II

Hoofdbureau van het politiekorps Grampian, maandag

Toen Logan de kamer van hoofdinspecteur Finnie verliet stond inspecteur Steel in de gang op hem te wachten. Ze leunde tegen de muur, met de armen over elkaar en de handen in de oksels, en trok een wenkbrauw op toen hij de deur achter zich dichttrok. ‘En, gaan ze het hard spelen?’

‘Hangt ervan af waar de Buckie Ballad opduikt.’ Hij trok een grimas en liep de gang in. ‘Er is nog steeds geen spoor van Grigor, die hand langer van Kravchenko. Veerboten, busstations, vliegvelden, het heeft allemaal niets opgeleverd. Op dit moment zitten Finnie en Bain te bekvechten over wiens verantwoordelijkheid het is dat brigadier Pirie naar de vijand is overgelopen. Ik moet vanmiddag om twee uur bij Interne Zaken zijn, dus ík zal er wel weer de schuld van krijgen.’

‘Ach, loop toch niet zo te mopperen, ouwe zeurpiet.’ Ze sloeg hem op de rug en gaf hem een arm. ‘Als je lief bent voor tante Roberta dan doet ze misschien wel een goed woordje voor je.’

‘Ja, zeker net zoals die keer toen er een nieuwe inspecteur moest worden benoemd.’

‘Begin je daar nou weer over?’ Ze duwde de deur naar het trappenhuis open. ‘Hoe dan ook, je bent me nog iets verschuldigd omdat Susan zo van streek is geraakt door dat gedoe met die pedo. Ze loopt nog steeds te mokken.’

Steel hield hem tegen op de trap, rommelde in haar zak en kwam tevoorschijn met een klein plastic potje.

Logan kreunde. ‘Heb ik nog niet voldoende aan mijn hoofd?’

‘Ach, hou toch op, het is het minste wat je kunt doen! Waarom laat je die getatoeëerde vriendin van je niet langskomen en…’

‘Inspecteur?’ Inspecteur Beattie kwam van de derde verdieping met een kop thee in zijn ene en een chocoladebiscuitje in zijn andere hand.

‘Wat?’ Steel keek niet eens achterom.

‘Ik geloof dat ik weet wie het geld uit jouw vloekenpot heeft gestolen!’

‘Vertel op, welke gore dief mag ik een trap voor zijn reet verkopen?’

Beattie keek samenzweerderig naar links en vervolgens naar rechts. ‘Het was brigadier Pirie.’

Steel bleef staan en haar mond viel open. Toen sloeg ze haar handen tegen haar wangen en liet ze daar rusten om het dramatische effect nog wat te verhogen. ‘O, mijn god, waarom heb ík daar niet aan gedacht!’

‘Nou, dat kan iedereen gebeuren, inspecteur, maar het schoot me ineens…’

‘Jij stomme idioot.’ Ze liep Beattie voorbij en kloste de trap af. ‘Sinds bekend is geworden dat Pirie steekpenningen heeft aangenomen krijgt hij van alles de schuld. Is mijn geld weg? Pirie heeft het gedaan. Is de melk bedorven? Pirie heeft het gedaan. Hebben ze een halvegare baardaap benoemd tot inspecteur? Pirie heeft het gedaan.’

‘Maar ik…’

‘Je was een waardeloze brigadier en je bent een nog slechtere inspecteur!’

Ze liep de volgende trap af en hoewel ze uit het gezicht was verdwenen, weerkaatste haar stem in het trappenhuis. ‘Lazarus, lukt het vandaag nog misschien? Schiet eens een beetje op!’

Hij keek de tegensputterende inspecteur Beattie verontschuldigend aan, haalde demonstratief zijn schouders op en haastte zich achter haar aan.

Toen ze bij de deur van haar kamer stond had Logan haar bijna ingehaald. Ze pakte de deurkruk en grinnikte. ‘Ik geloof dat ik een nieuwe hobby heb gevonden: Beattie net zo lang opnaaien totdat hij begint te huilen.’

Ze duwde de kruk omlaag en de deur zwaaide achter haar open, zodat ze niet kon zien dat rechercheur Rennie geschrokken van achter haar bureau wegsprong. Hij haastte zich naar het raam en deed net alsof hij buiten iets bijzonders zag toen Steel zich omdraaide en de kamer binnen wandelde.

‘Wat doe jij hier?’

