92

Jenna kwam terug in de werkkamer met een nieuw glas wijn voor Molly. 'Hé, wat ben je aan het uitspoken?' vroeg ze. Molly was naar de bank gegaan waar ze alle foto's die ze eerder doorgekeken hadden had uitgespreid. 'Herinneringen ophalen,' mompelde ze haast onverstaanbaar. Ze pakte het glas aan en hief het op in een spottend toastgebaar. 'Goeie god, moet je ons vieren zien,' zei ze en ze gooide een foto op de salontafel die voor de bank stond. 'Toen waren we gelukkig... tenminste, dat dacht ik.' Jenna glimlachte. 'We waren ook gelukkig, Molly. We sloegen een goed figuur met z'n vieren. Jammer dat er een einde aan moest komen.' 'Mmm.' Molly nam een slokje wijn en geeuwde. 'Mijn ogen vallen dicht. Sorry...'

'Het allerbeste wat je nu kunt doen is dat glas leegdrinken en dan lekker lang gaan slapen.'

'Wij met z'n vieren,' zei Molly op versufte toon. 'Ik ben graag bij jou, Jenna, maar niet bij Cal.' 'Je mag Cal niet, hè Molly?'

'Jij mag hem ook niet. Eigenlijk geloof ik dat je hem haat. Dat is de reden dat jij en Gary...'

Molly was zich er vaag van bewust dat het glas uit haar hand werd genomen, dat Jenna haar arm om haar heen sloeg, het glas aan haar lippen bracht en op geruststellende toon fluisterde: 'Slikken, Molly, gewoon blijven slikken...'