x

Knutas voelde een verlammend gevoel van tekortschieten over zich heen komen toen hij langzaam de hoorn oplegde na het gesprek met Kurt Fogestam in Stockholm. De politie lag voortdurend een stap achter. Mats Andersson had naar alle waarschijnlijkheid eerst zijn moeder vermoord en daarna zijn broer. Had Simon geweten dat Mats de dader was en had hij gedreigd hem te ontmaskeren? Was dat de reden dat hem het zwijgen was opgelegd? De moord op Simon leek in een opwelling te zijn gebeurd, in woede. Als je van plan was iemand te vermoorden, dan koos je toch hoogstwaarschijnlijk niet voor zo’n manier, redeneerde Knutas. Op zich leek Mats Andersson te kicken op de openbaarheid, maar hier waren omstandigheden die het nog wat lastiger maakten. Het was een bijna onmogelijke opgave om iemand midden in het centrum vanaf de vierde verdieping uit het raam te gooien zonder daarbij gezien te worden. Bovendien had Simon zich vast en zeker verzet, en hij was lang en gespierd. Of hij was eerst verdoofd of vergiftigd. Maar waarom hem door het raam naar buiten gooien? Hij had hem toch met cyanide kunnen vermoorden, net als de andere twee?

Hoe de moordenaar er daarna in geslaagd was om het pand ongezien te verlaten was de volgende vraag.

Het was voor Knutas overduidelijk dat het geen vrijwillige keuze van de dader was om het zichzelf zo moeilijk te maken. Nee, de moord op Simon moest overhaast zijn gepleegd.

Was het eigenlijk mogelijk dat met maar een paar uur tussenruimte de moorden door één en dezelfde persoon waren gepleegd? Hij maakte uit zijn hoofd een snelle rekensom. Ja, dat was zeker mogelijk. De vlucht van Stockholm naar Visby duurde maar dertig minuten. Een taxirit van Gamla Stan naar luchthaven Bromma bij Stockholm duurde ongeveer net zo lang.

Het motief voor de moord op Simon verwarde hem. Was Mats nu onderweg om zijn andere broer en zus te vermoorden? Of had hij dat al gedaan? Andreas Hammar woonde alleen op het platteland en kon waarschijnlijk dagenlang dood in zijn huis liggen voordat iemand hem vond. Plotseling werd Knutas gegrepen door een hevige onrust.

Hij stond op en reikte naar zijn dienstwapen, klopte op de deur van Karins kamer.

‘Bel Stockholm!’ riep hij tegen Rylander op weg naar buiten. ‘Zorg ervoor dat de zus op Vätö bescherming krijgt – nu meteen!’

Hij zat onbeweeglijk, grimmig voor zich uit te kijken in de auto terwijl Karin plankgas richting het zuiden reed. Mikaela had verteld dat Simon en Mats vaak vertrouwelijke gesprekken met elkaar voerden. Simon had haar verteld hoeveel dat voor hem betekende, wat voor steun Mats was. Hadden die gesprekken geleid tot de moorden? Andreas Hammar nam de telefoon niet op en Knutas’ ongerustheid nam toe. Weliswaar was het onmogelijk voor Mats om na de moord op Simon ook Andreas te vermoorden, maar hij had het heel goed al ervoor gedaan kunnen hebben.

Karin reed plankgas richting Hablingbo, zodat ze met piepende banden door de bochten gingen. Ze reden met sirenes aan en de auto’s op de weg gaven hun gehoorzaam de ruimte. Knutas’ telefoon ging weer. Het was Fogestam.

‘Zeg, het lijkt hier toch niet om moord te gaan. Dat dachten we eerst, omdat er een paar stoelen waren omgevallen. Nu hebben we afscheidsbrieven gevonden en bovendien hebben meerdere betrouwbare en van elkaar onafhankelijke getuigen verklaard dat ze Simon Hammar hebben zien springen.’

‘O? Wat voor brieven hebben jullie gevonden?’

‘Vier enveloppen. Ze stonden op de schoorsteenmantel en zijn aan verschillende personen gericht.’

‘Aan wie dan?’

‘Een aan Veronika, een aan Katrina, een aan Daniel en een aan Mats.’

‘Kun je ervoor zorgen dat ze zo snel mogelijk naar ons worden gefaxt? Heb je ze gelezen?’

‘Ja, ik heb ze even snel doorgekeken. Hij schrijft dat het hem spijt, maar dat hij geen andere uitweg ziet. De brief aan zijn moeder is echt afschuwelijk. Hij lijkt haar ervan te beschuldigen dat hij niet meer wil leven. Dat ze te dwingend is en dat hij er niet meer tegen kan.’

‘En nu is zij ook dood. Ze is verdomme op ongeveer hetzelfde tijdstip gestorven.’

‘Ja, vreselijk. Ik moet verder. Maar nu weet je hoe het zit.’