36

Vergeef me alsjeblieft, Jar. Ik heb geprobeerd je eerder vandaag te bellen, maar ik kon me er niet toe zetten om te praten. Niet na al die tijd. Het was fijn om je stem te horen. Zo fijn. En ik neem het je niet kwalijk als je verder bent gegaan met je leven. Maar het is belangrijk dat we praten. Ik denk dat het ’t beste is als we elkaar ontmoeten, dan kan ik een poging doen om alles vanaf het begin uit te leggen.

Ontmoet me op de plek waarvan ik heb gezegd dat ik daar naartoe zou gaan als de wereld ooit van zijn as is gegleden. Herinner je je die plek nog? Ik kan het niet riskeren om hier op te schrijven waar die precies is. Daar zal ik op je wachten. Geef me tenminste de kans om het uit te leggen. Jij bent niet veilig, en ik evenmin. Wees voorzichtig, babe. Altijd.