39

Dorothea en Eddie Battle waren niet thuis, en dus reden King en Michelle die middag naar de Aphrodisiac om Lulu Oxley te gaan verhoren over de moord op de ‘exotische danseres’ Rhonda Tyler.

Het parkeerterrein liep al aardig vol met de auto’s van de lunchgasten. Toen ze langs een van de bars liepen, vingen ze een glimp op van de vrijwel naakte vrouwen die daar aan het dansen waren en de juichende en joelende mannen die naar hen stonden te kijken.

‘Ik snap gewoon niet wat daar nou leuk aan is,’ zei Michelle.

‘Jij hoort ook niet bij de doelgroep.’

‘Kom op, je wilt me toch niet vertellen dat jij het leuk vindt om naar zoiets te kijken?’

‘Nee, maar ik denk dat ik daarmee wel tot een kleine minderheid van de mannelijke bevolking behoor.’ Hij glimlachte. ‘Dat komt er nou van als je intelligent, beschaafd en gevoelig bent.’

Ze kregen te horen hoe ze naar Lulu’s kantoor moesten lopen en troffen haar daar aan in een rommelig werkkamertje. Ze was druk bezig en leek het niet op prijs te stellen dat ze werd gestoord.

‘Ik heb de fbi en sheriff Williams alles al verteld,’ zei ze terwijl ze haar aansteker dichtklapte en een trekje nam van haar sigaret.

‘Nou, we zijn inmiddels tot deputy benoemd, dus nu mag je het ons ook nog eens vertellen,’ zei King vriendelijk, en hij liet haar zijn penning zien.

Ze zuchtte, nam nog een trek en liet zich achteroverzakken in haar stoel.

‘Voor het geval je het nog niet hebt gehoord: de directeur-generaal van het ministerie van Volksgezondheid heeft verklaard dat sigarettenrook echt heel slecht voor je is,’ zei Michelle terwijl ze de kwalijke dampen wegwuifde.

‘De directeur-generaal hoeft geen herenclub te runnen,’ zei Lulu scherp.

‘We zijn met alle genoegen bereid om jouw tweedehands rook in te ademen zolang je ons maar over Rhonda Tyler vertelt,’ zei King.

‘Goed, voor de derde keer dan: Rhonda Tyler, alias wat haar toneelnaam ook geweest mag zijn...’

‘Tawny Blaze,’ zei Michelle behulpzaam.

‘Juist, goed geheugen heb jij, zeg,’ zei Lulu terwijl ze Michelle aandachtig opnam. ‘Maar goed, die werkte hier onder contract. Ze logeerde in een van onze logeerkamers, maar kort voordat haar tijd hier erop zat, vertelde ze ons dat ze een ander logeeradres had gevonden. Ze heeft haar contract uitgediend en daarna heb ik haar niet meer gezien. We hadden wel eerder van haar diensten gebruikgemaakt, en ze heeft zich altijd uiterst professioneel gedragen. We hebben nooit ook maar enig probleem met haar gehad.’

‘Heeft ze iets verteld over eventuele vrienden of familie hier in de omgeving?’

‘Niet aan mij. Maar familieleden houden over het algemeen wat afstand van meisjes die in dit vak zitten.’

‘Heeft ze dan misschien een man ontmoet?’ vroeg Michelle.

Lulu tikte de as van haar sigaret in een leeg kartonnen koffiebekertje dat op haar bureau stond. ‘Voor zover ik weet niet.’

‘Is er verder nog iemand aan wie ze zoiets verteld zou kunnen hebben?’ vroeg King.

‘Een van de andere meisjes misschien.’

‘Kunnen we die spreken?’

‘Als je ze wakker weet te krijgen. De meisjes van de nachtploeg staan pas aan het eind van de middag op. De middagploeg is nu aan het optreden.’

‘We zullen ons best doen,’ zei King.

‘Doe dat,’ zei Lulu, die Michelle aandachtig zat aan te kijken.

Toen ze naar de deur liep, keek Michelle even achterom en zag Lulu’s hand in haar bureaula verdwijnen. Toen Lulu haar hand er weer uit trok, was die leeg. Michelle keek ijlings weer vóór zich om niet te laten merken dat ze het had gezien.

‘Trouwens,’ zei Lulu, ‘ik heb nog wel wat informatie voor jullie die jullie wel interessant zullen vinden. De machtige Remmy Battle heeft Junior bedreigd.’

Ze stonden haar verbaasd aan te gapen terwijl Lulu kort beschreef hoe het gesprek tussen haar man en Remmy Battle was verlopen, inclusief Remmy’s aanbod om Junior te betalen als hij haar de gestolen goederen terug zou geven.

‘Dus ze wilde iets wat in die la had gelegen, maar haar trouwring kon haar niet schelen?’ vroeg King verward.

‘Kennelijk heeft mevrouw iets te verbergen.’

‘Waar is Junior vandaag?’

‘Hij heeft een klus in Lynchburg, dus overdag is hij niet te bereiken. Maar vanavond is hij in het nieuwe huis.’

‘Vertel me hoe we daar komen en geef me Juniors mobiele nummer.’ Nadat ze dat had gedaan, stelde King nog één vraag: ‘Kwam Bobby Battle hier weleens?’

Lulu leek erg haar best te doen om niet verbaasd te reageren. ‘Volgens mij heb ik hem hier weleens gezien.’

‘Kortgeleden?’

‘Wat beschouw jij als kortgeleden?’

‘De afgelopen paar jaar.’

‘Dat weet ik niet zeker.’

Dat zal wel, dacht King. ‘Nou, vriendelijk bedankt voor alle hulp.’

‘Ik loop wel even met jullie mee naar de kamers van de meisjes,’ zei Lulu.

Ze liep met hen mee naar boven en wees naar de gang met het rode gordijn ervoor.

‘Veel geluk,’ zei ze op een toon die niet erg gemeend klonk.

Toen King en Michelle de gang in wilden lopen, legde Lulu haar hand op Michelles arm.

‘Eh..., mag ik je iets vragen?’

‘We hebben jou ook een hoop gevraagd, dus ga je gang.’

‘Heb je er weleens over gedacht om paaldanseres te worden?’

‘Pardon?’ vroeg Michelle, duidelijk nogal van haar stuk gebracht.

‘Niet om het een of ander, hoor, maar jij bent echt zo’n super-Amerikaans meisje, met zo’n uitstraling van ‘‘Kom maar hier, lieverd’’. Je bent slanker dan de andere meisjes en je borsten zijn wat aan de kleine kant, maar als ze eenmaal goed te zien krijgen wat je wél hebt, denk ik niet dat de klanten daarover zullen vallen.’

Michelles gezicht zag nu vuurrood. ‘Dat meen je toch niet, hoop ik?’

‘Het betaalt beter dan je denkt, en alle fooien die je krijgt mag je zelf houden. En als je nachtdienst hebt, kun je overdag gewoon doorwerken. In de staat Virginia is helemaal naakt dansen niet toegestaan, dus je kunt je string aanhouden, maar je topje moet wel uit. Dat is het beleid hier: ‘‘Geen tieten, geen geld’’.’

‘Laat ik het zó stellen,’ zei Michelle met een strakke glimlach, ‘de dag dat je me hier met alleen een string aan ziet paaldansen voor een groep dronken debielen is de dag waarop de hemel naar beneden komt en we allemaal platgedrukt worden.’

‘Ik weet het niet, hoor,’ zei King, die het gesprek vol aandacht had gevolgd. ‘Ik zou er wel twintig dollar fooi voor over hebben om zoiets te kunnen zien.’