Gemma

Ik kwam terug van een vergadering toen mijn mobieltje ging. Ik nam op en een mannenstem zei: ‘Spreek ik met Gemma Hogan?’

‘Spreekt u mee.’

‘Richie Gant hier, van Lipman Haigh Literaire Agenten.’

Jojo’s firma. ‘Hallo.’

‘Gemma, ik hou van je boek.’

‘Dank je.’ Waarom belde hij me?

‘Waarschijnlijk heb je het nog niet gehoord, maar je agent Jojo Harvey heeft besloten weg te gaan bij Lipman Haigh en voor zichzelf te beginnen.’

‘Ik heb het gehoord.’

‘O. Ja. Wat ik wil zeggen is dat Jojo een uitstekende agent is, maar in haar eentje? De partners hier maken zich bezorgd over haar auteurs.’

‘Werkelijk?’

‘Als ze zelfstandig gaat werken zal ze geen afdeling voor de buitenlandse rechten hebben. En voor de media. Ik denk dat Chasing Rainbows een goede film zou zijn, maar Jojo zal dit nooit voor je kunnen klaarspelen met haar nieuwe bedrijf.’

‘Ja, maar…’

‘Wat ik wil zeggen is, waarom blijf je niet bij Lipman Haigh? Er zijn hier diverse voortreffelijke agenten, en ik zou je zelf met alle plezier willen vertegenwoordigen. En ik ben een van de partners.’

Ik zei dat ik erover na zou denken en belde meteen Jojo. Ze was in gesprek, dus zei ik tegen haar assistent dat het dringend was. Ze belde meteen terug.

‘Jojo, een zekere Richie Gant heeft me net opgebeld. Hij zei dar jij geen buitenlandse rechten had en hij wil me vertegenwoordigen. Wat is er aan de hand?’

‘Jou ook al? Ik heb mijn ontslagbrief nog niet ingediend of hij probeert al mijn auteurs weg te kapen.’ Haar stem klonk schril. ‘Het lijkt verdomme Jerry Maguire wel.’

Tijdens haar vorige telefoontje had ze gedaan of het oprichten van haar eigen agentschap iets geweldigs was, maar nu hoorde ik paniek in haar stem. Om de een of andere reden moest ze ontslag nemen en zocht ze vertwijfeld naar klanten om haar te helpen de zaak op poten te zetten.

In één schokkend moment werd het me allemaal duidelijk, en ik kon niet geloven dat de kans me in de schoot werd geworpen: Jojo had auteurs nodig – als ik eens zei dat ik alleen met haar in zee zou gaan als ze Lily niet nam? Ik was veel meer waard voor Jojo dan Lily: Lily’s carrière duikelde omlaag terwijl die van mij pas begon.

Zonder agent was Lily’s carrière ten dode opgeschreven; en dat kon ik bewerkstelligen. En Anton had de optie op mijn boek nodig – hoeveel zou hij bereid zijn op te offeren om zijn carrière te redden? Anton was enorm ambitieus, tenminste, dat was hij drieënhalf jaar geleden.

Plotseling en op een verbazingwekkende manier werd me de mogelijkheid gegeven van een kentering in mijn leven, de kans om jaren van vernedering uit te wissen. Ik besefte de macht die ik bezat.

Ik moest naar Londen. Het was tijd om Anton te ontmoeten.