Rennie deed alsof ze hem had verrast. ‘O, ben jij daar? Ik hoorde je helemaal niet. Ik was op zoek naar brigadier McRae. Herinner je je nog dat ze die Ricky Gilchrist voorwaardelijk hebben vrijgelaten op voorwaarde dat hij zich psychiatrisch zou laten behandelen, omdat hij alleen maar net had gedaan alsof hij Oedipus was?’

‘Nou, en?’

‘Gisteravond heeft hij een Poolse barman aangevallen, in een drukke kroeg. Hij heeft de arme kerel met zijn duim een oog uit weten te drukken voordat de portiers hem konden wegslepen.’

‘Geweldig, daar zat ik net op te wachten.’

‘Hij schijnt geroepen te hebben dat alle Polen vuile honden zijn en dat de politie hem nooit vrij had moeten laten.’

‘Ja, goed zo,’ zei Steel, ‘wrijf het nog maar even in. Denk je niet dat Laz al genoeg aan zijn hoofd heeft? Een halfdode Poolse vrouw, een vermiste brigadier, een ontsnapte Poolse gangster en een blinde pedofiel die ons voor de rechter sleept?’

Logan liet zich in een van de bezoekersstoelen vallen. ‘Ik weet nog steeds niet hoe Kravchenko erachter is gekomen dat we Rory Simpson bij jou thuis hadden ondergebracht. Het staat wel vast dat Wiktorja het hem niet heeft verteld.’

‘O…’ Rennie werd knalrood. ‘Eerlijk gezegd…’ Hij kuchte. ‘Dat zou mijn fout wel eens geweest kunnen zijn.’

‘Wat?’

‘Nou… Pirie vroeg me wat ik donderdag deed en ik heb… eh…’

‘Je hebt het hem verteld.’ Logan zakte nog verder onderuit en sloeg zijn handen voor zijn ogen. ‘O, godallemachtig.’

‘Het spijt me.’

Steels stem klonk onheilspellend kalm en beheerst. ‘Laz, zou je mij misschien even tien pond kunnen lenen?’

Logan keek tussen zijn vingers door. ‘Je hebt het Pirie verteld?’

‘Ik kon er niets aan doen!’

‘Ik moet tien pond hebben!’

Rennie haalde een briefje van tien pond uit zijn zak en gaf het aan Steel. ‘Ik wist echt niet dat het…’

Steel prikte haar vinger tegen zijn borst. ‘Er zijn bijna doden gevallen! Rory Simpson heeft geen ogen meer! Jij stomme, idiote, lamlendige, waardeloze rukker!’ En dat was alleen maar het voorafje. Nu ze eenmaal opgewarmd was kreeg Rennie een lawine van obsceniteiten over zich uitgestort. Maar plotseling was de scheldpartij over.

‘Tien pond.’ Ze draaide de rechercheur haar rug toe en stopte Logan het geld toe dat ze had geleend. ‘Stop dat in de vloekenpot. En als je toch bezig bent…’ Ze drukte hem het plastic potje ook in de hand.

‘Maar…’

‘Niks te maren!’ Steel wees met een wijsvinger naar Rennie. ‘En jij… jij mag blij zijn dat ik blut ben!’ Ze stormde de kamer uit en smeet de deur achter zich dicht.

‘Godallemachtig…’ De jonge rechercheur ging op de rand van het bureau zitten. ‘Ligt het nou aan mij, of wordt ze erger?’

Logan gaf geen antwoord. Hij staarde naar het plastic potje en draaide het rond in zijn handen.

‘Hoor eens, het spijt me écht dat ik het aan Pirie heb verteld, oké?’

‘Wat spookte je uit achter haar bureau?’

Rennie bloosde. ‘O, nou… Ik heb een paar weken geleden min of meer een beetje geld geleend uit de vloekenpot. Het was alleen maar een lening, ik zweer het je. Ik heb het allemaal weer teruggedaan. Je kunt het tellen als je wilt.’

‘Beattie zegt dat Pirie het heeft gestolen.’

‘O…’ Rennie kauwde aan de binnenkant van zijn wang. ‘Kan ik het geld dan niet houden? Ik bedoel, als iedereen tóch denkt dat Pirie het heeft gedaan?’

Logan wierp hem een vernietigende blik toe.

‘Oké. Nee. Dan hou ik het niet.’

Logan bleef zwijgen.

Rennie keek naar het kleine plastic potje in Logans handen. ‘Wat is dat?’

