Zonder deze mensen…

Bij het schrijven van dit boek heb ik ongetwijfeld fouten gemaakt. Soms bewust, als ik vond dat het verhaal er beter van werd, maar soms… Tenslotte is niemand volmaakt. Maar alles wat klopt, is in belangrijke mate te danken aan de volgende mensen:

Inspecteur Jim Bilsland en de medewerkerts van politiekorps Grampian die me eveneens hebben geholpen maar anoniem wilden blijven; Andrzej Jastrzebski van de Old Warsaw Bakery; Mark ‘Rentboy’ McHardy en Michelle Brady; pastoor Keith Herrera; Eryk Grasela van Crazy Tours in Krakau; Przemyslaw Biernat, die veel Poolse uitdrukkingen heeft gecorrigeerd; Antoni Cybulski, die me heeft leren vloeken; en de onvolprezen Ishbel Gall, die alles weet over de dood en niet bang is haar kennis te delen. Bedankt allemaal.

Bovendien ben ik dank verschuldigd aan mijn agent Phil Patterson en de medewerkers van Marjacq; mijn redactionele ninja Sarah Hodgson (die veel te verduren heeft gehad tijdens de totstandkoming van dit boek); Jane Johnson en de rest van het team van HarperCollins; James Oswald en Allan Guthrie voor hun inbreng; Hilary Brander, die als personage voorkomt in dit boek omdat zij en haar echtgenoot een royale bijdrage hebben gestort in de kas van de Diced Cap Charity van politie korps Grampian (www.dicedcap.org); alle medewerkers van de Aberdeen Royal Infirmary, vooral de verpleegkundigen en het ondersteunende personeel van de afdeling Spoedeisende Hulp en zaal 49, die zich over me hebben ontfermd tijdens mijn opname; en Fiona en Grendel, die ervoor hebben gezorgd dat het me nooit ontbrak aan dode knaagdieren en koppen thee.

Trouwens, het volgende boek speelt zich af in januari en februari, wat het toeristenbureau er ook van denkt. Ik werd onpasselijk van al dat geschrijf over zonneschijn.