51

Drie dagen geleden had het gerechtelijk laboratorium de vingerafdrukken op Andrew Volkovs schoonmaakwagentje geïdentificeerd als zijnde die van Vincent Cardoni's linkerhand. De afdrukken die in Volkovs appartement waren gevonden kwamen ook overeen met die van de dokter. Een uitgebreid onderzoek van Volkovs appartement en zijn kastje in het ziekenhuis had echter geen enkele aanwijzing omtrent zijn verblijfplaats opgeleverd.

Terwijl hij wachtte op nieuws over de zaak probeerde Mike Greene zich te vermaken met het analyseren van een schaakpartij die onlangs tijdens een toernooi in Madrid was gespeeld door Judit Polgar en Viswanathan Anand. Hij bestudeerde juist een cruciale stelling toen de telefoon ging. Greene draaide zijn stoel en nam de hoorn op.

'Mike Greene.'

'Hallo, Mike. Je spreekt met Roy Bishop.'

Bishop was een arrogante strafpleiter die ervan werd verdacht wat al te goede maatjes te zijn met een deel van de mensen die hij vertegenwoordigde.

'Zeg het maar, Roy.'

'Ik bel namens een cliënt, iemand van wie ik weet dat je ermee wilt praten. Hij wil je spreken.'

'Over wie hebben we het?'

'Vincent Cardoni.'

Greene ging rechtop zitten.

'Als je weet waar Cardoni is, kun je dat maar beter meteen vertellen. Voor het verlenen van onderdak aan een misdadiger kun je worden geroyeerd.'

'Rustig, Mike. Ik heb Cardoni alleen maar over de telefoon gesproken. Ik heb er geen idee van waar hij is.'

'Wil hij zichzelf aangeven?'

'In geen geval. Hij heeft heel duidelijk gezegd dat hij alleen komt als hem zwart op wit wordt gegarandeerd dat hij niet wordt gearresteerd en dat niets van wat hij zegt tegen hem zal worden gebruikt.'

'Belachelijk. Die man is een massamoordenaar.'

'Hij zegt van niet. Maar zelfs als dat wel zo is hebben jullie, voorzover ik dat van hem heb begrepen, geen poot om op te staan.'

Mike Greene zag er bleek en vermoeid uit toen Alex DeVore en Sean McCarthy de volgende ochtend om tien uur zijn kantoor binnenkwamen.

'Over een half uur is Vincent Cardoni hier,' kondigde Greene aan. Hij klonk uitgeput.

DeVore keek verbijsterd en McCarthy zei: 'Wil hij zichzelf aangeven?'

Greene schudde zijn hoofd. 'Hij komt hier om te praten. Ik moest hem garanderen dat we hem niet zouden oppakken.'

'Voel je je wel lekker?' riep DeVore uit.

'Wat is dat voor flauwekul?' zei McCarthy op hetzelfde moment.

'Ik heb hier gisteravond tot tien uur gezeten en ik was vanmorgen om zeven uur alweer terug om dit uit te zoeken met Jack, Henry Buchanan en Lillian Po,' zei Greene, die verwees naar de gesprekken die hij had gevoerd met zijn chef, de officier van justitie van Multnomah County en het hoofd van het Hof van Beroep. 'We hebben niks om hem op te pakken.'

'Maar hij heeft in die boerderij vier mensen vermoord,' zei McCarthy.

'En hij heeft zijn uiterlijk veranderd en gelogen om een baan te krijgen in het St. Francis en daar de koffiemok, het scalpel en de kleren te stelen,' betoogde DeVore. 'Bovendien heeft hij al die mensen in Milton County vermoord.'

'Het is en blijft een theorie. Cardoni had toegang tot de voorwerpen die we in de boerderij hebben gevonden, maar we kunnen onmogelijk bewijzen dat hij ze heeft gestolen en daarnaartoe heeft gebracht. Er is geen enkel bewijsstuk dat Cardoni in verband brengt met de boerderij of de slachtoffers. Geloof me, jongens, we hebben de zaak echt van alle kanten bekeken. Ik voel me even gefrustreerd als jullie.'

'En hoe zit het met Milton County? Daar loopt nog steeds een aanklacht tegen hem,' zei McCarthy.

Mike's gezicht betrok.

