Dennis Flaherty vertelde Brian en Mary over Elizabeth Orman. Niet alles, natuurlijk, alleen stukjes en beetjes. Hij vertelde over de boot en over zijn redenen om die dag naar de Thatch te gaan. Hij vertelde over hun relatie en een deel van wat Elizabeth hem in het Kingsley Hotel had verteld. Hij vertelde over zijn nachtelijk gesprek met decaan Orman in het huis op de heuvel. En toen vertelde hij zijn geheim: Elizabeth Orman had vroeger een relatie gehad met Leonard Williams.

'Het speelde een paar jaar geleden,' legde Dennis uit. 'Voor haar was het niet meer dan een korte, hevige affaire. Maar Williams werd -verliefd op haar. Smoorverliefd. Toen ze probeerde er een eind aan te maken, was hij niet blij. Hij begon raar te doen. Stuurde haar elke dag bloemen. Posteerde zich voor hun huis en bespiedde haar. Ze begon bang te worden. Ze heeft het uiteindelijk aan doctor Orman verteld, en de decaan was laaiend. Hij is tijdens een faculteitsvergadering de confrontatie met Williams aangegaan. Dat is behoorlijk uit de hand gelopen. Een drama. De twee mannen gingen bijna met elkaar op de vuist op de tweede verdieping van het Carnegie Building. Williams heeft een officiële berisping gekregen en werd zogezegd van zijn taken ontheven. Ze hebben hem naar het buitenland gestuurd om daar te doceren. Hij werd zeg maar weggepromoveerd. Toen hij terugkwam, begon de decaan zich weer zorgen te maken. Toen heeft hij die vent, die voormalige politieagent, ingehuurd om op zijn boot te passen. Hij was bang dat Williams die zou beschadigen. Kennelijk had hij gedreigd dat hij hem in de fik zou steken. Die voormalige politieagent heet Pig Stephens.' 'Denk je dat hij in het complot zit?' vroeg Brian.

'Nee,' zei Dennis. 'Ik denk dat Williams Pig in zijn verhaal heeft opgenomen als een steek onder water naar de Ormans. Hij was dol op dat soort ironie. Een pikzwart gevoel voor humor. Tijdens ons gesprek heeft hij me over Elizabeth verteld. Hij was er heel open over. Hij beweerde dat de verhouding niets had voorgesteld, maar dat decaan Orman, die zich altijd al door hem geïntimideerd had gevoeld, het enorm heeft opgeblazen. Maar...'

'Maar wat?' drong Brian aan.

'Maar ik weet niet wat dit betekent. Ik weet niet waarom Pig Elizabeth kwaad zou willen doen. Tenzij het gewoon een daad van willekeur was en dat Pig op een avond gewoon door het lint is gegaan. Jezus, weet ik veel.' 'Volgens Williams bestaat er geen willekeur,' zei Brian, op spottende toon. 'Alles gebeurt met een reden.'

Daar moesten de jongens om lachen, maar Mary hoorde hen niet meer. Het enige waaraan ze kon denken was Dennis met Elizabeth Orman. Dat beeld bleef maar door haar hoofd flitsen, het misselijkmakende idee van hen samen. Het had haar in wezen koud moeten laten. Dat wist ze. Dennis en zij hadden vroeger iets gehad, lang geleden - toen ze nog eerstejaars waren - en er was nu niets meer tussen hen. Dat dacht ze althans. Dat hoopte ze. Maar toch bleef het beeld haar achtervolgen, haar kwellen. Ze sloot haar ogen, maar daardoor werd het alleen maar krachtiger, levendiger. Opeens wenste ze dat ze thuis was, ver weg van al deze ellende, van dit spel. Ze voelde tranen in haar ogen prikken en ze kon ze niet tegenhouden.