligers ingezet bij een grootschalige zoekactie. Ondertussen had Williams zich aangegeven bij de politie in Davenport en contact opgenomen met een advocaat in Des Moines. Twee rechercheurs uit Des Moines reden naar Davenport, pikten Williams op en brachten hem terug naar Des Moines. Tijdens de reis vertelde een van de rechercheurs Williams dat het meisje misschien niet zou worden gevonden als het zou gaan sneeuwen. Vervolgens zei hij dat de ouders het recht hadden het meisje, dat op de avond voor Kerstmis was ontvoerd, een fatsoenlijke begrafenis te geven. Uiteindelijk heeft Williams de rechercheurs nog tijdens de rit verteld waar ze het lichaam konden vinden.

Voor het proces heeft Williams' advocaat een verzoek ingediend tot uitsluiting van het bewijsmateriaal dat betrekking had op de staat waarin het lichaam verkeerde. Hij voerde aan dat de ontdekking van het lichaam was gebaseerd op Williams aanwijzingen, die waren verkregen tijdens een verhoor dat onrechtmatig was aangezien het had plaatsgevonden zonder Williams' advocaat.

Ik ga je niet lastigvallen met alle details van de beroepsprocedures die de zaak uiteindelijk tot twee keer toe voor het Hooggerechtshof hebben gebracht. Maar wat je wel moet weten is dat de rechters de regel van de onvermijdelijke ontdekking hebben toegepast. Ze concludeerden dat het onvermijdelijk was dat de zoekploeg het lichaam op een gegeven moment zou hebben gevonden, zelfs als Williams de politie niet op de hoogte had gesteld. Vervolgens oordeelde het hof dat bewijsmateriaal dat normaal gesproken niet wordt toegelaten als gevolg van fouten van politieambtenaren, alsnog toelaatbaar is als de ontdekking ervan onvermijdelijk is.'

'Wat kan Scofield daarmee?'

'De blokhut in Milton County bevindt zich op privé-grond, maar het graf ligt langs een pad dat door een bosgebied van de staat loopt. Scofield redeneert dat het graf zo duidelijk zichtbaar was dat het wel zou moeten worden ontdekt door een wandelaar of een boswachter of iemand anders die daar toevallig voorbij zou kunnen komen. Dat zou een rechter voldoende reden geven om een huiszoekingsbevel uit te vaardigen voor de blokhut.'

Cardoni lachte. 'Wat een gelul. Vasquez is nooit bij het graf geweest en er was geen mens in de buurt van het huis totdat Vasquez de politie inschakelde.'

'Je hebt gelijk, Vince. Het is een volslagen onzinnig argument, maar Brody zou het wel eens met beide handen kunnen aangrijpen. Er staat een verkiezing voor de deur en er wordt gezegd dat Brody nog een laatste ambtsperiode wil volmaken voordat hij met pensioen gaat. Het verliezen van deze verkiezing zou voor hem een klap in het gezicht zijn. Als hij Scofields verzoek inwilligt zou dat hem in feite vrijpleiten van de meest impopulaire beslissing die hij ooit heeft moeten nemen. De meeste stemmers in Milton County snappen niets van de subtiliteiten van het beslag- en onderzoeksrecht. Ze weten alleen dat Brody je heeft vrijgesproken en dat de politie denkt dat je het valse neefje van Jack the Ripper bent.'

'Zelfs als die flapdrol Scofield zijn zin geeft, dan zou je toch via een beroepsprocedure alsnog winnen?'

'Daar ben ik vrij zeker van. Het probleem is alleen dat Brody je voor de duur van het proces weer in de gevangenis zet.'

Cardoni trommelde met de punt van een schoen op de grond.

'Ik betaal je om dit soort dingen voor te zijn.'

'Tja, ik heb dit niet zien aankomen, Vince. Jezus, zoiets had niemand kunnen vermoeden.'

Cardoni schonk Frank een dreigende blik. Zijn spieren stonden strakgespannen van woede.

'Ik ga niet terug naar de gevangenis omdat een of andere lul van een rechter zo nodig een verkiezing wil winnen. Als jij dit niet voor me regelt, dan doe ik het zelf.'