'Ze hebben de zaak daar volledig verkloot. De rechter heeft een bevel getekend waarin hij Cardoni's verzoek tot wraking van het bewijsmateriaal heeft toegewezen, wat hij vervolgens ter griffie heeft gedeponeerd. Fred Scofield had dertig dagen de tijd om de beslissing aan te vechten. Maar in die periode is Cardoni verdwenen en werd zijn hand in de blokhut gevonden. Iedereen dacht dat hij dood was en Scofield is vergeten het beroep in te dienen. Dat betekent dat Brody's rechterlijk bevel definitief is en dat het bewijsmateriaal uit de blokhut en Cardoni's huis in Portland niet bij een proces kan worden gebruikt. En zonder dat bewijsmateriaal is er geen zaak.'

'Dat is toch niet te geloven,' zei McCarthy. 'Dus jij wilt zeggen dat we Cardoni op geen enkele manier in de gevangenis kunnen krijgen? Hij heeft minstens een dozijn mensen over de kling gejaagd.'

'Zo lang je geen bewijzen hebt die worden toegelaten in de rechtszaal, is dat pure speculatie. Ik kan iemand niet arresteren op grond van vermoedens.'

'Verdomme, er moet toch een manier zijn,' mompelde McCarthy binnensmonds. En plotseling leefde hij op. 'Fiori! Cardoni heeft dokter Fiori aangevallen. We kunnen hem aanhouden wegens geweldpleging.'

'Ik ben bang van niet. Cardoni zegt dat Fiori hem volgde. Fiori heeft toegegeven dat hij Cardoni met een scalpel achterna is gelopen naar de kelder en dat hij als eerste in het offensief is gegaan. Cardoni beweert dat hij zichzelf alleen maar heeft verdedigd.

Maar goed, we hebben al deze ideeën al minstens honderd keer de revue laten passeren. Er is hier niemand die niet gelooft dat Vincent Cardoni een moordenaar is, maar de trieste waarheid is dat we onvoldoende bewijs hebben om hem aan te kunnen houden. We hebben Bishop een geschreven garantie gefaxt dat we Cardoni niet zullen arresteren binnen vierentwintig uur na ons gesprek.'

'Als Cardoni weet dat er onvoldoende bewijsmateriaal is om hem te kunnen arresteren,' vroeg De Vore, 'waarom wil Cardoni je dan spreken?'

Voordat hij de vraag kon beantwoorden zoemde de intercom en kondigde de receptioniste aan dat Vincent Cardoni en Roy Bishop in de wachtruimte zaten. Greene gaf haar opdracht hen naar de vergaderzaal te brengen. Vervolgens richtte hij zich tot DeVore.

'Vraag hem dat zelf maar.'

Vincent Cardoni nam tegenover Mike Greene aan de lange tafel in de vergaderzaal plaats. Over Cardoni's wang liep een rij hechtingen. Roy Bishop, een grote man met zwart krullend haar, ging naast zijn cliënt zitten. Sean McCarthy bestudeerde de chirurg aandachtig. Hij kon haast niet geloven dat dit de man was die hij vier jaar geleden had gearresteerd.

'Morgen, dokter Cardoni,' zei McCarthy.

'Ik zie dat jullie nog even beleefd zijn als toen jullie me arresteerden.'

'Afgezien van wat grijze haren ben ik niet veranderd. Maar u wel.'

Cardoni glimlachte.

'Ik stel voor dat we terzake komen, Roy,' zei Greene. 'Ik wil heel graag weten waarom je cliënt mij wil spreken.'

'Dat is voor mij ook een mysterie, Mike. Dokter Cardoni heeft me niet verteld wat zijn redenen zijn.'

'Ik hoop dat u van plan bent te bekennen, dokter,' zei Greene. 'Dat zou ons een hoop ellende besparen.'

'Er valt absoluut niets te bekennen. In tegenstelling tot wat u gelooft heb ik nooit iemand vermoord. Justine heeft de mensen in de boerderij naar de andere wereld geholpen en ze is ook verantwoordelijk voor de slachtoffers in Milton County.'

'Wie heeft uw hand geamputeerd?' vroeg McCarthy.

Cardoni stak zijn rechterhand in de lucht en trok zijn manchet omhoog. Iedereen in het zaaltje staarde naar het grillige litteken rond zijn pols.

'Dat heb ik zelf gedaan,' zei Cardoni tegen McCarthy.

