39
Jar kijkt op zijn telefoon om nogmaals zijn e-mailmap te controleren, hoopt dat er nog een bericht is binnengekomen, maar er is niets. Slechts één item in de conceptenmap: een kort dagboekfragment dat lijkt te zijn afgebroken.
Hij kijkt naar de dienstregeling in de stationshal van Paddington. De volgende trein naar Penzance vertrekt over een uur, net genoeg tijd om Anton even te zien. Van hier naar het skateboardpark in Ladbroke Grove duurt twintig minuten. Hij wil hem bedanken, hem vragen over dat laatste fragment, dat niet compleet is.
Er lijkt niemand te zijn als hij in het skateboardpark aankomt, dus hij loopt naar de scheepscontainer waar hij zes dagen geleden met Carl was geweest. Het is er nog rommeliger dan eerst. Heeft Anton Rosa’s dagboek hier gedecodeerd? De computers zijn echter verdwenen, er liggen alleen her en der dozen met skateboardwielen, trucks, gereedschap, scooterstuurstangen, kapotte borden.
‘Kan ik u helpen?’
Jar draait zich met een ruk om. Een man die hij herkent van het kaartverkoophokje staart hem aan.
‘Is Anton in de buurt?’
‘Wie wil dat weten?’
‘Een vriend… van een vriend. Hij heeft me geholpen met een computerprobleem.’
‘Nu niet.’ De man pakt een skatedeck van de grond.
‘Alles goed met hem?
‘Vraag dat maar aan de Feds.’
‘Aan de Feds?’ herhaalt Jar en de angst steekt de kop op.
De man lacht spottend. ‘Hij is halsoverkop vertrokken. Gisteravond. Heeft al zijn computers meegenomen.’
Jar heeft genoeg gehoord. Twee minuten later loopt hij onder de Westway door naar het metrostation van Ladbroke Grove, en praat in zijn telefoon.
‘Carl, met Jar. Anton is verdwenen.’
‘Dat doet hij soms.’
‘Volgens mij heeft het met het dagboek te maken, Carl.’
Jar hangt op en loopt het metrostation in. Als de trein Paddington in rijdt, herinnert hij zich het pakje in zijn zak. het is geen boek. Er zit één officieel ogend, getypt A4’tje in. Boven aan het vel staan de woorden: top secret code 3, alleen voor britten. Het papier is los in een kartonnen doos verpakt, de reden waarom hij dacht dat het een paperback was. Hij kijkt of hij alleen is in zijn wagon, zijn hart gaat sneller slaan, en hij begint te lezen.