‘Ze wil dat ik Susan zwanger maak.’

‘Echt waar? Jeetje, dus jij hebt binnenkort een lesbische orgie?’

‘Hou je mond. Ik ben niet in de stemming voor dat soort grapjes.’

‘Ik snap niet waar je je zo druk over maakt; het is alleen maar een beetje sperma.’

‘Het is… ingewikkeld.’

‘Dus je wilt geen vader zijn?’

Logan zette het potje op het bureau. ‘Nee, niet echt.’

Rennie tuitte zijn lippen, dacht even na en pakte het potje. ‘Ik doe het wel.’

‘Wat? Nee, ze…’

‘Nee, serieus! Dankzij mij ben je bijna vermoord; het minste wat ik kan doen is me aftrekken boven een potje.’ Met energieke tred liep hij naar de deur, het potje in de ene hand terwijl de andere in zijn broek verdween. ‘Ik zal haar eens laten zien wie er hier een waardeloze rukker is.’

Toen Steel weer terugkwam had Rennie het potje met slijmerige inhoud al afgeleverd, waarna hij onmiddellijk weer was vertrokken. Logan, die het niet had willen aanraken, had hem gevraagd het op de vensterbank neer te zetten, zodat de zon het goedje warm kon houden.

Steel liep naar het raam om het open te doen en bleef staan toen ze het kleine potje zag. ‘Is dit wat ik denk dat het is?’ Ze pakte het op en hield de inhoud tegen het licht. ‘Had je niet wat meer kunnen produceren?’

‘Luister, vergeet het liever. Gooi het maar in de prullenmand, het is niet van…’

‘Nee!’ Ze drukte het potje tegen haar borst. ‘Nee, ik wil niet ondankbaar zijn. Dit is fantastisch. Echt waar.’ De inspecteur griste haar jas van de rugleuning van haar stoel. ‘Als iemand me nodig heeft dan zeg je maar dat ze kunnen ophoepelen. Ik moet weg om een baby te maken.’

Ze snelde de kamer uit, om even later weer terug te komen en Logan een dikke rookzoen op zijn wang te geven. ‘Bedankt.’

Logan keek hoe ze wegrende, dolgelukkig met het vervalste sperma. Hij had geprobeerd haar te waarschuwen; niemand kon zeggen dat hij niet had geprobeerd haar te waarschuwen…

Hij slenterde terug naar het verlaten recherchekantoor. Interne Zaken kon de pot op, morgen mochten ze hem kielhalen.

Iemand had een geeltje op zijn computerscherm geplakt. De zoveelste boodschap van dr. Goulding over een fictieve zaak waar hij zogenaamd hulp bij kon gebruiken.

De fles dertig jaar oude Knockdhu die hij van Wee Hamish had gekregen lag nog steeds waar hij hem had opgeborgen, samen met het glas dat hij had gebruikt om Krystka Gorzałkowska’s vingerafdrukken af te nemen toen ze in het ziekenhuis lag.

Misschien was dit niet zo’n goed idee. Als je begon met het aannemen van drank, wat was dan de volgende stap?

Hij haalde het glas uit de bewijszak, trok met trillende handen het plastic van de dop van de fles en schonk een flinke hoeveelheid in het glas. Het gloeide als gebotteld vuur.

Logan keek naar het geeltje en hief het glas. ‘Op het hellende vlak.’ De vloeistof gleed naar binnen, bereikte zijn maag, veroorzaakte warme, zoete scheuten door zijn hele lichaam en maakte een einde aan zijn zenuwtics. De combinatie van turf en alcohol gaf een prikkelende sensatie op zijn tong. Het was goed spul. Hij dronk het glas leeg voordat er iemand binnenkwam die óók een beetje wilde proeven en ging toen online om op te zoeken wat een fles dertig jaar oude Knockdhu eigenlijk kostte.

‘Jezus…’ Het was een klein fortuin.

Hij moest Wee Hamish écht bellen om hem te bedanken. Dat was niet meer dan beleefd. Bedankt voor die godsonmogelijk dure whisky, en kan ik misschien iets terugdoen?

Logan keek naar het geeltje. Of hij kon Goulding bellen en de psycholoog zijn problemen laten behandelen alsof het rotte kiezen waren.

Wee Hamish of Goulding?

Whisky of kiespijn?

Hij pakte zijn telefoon en toetste het nummer in.