Aan de andere kant van de campus zat Dennis Flaherty op zijn kamer in het Tau-huis op een telefoontje te wachten. Hij dacht aan Elizabeth, zoals zo vaak, en vroeg zich af hoe het zover had kunnen komen. Naast hem op het bed lag de zwarte vuilniszak. Hij kreeg hem bijna niet open. Ze waren aan het eind gekomen en het was moeilijk om het af te maken, hoewel hij wist dat hij wel moest als hij verder wilde met zijn leven - en als hij een weg terug wilde vinden naar Elizabeth. De telefoon ging.

'Ben je zover?' vroeg de stem aan de andere kant. 'Ja,' loog Dennis.

De man hing op en Dennis bleef in de stilte zitten. Hij vroeg zich af of er niet een andere manier zou zijn. Een andere manier om dit af te maken. Maar het was zinloos. Hij wist dat hij binnen korte tijd klaar moest zijn om te gaan.

Voor het eerst in zo lang als hij zich kon herinneren sloeg hij een kruis. Toen maakte hij de vuilniszak open en haalde de inhoud eruit.