Lily

Ik ben niet gek, ik wist dat Jojo niet zo enthousiast was me te zien. Ik kon het haar niet kwalijk nemen. Het debacle van Crystal Clear had ons geen van beiden goed gedaan.

Maar ze had mijn nieuwe manuscript geaccepteerd en beloofd om het ‘gauw’ te lezen. Ik ging terug naar Irina en wachtte op Jojo’s telefoontje. Dat kwam om 7.35 de volgende ochtend.

‘Prachtig!’ krijste ze. ‘We hebben een topper in handen. Noem je prijs! We hoeven Dalkin Emery geen eerste inzage te geven. We kunnen naar Thor gaan. Of…’

Ik had al een plan. Ik wist niet zeker of ik ooit nog een ander boek zou schrijven; er scheen iets verschrikkelijks met me te moeten gebeuren voor ik iets lezenswaardigs kon produceren, en eerlijk gezegd, ik was liever gelukkig.

‘Verkoop het,’ gaf ik Jojo opdracht, ‘aan de hoogste bieder.’

‘Goed zo! Ik ben op weg naar de plaatselijke kopieerwinkel en dan ga ik bellen, de koeriers bestellen, en toezien hoe ze geld in onze schoot werpen.’