41

‘Fonds? Wat voor fonds?’ vroeg Alec.

Tara liep naar het raam en schoof het gordijn opzij. Een rondvaartboot kwam haar kant op gevaren. Op het moment dat de boot voorbij het huis gleed, draaiden alle passagiers hun gezichten haar kant op.

Ze draaide zich om. ‘Frank en Simon hebben het een paar jaar geleden opgericht. Het heet het scf , Scientific Capital Fund. Heeft Frank je daar nooit iets over verteld?’

Alec schudde zijn hoofd.

‘Simon mij wel. Ze zamelden geld in om de wetenschap mee te ondersteunen.’

‘Vandaar al die informatie die hij had verzameld,’ zei Damian tegen Alec. ‘Nu snap ik ook de verdeling van zijn nalatenschap beter.’

‘Als er niets geheimzinnigs aan is, waarom heeft hij mij er dan niets over verteld? En waarom stuurden ze elkaar van die cryptische berichten?’

‘Het kan zijn dat Frank jou in bescherming heeft willen nemen. Waar ze zich mee bezighielden was niet zonder risico.’

‘Het financieel ondersteunen van de wetenschap lijkt mij niet bepaald een gevaarlijke bezigheid,’ zei Alec.

‘Het risico heeft te maken met het ideaal dat de scf nastreeft. Zij hadden het idee opgevat dat hoe meer geld zij in de wetenschap zouden steken, hoe meer argumenten de wetenschappelijke wereld in handen zou krijgen om te bewijzen dat wij onderdeel uitmaken van de evolutie, dat niet God onze wereld heeft geschapen, maar dat het een natuurlijk proces is geweest. De wetenschap kan die argumenten leveren, maar daar gaan onderzoeken aan vooraf. En onderzoek kost geld.’

‘Ik begrijp het niet. Frank heeft nooit laten doorschemeren dat hij dat zo belangrijk vond, of dat hij moeite had met religie.’

‘Daar hadden ze ook helemaal geen moeite mee. Waar ze wel moeite mee hadden, was de opkomst van het fundamentalisme binnen elke geloofsovertuiging, en waarbinnen er voor andersdenkenden of niet-gelovigen geen plaats is. Je kunt je voorstellen dat er groeperingen zijn die bezwaren hebben tegen hun activiteiten.’

Tara ging zitten en boog zich naar hen toe.

‘De bedragen die ze via al hun connecties binnen wisten te halen, liepen enorm op. Het ging om tientallen miljoenen per jaar. Elk jaar werd het meer.’

‘Wat dachten ze ervoor terug te krijgen?’ vroeg Emma.

‘Iets waarvan iedereen denkt dat het niet te koop is. Vrijheid.’

Het bleef even stil. Toen zei Alec: ‘Die is ook niet te koop.’

‘Zij vonden dat de vrijheid van denken en handelen, die ons in dit land met de paplepel is ingegoten, steeds meer onder druk kwam te staan.’ Tara liet langzaam haar blik over hen heen glijden. ‘Zien jullie het dan niet? Dagelijks wordt er, niet alleen hier maar wereldwijd, aan onze fundamentele vrijheden geknabbeld. Het gebeurt beetje bij beetje, stap voor stap, maar het gebeurt wel.’

‘Door religie uit te bannen krijg je je vrijheden weer terug? Dat is een nogal kortzichtige gedachtegang,’ zei Damian.

‘Hun doel was niet om religie uit te bannen. Wat hun betreft mocht iedereen geloven, in welke god dan ook. Wel vonden ze dat het tijd werd om de ongelovigen, de atheïsten, te ondersteunen. Ze waren bang dat zij op een gegeven moment vervolgd zouden worden, dat het nu hun beurt was.’

Alec wreef over zijn gezicht. Die 32 miljoen euro die met de bollenfraude was verduisterd zou de scf dus maar wat goed uitkomen. Wat als Frank zijn integriteit opzij had gezet om zijn ideaal te bereiken en dat geld achterover had gedrukt? Dat tulpenboek, het geld dat ze nodig hadden om hun doel te bereiken. Het viel allemaal op zijn plek.

‘Tara, ik zal het je maar vertellen.’ Hij wierp een vluchtige blik op Damian die hem vernietigend aankeek. ‘Toen ik Frank vond hield hij een tulpenboek vast.’