22
Ik had er nooit aan moeten beginnen, dacht Jojo. Ik zou nu op een ander verliefd kunnen zijn, iemand die niet getrouwd was. Nou ja, ik zou, ik wilde, ik kon…
Ging het alleen maar om seks, dacht ze spijtig. Ging het alleen maar om opwindende, gevaarlijke vrijpartijen. Relatiegoeroes zeiden altijd dat een relatie die gebaseerd was op vriendschap en wederzijds respect veel langer standhield – en die mispunten hadden nog gelijk ook.
Zelfs nog voordat Jojo bij Lipman Haigh was komen werken, had ze groot respect gehad voor Mark; hij stond in de uitgeverswereld bekend als iemand met een vooruitziende blik. Vijf jaar geleden, toen hij binnen was gekomen als managing partner, was Lipman Haigh een ingeslapen agentschap geweest, en sommige partners waren zo oud dat Jocelyn Forsy th bij hen vergeleken een kribbige puber was. Marks eerste daad was een paar jonge, pientere agenten te headhunten en drie van hen tot partner te promoveren zodra de drie bevende oudjes overgehaald konden worden met pensioen te gaan. Binnen achttien maanden was Lipman Haigh van een groep waar niemand veel belangstelling voor had, een hot ‘nieuw’ Londens agentschap geworden.
In onderhandelingen met uitgevers kon hij zo hardnekkig worden als cellulitis, maar op een fatsoenlijke manier. Niet persoonlijk bedoeld, leek zijn houding te zeggen, maar zo werkt het niet. Ik geef niet toe, dus is het beter dat jij dat doet.
En hij had gevoel voor humor. Geen lach-per-minuut zoals zijn uitverkoren Jim Sweetman, maar voldoende vrolijkheid vlak onder de oppervlakte.
Maar wat Jojo het meest had bewonderd in Mark Avery was zijn talent als troubleshooter, het gemak waarmee hij problemen wist op te lossen. Zijn instincten waren zuiver, niets bracht hem van zijn stuk, hij was een man die overal een antwoord op wist: don Corleone zonder de stem, de entourage en het buikje.
Maar ze was niet verliefd op hem. Toen kwam de avond voor de ingang van het Hilton, gevolgd door zijn verwijde pupillen toen ze hem in de gang tegenkwam, en werd het allemaal erg vreemd. Toen Jojo haar vrijdagochtendronde deed, luisterde Mark naar haar zonder zijn blik af te wenden. En hij drukte zich niet langer theatraal tegen de muur als ze snel door de gangen van Lipman Haigh liep. Hij sprak haar alleen nog maar aan als ‘Jojo’, zonder enig blijk van superioriteit.
Het beviel haar niet, maar ze kon wachten. Daar was ze goed in – een hoop ervaring met uitgevers – en ze kon de stemmen van angst en twijfel in haar hoofd uitschakelen.
Maar Mark was geen managing partner van een literair agentschap geworden als hij geen stalen zenuwen had, dus de impasse bleef bestaan.
Ik houd het langer vol dan wie ook, dacht Jojo, maar met al die spanning in de lucht kon ze het niet helpen dat ze nieuwsgierig naar hem werd. Toen ze zich eenmaal op hem concentreerde als man en niet als baas, ging haar fantasie met haar op de loop, en haar vaste voornemen begon te wankelen. Na de veelbetekenende blik in de gang begon ze zich intens tot hem aangetrokken te voelen en dat ergerde haar mateloos. Ten slotte bekende ze Becky: ‘Ik blijf maar denken hoe het zou zijn om met Mark Avery naar bed te gaan.’
‘Waardeloos. Kan toch niet anders? Zo’n ouwe kerel?’
‘Hij is zesenveertig, niet zesentachtig.’
Becky maakte zich bezorgd – zou hier iets goeds uit voort kunnen komen? ‘Dat komt alleen maar omdat je negen maanden geen seks hebt gehad. Sinds die arme Craig. Misschien moet je eens met een ander naar bed.’
‘Met wie?’
‘Weet ik veel. Wie dan ook.’
‘Maar ik zoek niet iemand alleen voor de seks. Zo ben ik niet. Ik wil met Mark vrijen. En niet met iemand anders.’
‘Jojo, zet er een punt achter. Alsjeblieft.’
‘En gezien het feit dat ik hem al aardig vind, bewonder en respecteer, ben ik verloren,’ ging ze somber verder.
Meer prozaïsch gedacht, moest ze haar carrière in overweging nemen. Ze hoopte binnen niet al te lange tijd tot partner te worden benoemd en hoe moest dat ooit gebeuren als haar baas had besloten zich te gedragen alsof ze niet bestond?
Na vijf weken gaf ze het op en vroeg ze hem te spreken. Ze liep zijn kantoor in, deed de deur stevig achter zich dicht en ging tegenover hem zitten.
‘Jojo?’
‘Mark. Eh… ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, maar de sfeer is nogal gespannen tussen ons. Komt het door mijn werk? Heb je daar problemen mee?’
Ze wist dat het niet waar was, maar ze wilde duidelijkheid.
‘Nee, nee, ik heb geen enkel probleem met je werk.’
‘Oké. Kunnen we dan dat vreemde gedoe achterwege laten? Kunnen we weer gewoon zo doen als vroeger?’
Hij dacht even na. ‘Nee.’
‘Waarom niet?’
‘Omdat… omdat… hoe moet ik dat onder woorden brengen? Omdat – lach niet alsjeblieft – omdat ik verliefd op je ben.’
‘Hoe kan dat nou!’
‘Ik heb twee jaar met je samengewerkt. Als ik je dan nu nog niet ken…’
Na een paar seconden zwijgen sloeg Jojo haar ogen op van haar schoot en zei: ‘Je bent getrouwd. Ik kan nooit iets beginnen met een getrouwde man.’
‘Dat weet ik. Dat is een van de redenen waarom ik zoveel om je geef.’
‘Hm,’ zuchtte ze, ‘dat is niet best.’