24

Book News, 5 augustus

recente acquisities

Tania Teal van Dalkin Emery heeft Chasing Rainbows aangekocht, de debuutroman van de Ierse schrijfster Gemma Hogan. Literair agent jojo Harvey van Lipman Haigh heeft het boek naar verluidt verkocht voor £60.000. Het wordt omschreven als een kruising tussen Miranda England en Bridie O’Connor en zal in mei als paperback worden uitgebracht.

Ik bladerde Book News door, zoekend naar een excuus om niet te hoeven schrijven, toen de woorden ‘Gemma’ en ‘Hogan’ me in her oog sprongen en me een por in mijn maag gaven. Ik las het stuk aandachtig door en voelde me geschokt. Gemma. Boek. Mijn agent. Mijn uitgever. Hopen geld.

Ik staarde naar de letters tot het wazig werd voor mijn ogen. Er konden veel Ierse Gemma’s zijn, zo’n ongewone naam was het niet, maar ik wist al dat het mijn Gemma was. Ze had er vaak over gesproken dat ze een boek wilde schrijven en het feit dat ze mijn agent en mijn uitgever had, was een te groot toeval. Maar hoe had ze dat voor elkaar gekregen? Het was al moeilijk genoeg om een boek gepubliceerd te krijgen, laat staan de door jou uitverkoren agent en uitgever in de wacht te slepen.

Ik heb een uitstekende intuïtie, en ik wist dat het spel uit was. Ook al had ik een of andere vorm van wraak verwacht, er was zoveel tijd verstreken dat ik was gaan hopen dat Gemma zich eroverheen had gezet en me misschien zelfs had vergeven. Maar ik had me vergist; al die tijd had ze haar wraakplannen gesmeed.

Gemma haatte me. Ze zou de hele wereld vertellen wat ik haar had aangedaan en zou iedereen tegen me opzetten.

En het geld! Zestigduizend! Vergeleken met de armzalige vierduizend die ik als voorschot had gekregen. Haar boek moest wel verbluffend goed zijn.

Ik pakte de telefoon op, blies met trillende lippen het stof eraf en belde Anton.

‘Gemma heeft een boek geschreven.’

‘Gemma Hogan?’

‘Erger nog. Raad eens wie haar agent is? Jojo. En raad eens wie haar uitgever is? Tania.’

‘Nee, dat kan niet waar zijn.’

‘Ik zweer het je. Het staat in Book News.’

‘Bel Jojo, probeer erachter te komen waar het over gaat. Maar het gaat natuurlijk over ons, niet?’

‘Ja, en het ergste van alles.’ Ik kon de woorden nauwelijks over mijn lippen krijgen, zo jaloers was ik. ‘Ze heeft een enorm voorschot gekregen.’

‘Hoeveel?’

‘Je zult het niet geloven -’

‘Hoeveel?’

‘Zestigduizend.’

‘Ik heb het verkeerde meisje gekozen.’

‘Ha, ha,’ zei ik nijdig.

‘Ik belde Jojo en bracht er zo beleefd mogelijk een half verstikt ‘Hoe gaat het’ uit. ‘Eh, ik heb in Book News gelezen dat je een nieuwe auteur hebt, Gemma Hogan. Ik vroeg me af -’

‘Ja, het is de Gemma die je kent.’

‘Weet je het zeker? Ze woont in Dublin, werkt in de pr, heeft Liza Minelli-haar?’

‘Dat is ze.’

Ik vroeg me af of ik zou gaan huilen.

‘Ze zei dat ik je de groeten van haar moest doen. Al een eeuwigheid geleden. Het spijt me dat ik het ben vergeten.’

‘Heeft ze… een boodschap voor me achtergelaten?’

‘Nee, ze vroeg alleen je de groeten te doen.’

Alle hoop dat het een bizar toeval was, ging in rook op. Gemma had dit gepland.

‘Jojo, mag ik vragen… vind je het erg, verbreek je het vertrouwen van je cliënt – waar gaat haar boek over?’

‘Over haar vader die haar moeder in de steek laat.’

‘En een goede vriendin die iemands vriend steelt?’

‘Nee, alleen de vader die de moeder verlaat. Het is leuk! Ik zal je een exemplaar toesturen zodra de drukproeven gecorrigeerd zijn.’

‘Dank je,’ fluisterde ik en hing op.
Jojo sprak niet de waarheid.