8

Kalmpjes glipten we de vijfde maand van papa’s afwezigheid in. Ik wist het een paar dagen te negeren omdat ik zo gedeprimeerd was over andere dingen, voornamelijk mijn doodgeboren carrière als schrijfster.

Jojo had gelijk – een man die zijn echtgenote verlaat voor een jongere vrouw was inderdaad het oudste verhaal ter wereld.

In het boek zou ik een ander beroep kunnen hebben – huisvrouw met misschien een paar kinderen.

Ik zou mezelf twee zussen kunnen geven, of misschien een broer en een zus; uiteindelijk besloot ik voor een oudere zus, die ik Monica noemde. Een aardige, capabele vrouw, die nu in een groot huis woonde met vier kinderen, maar te ver weg (Belfast? Birmingham?) om praktische hulp te kunnen bieden.

Ik gaf mezelf ook een jongere broer, een charmeur, Ben genaamd, die hopen meisjes achter zich aan had. Ben had geen echte impact op mijn plot – veel te onverantwoordelijk en egoïstisch om ‘onze’ pas verlaten mammie enige concrete steun te kunnen verlenen. Het kwam allemaal op mij neer; ik was feitelijk een enig kind.

‘Mijn’ naam is Izzy en ik heb halflange pijpenkrullen in prachtige conditie. Ik kon me niet voorstellen dat ik een huisvrouw was, dus dacht ik lang en diep na over Izzy’s baan. Waarschijnlijk zal het geen verrassing zijn als ik zeg dat ze in de pr werkt, en ja, evenementen organiseert.

Izzy had ook eenzelfde romantisch verleden als ik:

1. Ontelbare onbeantwoorde tienerverliefdheden

2. Een hartstochtelijk dronken belachelijk avontuur in de periode tussen negentien en eenentwintig, waar ik nooit overheen dacht te komen

3. Een relatie van vijfentwintig tot achtentwintig met een man van wie iedereen dacht dat ik met hem zou trouwen – maar ik was er nog niet ‘klaar’ voor

Maar ik gaf Izzy geen Anton die wreed onder haar neus werd weggekaapt door haar beste vriendin.

In plaats daarvan had Izzy een haat-liefde-flirt met een van haar klanten. Hij heette Emmet, had zijn eigen zaak (nog onbeslist waarin) en Izzy organiseerde een verkoopconferentie voor hem. Hij was een beetje kribbig – maar alleen omdat hij verliefd op haar was – en toen ze alle afgevaardigden in het verkeerde hotel boekte omdat ze van streek was door de scheiding van haar ouders, ontsloeg Emmet haar niet, zoals hij in het werkelijke Ieven zou hebben gedaan.

Verdere veranderingen: de vader had geen relatie met zijn secretaresse – te veel een cliché, maar met de oudste dochter van zijn golfpartner. En de moeder was niet zo incapabel als mijn moeder – ik dacht dat de mensen het niet zouden geloven.

Sommige dingen bleven hetzelfde; mijn auto bijvoorbeeld. En ik hield de aardige apotheker er ook in, maar veranderde zijn naam in Will.