'Plastische chirurgie, een valse identiteit en zelfverminking? Dat is nogal extreem voor iemand die onschuldig is.'

'Ik was wanhopig. Ik zag geen andere mogelijkheid om in leven te blijven.'

'Zou u ons dat misschien willen uitleggen?' vroeg Greene.

Cardoni keek de officier van justitie en de twee rechercheurs aan.

'Ik zie zo al dat jullie me niet geloven, maar ik zweer jullie dat ik de waarheid spreek. Justine was Clifford Grants partner. Ze leverden organen voor de zwarte markt. Zij heeft hem vermoord en het vervolgens zo gespeeld dat Martin Breach zou denken dat ik degene was die hem had belazerd.'

Cardoni haalde diep adem. Hij keek naar de vergadertafel toen hij zijn betoog vervolgde.

'Jullie hebben Justine gezien. Ze is knap en intelligent en ze was me altijd twee stappen voor. Justine kende al mijn zwakheden.

Kijk, ik ben echt geen heilige. De druk tijdens mijn medicijnenstudie was te groot voor me. Ik heb allerlei geneesmiddelen gebruikt om mezelf op de been te houden en ik ben er bijna aan onderdoor gegaan. Het vechten tegen mijn verslaving was een ware uitputtingsslag en ik was een gemakkelijke prooi toen Justine cocaïne voor me meenam. Ik besefte pas dat ze probeerde me kapot te maken toen het te laat was.

Ik begreep ook niet waarom ze zo vaak bij Clifford Grant zat, totdat Frank Jaffe me vertelde dat Grant organen aan Martin Breach leverde. Toen hoorde ik ook van de overval op het vliegveld. Justine was Grants stille vennoot. Ze heeft het zo gespeeld dat Breach dacht dat ik dat was. Vlak nadat ik uit de gevangenis kwam ben ik aangevallen door twee van Breach' mannen. Dezelfde dag had ik gehoord dat de officier van Milton County de zaak wilde heropenen en dat er een goede kans was dat ik opnieuw de gevangenis in zou moeten. Ik zat zwaar onder de coke en ik bedacht me dat ik ofwel zou worden doodgemarteld door Martin Breach of op de stoel zou eindigen. De enige uitweg was iedereen ervan overtuigen dat ik dood was.'

'En toen heeft u uw hand er afgezaagd?' zei McCarthy.

Cardoni keek McCarthy geërgerd aan.

'Stel nu eens dat u wordt beschuldigd van een misdaad die u niet heeft gepleegd. De staat Oregon wil u een dodelijke injectie geven en een gevaarlijke misdadiger vindt zelfs dat nog te vriendelijk. Denkt u niet dat u op zo'n moment ook drastische maatregelen zou nemen om het er levend van af te brengen?'

'Ik heb te veel echte problemen op m'n bord om me druk te maken over hypothetische, dokter. Misschien kunt u me helpen met een paar ervan. Heeft u een koffiemok en een scalpel met dokter Castles vingerafdrukken erop gestolen en ze naar de boerderij gebracht om haar verdacht te maken?'

'Heeft u dan niet geluisterd naar wat ik heb gezegd? Dat mens is knettergek. Ze is een massamoordenaar. Jullie hebben haar nu. Laat haar in godsnaam niet ontsnappen.'

'Dokter Cardoni,' zei Greene. 'Ik heb ingestemd met dit gesprek omdat ik hoopte dat u uzelf zou aangeven of in elk geval schuld zou bekennen. Maar in plaats daarvan komt u aan met een verhaal dat u op geen enkele manier kunt onderbouwen.'

Cardoni liet zijn hoofd in zijn handen zakken. Maar Greene was nog niet klaar.

'Ik zal eerlijk tegen u zijn. Ik geloof geen woord van uw verhaal. Volgens mij heeft u dokter Castle om een of ander bizarre reden in de val gelokt en vervolgens deze bijeenkomst georganiseerd in de hoop mij zo te kunnen manipuleren dat ik een onschuldige vrouw ter dood laat veroordelen. Maar die vlieger gaat mooi niet op.'

'Als jullie Justine vrijlaten gaat ze gewoon weer verder. Ze is de gevaarlijkste moordenaar met wie jullie ooit te maken hebben gehad. Jullie moeten me geloven.'

'Nou, ik geloof u in elk geval niet. Als u niet van plan bent uzelf aan te geven is deze bijeenkomst afgelopen.