Bekentenissen
„En het werd erger en erger," zei mevrouw Woodward tegen de moeder van Tansy tijdens haar tweede kop thee. „Ten eerste moest ik verhuizen. Ik kon gewoon niet langer wonen in het huis waar die ellendige vent was geweest. Heb jij dat gevoel ook niet?" Ze keek om zich heen in de rommelige woonkamer.
„Ik kan het me niet veroorloven om te verhuizen," gaf Tansy's moeder toe. „En trouwens, Henry heeft hier nooit gewoond. Hij stond op het punt bij ons in te trekken toen..." Rose haperde. Eraan terugdenken was al erg genoeg, maar door erover te praten voelde ze zich helemaal zo naïef. „En wat is er daarna gebeurd?" vroeg ze, benieuwd om te horen of de moeder van Kyle zich ook zo gedupeerd voelde.
Trudie haalde een keer diep adem. „Ik dacht dat ik een frisse start kon maken door hierheen te komen. Ik nam alle klussen aan die ik kon krijgen, ook om het geld terug te verdienen dat Henry me afhandig heeft gemaakt," begon ze. „Maar toen..." Ze slikte, leek bijna in tranen uit te barsten. „Ik heb het grondig verpest," maakte mevrouw Woodward haar zin af. „Ik heb twee grote contracten afgesloten, klussen die beide eind maart klaar moeten zijn, maar ik krijg het met geen mogelijkheid voor elkaar. Tenzij..." Ze beet op haar lip en keek naar Tansy's moeder. „Weet jij iets van daktuinen?" vroeg ze.