26

Bijna zes jaar lang was Philip Matthews ervan overtuigd dat hij als advocaat van Molly Lasch het beste voor haar eruit had gehaald door haar er met een lichte straf van af te laten komen. Vijfeneenhalf jaar voor de moord op een dokter met nog een vijfendertigjarige levensverwachting was praktisch niets.

Bij zijn bezoeken aan haar in de gevangenis had Philip vaak gezegd: 'Als je hier uitkomt, kun je dit allemaal achter je laten.'

Maar nu was Molly uit de gevangenis en deed ze precies het tegenovergestelde. Zij vond kennelijk helemaal niet dat ze er gemakkelijk vanaf was gekomen.

Philip wist dat hij Molly bovenal wilde beschermen tegen mensen die zouden proberen haar uit te buiten. Mensen zoals Fran Simmons.

Vrijdagmiddag, toen hij net op het punt stond om te vertrekken voor het weekend, kwam zijn secretaresse melden dat er een telefoontje van Fran Simmons was. Philip overwoog het niet aan te nemen, maar besloot toen dat hij haar net zo goed te woord kon staan. Zijn begroeting was echter koel.

Fran kwam meteen ter zake. 'Meneer Matthews, u moet een afschrift hebben van de rechtszaak van Molly Lasch. Daar zou ik graag zo snel mogelijk een kopie van hebben.' 'Mevrouw Simmons, ik heb begrepen dat u met Molly op school hebt gezeten. Ik zou het op prijs stellen als u, als vriendin van vroeger, zou willen overwegen dit programma af te gelasten. We weten alle twee dat het Molly alleen maar kwaad kan doen.'

'Is het mogelijk dat ik het afschrift maandag krijg, meneer Matthews?' vroeg Fran kortaf, en voegde er nog aan toe: 'U moet weten dat ik dit programma met Molly's volledige medewerking maak. Het is zelfs op haar verzoek dat ik er überhaupt mee begonnen ben.'

Philip besloot het op een andere manier te proberen. 'Het kan nog wel eerder dan maandag. Ik zal het laten kopiëren en het morgen bij u laten bezorgen, maar ik wil u vragen iets in overweging te nemen. Ik geloof dat Molly heel wat kwetsbaarder is dan iedereen denkt. Als u tijdens het onderzoek overtuigd raakt van haar schuld, vraag ik u haar een kans te geven en dit programma af te gelasten. Molly zal de publieke rehabilitatie die ze wil heus niet krijgen. Maak haar niet kapot met een "schuldig conform de aanklacht" uitspraak, alleen maar om hogere kijkcijfers te krijgen van die gedachteloze troep kassiekijkers die graag ziet hoe iemand in de pan wordt gehakt.'

'Ik zal u mijn adres geven voor uw bezorger,' zei Fran afgemeten. Ze hoopte dat ze net zo razend klonk als ze zich voelde.

'Ik zal u doorverbinden met mijn secretaresse. Dag, mevrouw Simmons.'

Toen ze de hoorn had neergelegd, stond Fran op en liep naar het raam. Ze had op dit moment bij de 'make-up' moeten zijn, maar ze had even tijd nodig om te kalmeren. Zonder hem ontmoet te hebben, had ze een flinke hekel aan Philip Matthews, hoewel ze niet om het gevoel heen kon dat hij oprecht was in zijn verlangen om Molly te beschermen.

Ze vroeg zich plotseling af of iemand ooit de moeite had genomen om te kijken of er misschien een andere verklaring was voor de dood van Gary Lasch. De ouders en vrienden van Molly, Philip Matthews, de politie van Greenwich en de officier van justitie die haar had aangeklaagd - ze waren er allemaal van uit gegaan dat ze schuldig was. Dat is precies wat ik ook heb gedaan, dacht Fran. Misschien wordt het tijd met een tegengestelde aanpak te beginnen. Molly Carpenter Lasch heeft haar man niet vermoord, zei ze tegen zichzelf. Ze dacht over dit denkbeeld na, en vroeg zich af waartoe dat kon leiden.