x
De mobiele telefoon van Johan ging net op het moment dat hij in het tweepersoonsbed in slaap was gevallen met Emma op zijn ene arm en Elin op zijn andere. Emma was blij verrast geweest toen hij zo vroeg thuiskwam. Aangezien ze allebei moe waren na het grote feest van de vorige avond en Elin uitgeput was door haar gehoest, belandden ze alle drie in bed, hoewel het nog maar twee uur ’s middags was. Ze waren lekker met z’n allen onder de warme dekens en tussen de kussens weggekropen en hij had een sprookje voorgelezen tot zijn ogen en de ogen van Elin dichtvielen.
Het was Pia Lilja.
‘Hoi, sliep je? Hup, eruit – er is een vermoorde man gevonden in het congrescentrum en het is niet de eerste de beste.’
‘Wanneer dan? Nu?’
Johans stem was hees. Hij kuchte en schoof Elin opzij, die met haar mond open in diepe slaap was.
‘Ik heb begrepen dat ze hem net hebben gevonden. Het is Viktor Algård. Gek hè?’
Pia klonk buiten adem; hij hoorde haar buiten lopen terwijl ze praatte.
‘Ik loop nu naar de auto. We zien elkaar bij het congrescentrum.’
‘Oké. Hoe weet je dit?’ vroeg hij terwijl hij uit bed kroop.
‘Het lichaam is door de schoonmakers gevonden. Een van hen ken ik. Tot straks.’
Ze hing op. Het verbaasde Johan niet. Pia had een abnormaal groot netwerk op het eiland. Geboren en getogen op Gotland met zes broers en zussen en familie verspreid over vrijwel elke gemeente beschikte ze over een groot aantal bronnen die haar informeerden zodra er iets was. Vaak uiteraard voor niets.
Voorzichtig raakte hij Emma met de punt van zijn vinger even aan.
Haar haar viel over haar gezicht en ze strekte behaaglijk haar lange benen, draaide zich om en trok de deken nog strakker om zich heen. Hij porde een beetje harder. Toen reageerde ze, ging rechtop in bed zitten, geeuwde luid en keek hem slaapdronken aan.
‘Wat is er?’
‘Viktor Algård is gevonden in het congrescentrum, vermoord. Ik moet ervandoor.’
Hij kuste haar op haar voorhoofd en was de kamer al uit voordat ze iets kon zeggen.
Een halfuur later parkeerde hij voor het congrescentrum. Een paar geüniformeerde agenten waren bezig afzettingslint te spannen.
Hij groette zijn collega’s van de lokale radio en de plaatselijke kranten. Het gerucht had zich kennelijk al verspreid. Pia was al volop in de weer met de camera. Ze stond in een zijstraat en filmde door de grote ramen recht naar binnen, tot ze door een politieman werd weggestuurd.
‘Het lichaam ligt er nog. Gadver, wat akelig. Er lag bloed op de vloer. Hopelijk kun je iets zien op de beelden, maar het zullen wel voornamelijk ruggen zijn, helaas.’
‘Misschien maar goed ook,’ zei Johan droogjes.
Pia Lilja was een toegewijde cameravrouw, maar ze miste soms het gevoel voor wat ethisch nog verantwoord was.
Minuten verstreken, en zo meteen moesten ze zich naar de redactie haasten om de reportage te redigeren voor de uitzending. De hoofdredacteur in Stockholm had gebeld en had hen gewaarschuwd dat zelfs het landelijke nieuwsprogramma een verslag over de gebeurtenis wilde hebben. Ze moesten opschieten. Geen enkele politieagent wilde iets zeggen en Knutas was onbereikbaar.
Plotseling kwam de commissaris toch het gebouw uit lopen, en hij werd meteen door het groepje verslaggevers bestookt met vragen. Hij gaf een paar korte antwoorden voordat hij in een van de politiewagens verdween.
Ze rondden hun verslag af met een stand-upper voor het congrescentrum waarin hij de beschikbare informatie gaf.
‘De opening van het nieuwe congrescentrum hier in Visby was een luxueus evenement met meer dan vijfhonderd gasten. Maar het feest kreeg een tragisch einde. Even na vieren vanmiddag is er hierbinnen een man dood gevonden. Hij was ook op het feest en heeft het gebouw vermoedelijk nooit verlaten. Schoonmaakpersoneel heeft het lichaam gevonden, hier vlak achter mij, in een personeelslift op de begane grond van het congrescentrum. Dat gedeelte van het gebouw was gisteravond niet toegankelijk. De sporen die zijn aangetroffen duiden erop dat het hier om een misdrijf gaat. Er zijn onder andere bloedsporen op de grond aangetroffen. De politie heeft ook tegenover Regionalnytt bevestigd dat de man waarschijnlijk om het leven is gebracht. Het congrescentrum en de omliggende straten zijn afgezet. De politie is een buurtonderzoek gestart en speurt met honden de omgeving af. Tot nu toe is er niemand aangehouden. Over het motief tast men in het duister.’